Calexico με μπουζούκι

Βυθίζονται ξανά και ξανά στις ανεξάντλητες πηγές της Americana, δίνοντας εδώ και μία 20ετία μια ισχυρή βάση-πλαίσιο, πάνω στην οποία κινούνται ποικίλες φόρμες alternative country και folk πρακτικής, που γίνονται ιδιαίτερα δημοφιλείς. Τώρα, οι Calexico θα έρθουν στο Fuzz (14/11), με καινούργιο άλμπουμ που μας αφορά ιδιαίτερα.

Το «Edge of the Sun» είναι το όγδοο στούντιο-άλμπουμ του γκρουπ και κυκλοφόρησε την περασμένη άνοιξη. Ήδη από το άνοιγμά του (το «Falling from the Sky») δείχνει μια διάθεση ταξιδιάρικης φυγής, χαρακτηριστικό πολλών κομματιών των Calexico ήδη από τις απροσδιόριστες στιγμές της σύλληψής τους ως γκρουπ – ή, μάλλον, ως συλλογική δράση. Το «Bullets & Rocks» συνεχίζει σ’ αυτήν τη γραμμή πλεύσης, εντείνοντας την αίσθηση ότι η ομάδα των Τζόι Μπερνς και Τζον Κονβερτίνο όσο πιο ιδιωματικά κινείται σε μουσικό επίπεδο τόσο πιο freewheeling γίνεται σε καλλιτεχνικό/εκφραστικό – πράγμα που μας «δένει» με το ντιλανικό «When the Angels Played».

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε μονολογώντας με τέτοια σχόλια πάνω στις μουσικές εστίες του «Edge of the Sun», αν παραβλέπαμε το γεγονός ότι το άλμπουμ (που διατίθεται σε όλα τα format και τις πλατφόρμες) δεν είναι παρά μια πιστή εικόνα του (μικρο)κόσμου των Calexico. Καθώς ακούμε την Αμπάρο Σάντσες να ενσωματώνεται στο εκπληκτικό «Cumbia de Donde», μετράμε και τους υπόλοιπους συμμέτοχους στο άλμπουμ και στους Calexico: Μπεν Μπράιντγουελ, Σαμ Μπιμ, Πιέτα Μπράουν, Γκρεγκ Λάιτς, Νέκο Κέις, Γκάμπι Μορένο, Κάρλα Μόρισον, Takim (δικοί μας!), Νικ Ουράτα – ακόμα και ο Έρικ Μπάρντον στην deluxe έκδοση του άλμπουμ.

Όλο αυτό αντικατοπτρίζει την εκλεκτική διάθεση που διακρίνει τη μουσική στην κοινή πορεία των Burns & Convertino Inc από τα μέσα των ’90s ως τις μέρες μας. Ονόμασαν τη μουσική τους κοινοπραξία Calexico, τιμώντας τη νοτιότερη πόλη των ΗΠΑ, στα σύνορα της Καλιφόρνιας με το Μεξικό (την επαρχία Σονόρα, πιο συγκεκριμένα), παίρνοντας τις πιο ιδιαίτερες όψεις του indie rock και ταιριάζοντάς τες με τη λαμπερή μουσική των μαριάτσι – αυτή που αξιοποίησαν έντεχνα στα ’60s κινηματογραφικοί συνθέτες, όπως ο Ένιο Μορικόνε ή ο Μπρούνο Νικολάι. Το συνταίριασμα φωτεινής και σκοτεινής (ταυτόχρονα) θεματικής ήταν που ξεχώρισε τους Calexico από την αρχή – στην Αμερική, αλλά και (κυρίως) εκτός αυτής.

Οι Μπερνς και Κονβερτίνο δημιούργησαν σχολή: ο δεύτερος ήταν αυτός που τράβηξε τον πρώτο να παίξει μπάσο στους Giant Sand στις αρχές των ’90s. Έπειτα από αυτήν τη σύμπραξη, το 1993, δημιούργησαν τους Friends of Dean Martin, που, λόγω άρνησης του σπουδαίου ηθοποιού να τους «χαρίσει» το όνομά του, έγιναν τελικά Friends of Dean Martinez. Και έτσι, σιγά σιγά, δημιουργήθηκε μια μουσική σχολή Αριζόνας-Καλιφόρνιας, όπου μπορούσε κανείς να εμπλέξει country, jazz, post-rock με ποικίλες όψεις folk και urban latin, που ήταν εμφανές πως προσπαθούσε να διεθνοποιήσει τα στιλ πάνω σε μια κοινή δημιουργική βάση.

Αυτή η βάση-πλαίσιο ήταν οι Calexico, που αρχικά έβγαλαν το πρώτο τους άλμπουμ «Spoke» το 1996. Δύο χρόνια αργότερα, στην επανέκδοση του δίσκου, το όνομα του γκρουπ ήταν το σημερινό – όμως αυτό δεν σήμαινε κάτι ιδιαίτερο, καθώς οι Μπερνς και Κονβερτίνο, στο πλαίσιο των Giant Sand, συνεργάστηκαν με τη Λίζα Γκερμάνο στο δισκογραφικό project OP8. Το δεύτερο άλμπουμ των Calexico, το «The Black Light», ήταν ουσιαστικά η εικόνα της ερήμου, που αποτέλεσε την καλλιτεχνική τους αφετηρία. Και από το «Hot Rail» (2000) και μετά το γκρουπ εμφανίζεται απόλυτα πετυχημένο στις μουσικές/καλλιτεχνικές του επιλογές.

Τα live τους έχουν ουσία και οι μουσικές τους ακούγονται ως στοιχεία σάουντρακ σε διάφορα κινηματογραφικά ή τηλεοπτικά events. Ποικίλες συνεργασίες (με Νάνσι Σινάτρα, Iron & Wine, Arcade Fire κ.ά.), μεστά στούντιο-άλμπουμ (από το «Feast of Wire» ως το «Algiers»), εξαιρετικοί live δίσκοι και άλμπουμ που πουλιούνται μόνο στις τουρνέ του γκρουπ, κάνουν τους Calexico ένα από τα καλύτερα και πιο ενδιαφέροντα καλλιτεχνικά events που προκύπτουν από τον χώρο του ευρύτερου ροκ.

Επιστρέφοντας στο πρόσφατο «Edge of the Sun», οι πραγματικές αρετές του δίσκου φαίνονται σε κομμάτια όπως το «Cumbia de Donde», που προαναφέραμε, ή το «World Undone» με τους δικούς μας Takim, το «Moon River Rises» με την Κάρλα Μόρισον από την Μπάχα Καλιφόρνια, το «Miles from the Sea» με την Γκάμπι Μορένο από τη Γουατεμάλα. Όλα αυτά, όπως και το bonus track «Roll Tango» με τον Έρικ Μπάρντον, μας κάνουν να νιώθουμε την εντελώς ανθρώπινη πλευρά της μουσικής που όλοι θέλουμε και που μας δίνουν σε κάθε περίπτωση οι Calexico. Θα τους δούμε στο Fuzz στις 14 Νοεμβρίου.