Ανοιξιάτικα αποκαλυπτήρια / δυνατό nightlife
Ο μετροπόντικας ετοιμάζεται να βγάλει τη μουσούδα του στη μέση της πλατείας. Στα τέλη της άνοιξης ο πολυαναμενόμενος σταθμός «Kεραμεικός» θα τεθεί σε λειτουργία και θα... γκαζώσει.
Φανταστείτε το κάπως έτσι: τα αντιαισθητικά μεταλλικά πάνελ θα «πετάξουν» παρέα με τους γερανούς, αποκαλύπτοντας την επί χρόνια εξαφανισμένη πλατεία, οι γύρω δρόμοι θα πεζοδρομηθούν (κάποιοι ήδη κάνουν πλάνα για τραπεζάκια έξω) και το Γκάζι θα πάψει πια να είναι... διχοτομημένο. Η Βουτάδων θα ανταγωνίζεται πλέον στα ίσα την Περσεφόνης κι ο κόσμος θα ανακαλύψει ότι η Τριπτολέμου φτάνει μέχρι την Ιερά Οδό. Μία από τις πιο δυνατές νυχτερινές πιάτσες της πόλης σύντομα θα μπει σε νέα εποχή. Μπορεί να αποκτήσει και ζωή υπό τον ήλιο. Να γίνει shopping area. Να χάσει τον πολυσυζητημένο gay-friendly χαρακτήρα της. Να γίνει ένα με του Ψυρρή. Να γίνει mainstream (ο Βασίλης Τσιλιχρήστος θα ανοίξει εδώ τον Απρίλη το «Villa Mercedes»). Μπορεί και τίποτα απ' όλα αυτά. Εμείς σκανάραμε την περιοχή άνω, κάτω και πλαγίως του μελλοντικού σταθμού σε μια τελευταία βόλτα, μαζεύοντας εικόνες από ένα Γκάζι που «βάζει πρώτη» και ξαναξεκινά.
Προς Ιερά Οδό
H Βουτάδων
Στη μέση της Βουτάδων, ένα από τα παλαιότερα μαγαζιά του Γκαζιού, το 45 μοίρες έχει σαφέστατα ροκ χαρακτήρα, ιντριγκαδόρικο industrial σκηνικό, τεράστια μπάρα και καλά cocktails. Στα συν, η ταράτσα με θέα στο πλέγμα του Γκαζιού όπου τα καλοκαίρια γίνονται και video προβολές σε μεγάλη οθόνη. Εδώ θα δείτε από full leather μηχανόβιους μέχρι φοιτητοπαρέες. Δίπλα του θα βρείτε το Gazarte σε ένα μεγάλο, πέτρινο κτίριο με super ταράτσα και την Ακρόπολη στο... πιάτο. Στεγάζει ένα όμορφο bar-restaurant και στο ισόγειο μια νέα μουσική σκηνή που τράβηξε το ενδιαφέρον καλλιτεχνών όπως ο Σαββόπουλος, ο Παντελής Θαλασσινός, η Ευανθία Ρεμπούτσικα, ο Παναγιώτης Καλατζόπουλος κ.ά., ενώ προσεχώς θα εμφανιστεί εδώ το δίδυμο Αρβανιτάκη-Ξυδάκης. Το τιμούν φαν του έντεχνου και πρόσωπα της ελληνικής δισκογραφίας και των media. Πιο νεανικό, το νέο arty στέκι Hoxton (φιλοξενεί εκθέσεις εικαστικών) έχει βερολινέζικο αέρα. Θυμίζει loft, συγκεντρώνει ψαγμένα τυπάκια ανεξαρτήτως ηλικίας και δεν κομπλάρει να μιξάρει στο set του ποπ με rock 'n'roll, electronica και indies. Πάντως έχουμε πετύχει και παρτάκια με ποπ ελληνικά! Τα Παρασκευοσάββατα γίνεται μάχη για μια θέση στους καναπέδες. Μόλις έφτασε στη γειτονιά και το Βουτάδων 48 ένα μικρό μαγαζί, με home-like διάθεση, γήινα χρώματα, γλάστρες και έπιπλα-αντίκες, που μας έχει υποσχεθεί να επεκτείνει σύντομα τις δραστηριότητες της κουζίνας του σε σαλάτες, πιάτα ημέρας και άλλα. Νέα άφιξη και το Pasta la Vista μια τρατορία που δένει το βιομηχανικό ύφος του χώρου, που χαρακτήριζε και τον προκάτοχό του «Aragosta», με πιο κομψά στοιχεία (όπως οι πολυέλαιοι με τα ατέλειωτα κρόσσια που φτάνουν σχεδόν μέχρι το πάτωμα ή οι μοντέρνες ταπετσαρίες): pizza με λεπτή, τραγανή ζύμη, pasta - όλα απλά και ανάλαφρα για να μπορείς να συνεχίσεις τα νυχτοπερπατήματα.
