Να ισχυριστεί κανείς ότι στο χώρο των games για PC επικρατεί το τελευταίο δωδεκάμηνο το... αδιαχώρητο στην κατηγορία των shoot' em up, θα ήταν σαν να προσπαθεί να υπογραμμίσει το απολύτως προφανές: με τίτλους που ποικίλλουν από τα Crysis και UT3 μέχρι τα BioShock και Call of Duty 4, οι κάτοχοι Η/Υ έχουν τόσες πολλές και ποιοτικές επιλογές, που κάθε νέα πρόταση πρέπει να έχει κάτι πραγματικά διαφορετικό να επιδείξει για να ελκύσει το ενδιαφέρον. Το The Club, που δημιούργησε η διάσημη για τα Project Gotham Racing ομάδα της Bizarre Creations και εκδίδει η Sega, θα μπορούσε ίσως να πετύχει κάτι τέτοιο, καθώς ακολουθεί άλλη προσέγγιση από αυτή που οι τίτλοι δράσης σε Η/Υ συνήθως ακολουθούν. Θα μπορούσε, αν δεν έπασχε δυστυχώς από μία σειρά αδυναμιών που το εμποδίζουν τελικά να διακριθεί στον βαθμό που απαιτείται για να προταθεί ως αγορά ενδεδειγμένη για όλους.
Ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψει κανείς το The Club είναι να υπενθυμίσει το βασικό χαρακτηριστικό των PGR και να το μεταφέρει στο πλαίσιο των... shoot' em up: σημασία δεν έχει τόσο πόσους εικονικούς αντιπάλους θα εξοντώσει ο παίκτης, αλλά με πόσο... στυλ και βάσει ποιού "βαθμού δυσκολίας" θα το επιτύχει, με δεδομένο ότι και χρονικό περιθώριο υπάρχει, και οι πίστες είναι έτσι σχεδιασμένες ώστε να αποθαρρύνουν το "στρατηγικό" gameplay και να ενθαρρύνουν τις arcade συγκινήσεις. To The Club, άλλωστε, παίζεται σε προοπτική τρίτου προσώπου, γεγονός που αποδίδει μεν "τηλεοπτικότητα" στη δράση, αλλά δεν βοηθά στην ακρίβεια της κίνησης ή της στόχευσης - εξ ου και η απολύτως arcade αίσθηση και η ανάγκη για γρήγορη, φρενήρη, αρκούντως βίαιη αλλά μονοδιάστατη αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και τους αντιπάλους. Μια πρόσθετη παράμετρο στο gameplay φέρνει στο προσκήνιο η δυνατότητα συγκέντρωσης πόντων με γοργούς ρυθμούς αν ο παίκτης κατορθώνει να εξολοθρεύει αντιπάλους... κατά συρροή (εν έδει "combo"), αλλά και αυτή δεν προξενεί τελικά κάποια απτή διαφορά στον τρόπο που οι gamers "εισπράττουν" τα δρώμενα σε κάθε αναμέτρηση.
Η προσέγγιση αυτή καθόλου δεν θα μας ενοχλούσε, για να είμαστε ειλικρινείς, αν δεν ήταν υλοποιημένη με τρόπο τελικά περιοριστικό. Οι έξι χαρακτήρες που προσφέρονται στον παίκτη υποτίθεται ότι διακρίνονται από διαφορετικά στατιστικά και ιδιότητες, αλλά επί του πρακτέου η "αίσθησή" τους στο χειρισμό είναι ακριβώς η ίδια. Αυτό ισχύει και για τα πέντε "είδη" παιχνιδιού για ένα παίκτη, τα οποία χρησιμοποιούν την πίεση χρόνου ως κοινό παρανομαστή και ουσιαστικά δεν διαφοροποιούνται σε κάτι. Όταν όλα έχουν ειπωθεί, το gameplay του The Club οδηγεί τον παίκτη στην συγκέντρωση απλώς όλο και υψηλότερων high score στα ίδια και στα ίδια περιβάλλοντα... και αυτό είναι όλο. Όχι ακριβώς ο μηχανισμός που ταιριάζει σε σύγχρονο shoot' em up αυτού του τύπου και σίγουρα όχι ο μηχανισμός που μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον όλων των gamers για πολύ.
Στα τεχνικά, το Τhe Club επίσης δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τον "μέσο όρο": τα γραφικά του είναι συμπαθητικά, αλλά επειδή καταφανώς έχουν στηριχθεί στα αντίστοιχα των εκδόσεων για PS3 και Xbox 360, μόνο η υψηλότερη ανάλυσή τους δεν αρκεί για να τα καταστήσει εντυπωσιακά. Ο ήχος είναι αξιοπρεπής, με προσεγμένα εφέ και ταιριαστή συνοδευτική μουσική... αλλά και πάλι τίποτε το ξεχωριστό (για την ερμηνεία των χαρακτήρων στους όποιους διαλόγους ή την αφήγηση, καλύτερα να μην σχολιάσουμε). Η παρουσίαση είναι επίσης μέτρια, ενώ ο έλεγχος σε γενικές γραμμές δεν παρουσιάζει προβλήματα, έστω κι αν είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι το πληκτρολόγιο και το mouse δεν είναι η καλύτερη μέθοδος για το arcade gameplay του τίτλου. Θα υπάρξει βέβαια ένας αριθμός από παίκτες στους οποίους το The Club είναι σε θέση να προσφέρει κάποιες ώρες ψυχαγωγίας. Ακόμη και γι' αυτούς, ωστόσο, οι ώρες αυτές θα είναι λίγες σε αριθμό - και, το σημαντικότερο, ο τίτλος δεν θα τους δώσει κανέναν ιδιαίτερο λόγο να επιστρέψουν στις επιλογές του μετά από την ολοκλήρωση του Tournament Mode, ίσως και την συμμετοχή σε μερικές online αναμετρήσεις. Για τους υπόλοιπους PC gamers - την πλειοψηφία - το The Club δεν προτείνεται γιατί υπάρχουν καλύτερες προτάσεις στην αγορά. Τόσο απλά.
Βαθμολογία: ***
