Το καινούριο σάουντρακ με την υπογραφή του Μαέστρου – και ενώ περιμένουμε εναγωνίως (!) την κυκλοφορία της μουσικής που έχει γράψει για το γουέστερν “The Hateful Eight” του Tarantino – έχει να κάνει με μια υποτιθέμενη «επιστροφή» του Morricone στο γαλλικό σινεμά [η τελευταία του συνεργασία με Γάλλο σκηνοθέτη ήταν με τον Georges Lautner στο «Κλουβί με τις τρελές 3» το 1985]. Αυτή όμως είναι μια σχηματική προσέγγιση του θέματος καθώς η ταινία του Christian Carion ακολουθεί μια γενικότερη τάση του ευρωπαϊκού σινεμά να κρατάει άσβεστη την ανάμνηση των συνεπειών του ναζισμού – αν και δεν μπορώ να ξέρω αυτή τη στιγμή για την ταινία. Επειδή ο Morricone έχει μεγάλη εμπειρία πάνω σ’ αυτή τη θεματική του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, εδώ γράφει μια πολυεδρική συμφωνική μουσική, λίαν αφηγηματική, με όψεις θλίψης, νοσταλγίας, έρωτα κ.ο.κ. που – τουλάχιστον εμάς – μας προτρέπει να δούμε την ταινία με οποιονδήποτε τρόπο και όσο πιο σύντομα. Επειδή όμως έχουμε συνηθίσει να ταξιδεύουμε – κυριολεκτικά – με τα μοναδικά σάουντρακ του Μαέστρου, εδώ απολαμβάνουμε ένα από τα καλύτερά του των τελευταίων χρόνων. Υπάρχουν σημεία όπου ακούμε ακόμα και… τζεϊμσμποντικά περάσματα (“Ils arrivent”) πράγμα που σημαίνει πως ο Ennio Morricone εξακολουθεί να στηρίζεται στην ευαισθησία του αλλά και στο χιούμορ του. Πολύ καλή μουσική… (Quartet Records)