Στρίβοντας στην Τριπτολέμου...
...βρίσκουμε το Almaz που σημαίνει «διαμάντι» στα αραβικά και στα ρώσικα. Το παλιό «Dirty Str.Eat» άλλαξε ντεκόρ και μουσικές διαθέσεις, διατήρησε όμως μια street διάσταση στο φαγητό. Η αυλή του είναι ίσως η ωραιότερη του Γκαζιού. Δίπλα ακριβώς το Sodade το οποίο συνετέλεσε στο να αναδειχτεί η περιοχή του Γκαζιού ως η πιο gay-friendly πιάτσα της πόλης, πλησιάζει πλέον την πρώτη του δεκαετία και η επιτυχία δεν λέει να κοπάσει. Όμορφα πρόσωπα, trendy ντυσίματα, πολυκοσμία και αμείωτο κέφι, είτε η κονσόλα παίζει disco, είτε house, είτε ελληνικά, σε ένα από τα πιο «έξυπνα» mainstream sets που έχουμε ακούσει. Mixed κοινό (gay, straight και πολλοί θεατρόφιλοι) και στο freestyle bar Fantaseed με τα κουκλίστικα δωματιάκια, το trashy-pop σκηνικό και τις εικαστικές κατασκευές κάτω από μια γυάλινη οροφή που τα καλοκαίρια ανοίγει. Στο βάθος θα βρείτε κι ένα μικρό stage με πιο dance χαρακτήρα.
Στο στενό της Σωφρονίου......μόλις εμφανίστηκε το Alierman ένα χαλαρό cafe-bar-restaurant με δική του αισθητική. Οι μπάρες είναι ζωγραφιστές, το χαλικάκι από το Μπαλί που φτιάχνει σχήματα στο πάτωμα του δίνει μια αύρα... νησιού, ενώ στους τοίχους χαζεύεις εκθέσεις φωτογραφίας και graphics. Όσο για τις μουσικές; Jazz, lounge, ethnic.
Μακριά στην Ιεροφαντών...…άνοιξε φέτος το Buzz σε ένα παλιό πέτρινο ισόγειο σπίτι που ασβεστώθηκε και ντύθηκε με πλεξιγκλάς πάνελ σε φούξια χρώματα. Με λόντζες δίπλα στο τζάκι, mainstream μουσική αλλά και dance ανησυχίες και latin σφήνες.
Προς Πειραιώς
Η Περσεφόνης
Ξεκινάει με ούζα, Sardelles και άλλα... ταπεινά ψαράκια παρέα με σαλατίτσες για ανάλαφρη συνοδεία, σε ένα μίνιμαλ περιβάλλον βαμμένο στα λευκά. Ακριβώς δίπλα του άνοιξε πρόσφατα ένα αδελφάκι (της ίδιας ιδιοκτησίας, δηλαδή) με άλλα γευστικά γούστα: Tο Butcher Shop είναι μια εκδοχή «μεταμοντέρνου» χασάπικου, με απλό, γουστόζικο περιβάλλον -σε σκούρους χρωματισμούς αυτό- για κοψιδάκια, μπιφτέκια, κεφτεδάκια, καβουρμά και άλλα ελληνικά αλλαντικά, αλλά και τυριά, τα οποία φιγουράρουν στη βιτρίνα του. Μετά το σταυροδρόμι στεριάς και θάλασσας συναντάς το Kalihoron ένα πολύχρωμο cafe-bar-restaurant, απλό και φιλικό (το ατού του πάντως είναι η ταράτσα του το καλοκαίρι). Η ταράτσα είναι το μεγάλο ατού και του Mayo του freestyle bar με την gay-friendly διάθεση και τη μίνι, κυκλαδίτικου στυλ εσωτερική αυλή. Δίπλα ακριβώς, το Mamacas φέρνει μυκονιάτικο αέρα στο Γκάζι, και παίζει σε δυο ταμπλό: δεξιά το εστιατόριο με την κουζίνα της... μαμάς και αριστερά το mainstream club, που συχνά ψηφίζει dance. Και φτάνουμε στο Mad το οποίο, ύστερα από δεκαετίες περιπλανήσεων στην πόλη, κατέληξε στην πλατεία. Πάντα ροκ, με alternative στοιχεία, και «ανοίγματα» στην ηλεκτρονική σκηνή.
Ξαναστρίβοντας στην ΤριπτολέμουΠρώτη στάση, ένα Tapas Bar στην μπάρα του οποίου γίνεται πανικός. Στο πίσω κομμάτι του «κρύβεται» μια κλειστή αυλή, όπου τα πράγματα είναι πιο χαλαρά: ζωγραφιστοί τοίχοι, πολύχρωμα μαξιλαράκια στους καναπέδες, έθνικ μοτίβα, νοστιμιές που ισπανίζουν και cocktails. Απέναντι, ένας από τους βετεράνους της περιοχής, το Γκαζάκι έχει γίνει καλλιτεχνικό στέκι χωρίς ταμπού και με μεγάλο σύμμαχο την ψαγμένη κονσόλα είναι κατάμεστο καθημερινά. Σε απόσταση αναπνοής, το νέο μπαράκι Cocktail Code βρήκε κι αυτό το δικό του αρτ-φιλ κοινό κι αποθέωσε τα κοκτέιλ. Τέλος το TΟ σχετικά καινούργιο κι αυτό, μας έκανε εντύπωση με τις ψαγμένες γεύσεις του (και ακόμη περισσότερο με την επίσης ψαγμένη κάβα του). Ο χώρος είναι απλός, τα έπιπλα έχουν το λιτό στυλ της βορειοευρωπαϊκής αισθητικής, πολύχρωμα, σε λευκό φόντο: δυτικό ζεν, λέμε.
Κατηφορίζοντας τη Δεκελέων
Η καινούργια μοντέρνα ταβέρνα της γειτονιάς με τις νεραντζιές λέγεται Σπιτάκια και χωρίζεται σε μικρά δωμάτια βαμμένα στα λευκά. Το φαγητό είναι traditional, οι καρέκλες όμως που κρέμονται πάνω από το μπαρ και ο trendy κόσμος δεν είναι! Δίπλα του το Paris Seduction ένα από τα μεγαλύτερα clubs της περιοχής, ξυπνάει τον ερωτισμό μας με το μαύρο-κόκκινο σκηνικό του, το βινίλ κρεβάτι, το peep show και τα cabaret χορευτικά πάντα με mainstream υπόκρουση. Συγκεντρώνει νεαρόκοσμο αλλά και φαν της dance σκηνής, όταν κάνει αντίστοιχα πάρτυ. Από το Παρίσι την κάνουμε για Μαρόκο... Στο Bedwin η ατμόσφαιρα θυμίζει σύγχρονο καφενείο και μας καλεί να χαλαρώσουμε στους σοφράδες του, τσιμπολογώντας ποικιλίες, καπνίζοντας ναργιλέ και πίνοντας ρακόμελα. Απέναντι ακριβώς, το άρτι αφιχθέν μπαρ Νησί στην Πόλη επιλέγει λιτό σκηνικό και μαύρα ακούσματα στην κονσόλα. Ο ερωτισμός επιστρέφει κάτω από το κόκκινο φωτάκι της εισόδου του... Brothel το οποίο και κομψό kinky ντεκόρ διαθέτει, και ερωτεύσιμα cocktails, και γεύσεις μεσογειακής κουζίνας. Και μόλις περάσει η ώρα του φαγητού, ο DJ ανεβάζει τα ντεσιμπέλ και τις διαθέσεις.
Η ΚωνσταντινουπόλεωςΤο παλιό «Banana Moon» έγινε S-Cape και αναδείχτηκε στο πιο «δυνατό» gay-friendly club του Γκαζιού. Mainstream μουσικές και τα περισσότερα κονέ που μπορούν να γίνουν μέσα σε ένα βράδυ. Κοντά του το λιλιπούτειο Almodobar αν και έχει χάσει την αίγλη του παρελθόντος, συνεχίζει να την ψάχνει ηλεκτρονικά και βρίσκει χρόνο και για live. Κι αν κάπου εκεί πεινάσετε, υπάρχει η Κανέλλα ένα λιτό μοντέρνο «μαγέρικο» που ξενυχτάει - σε περίπτωση που θελήσετε σουτζουκάκια στις τρεις το πρωί. Άκρως δραστήριο και arty είναι το γειτονικό Micraasia που παντρεύει τη δυτική κουλτούρα με την ανατολίτικη παράδοση σε μια post modern εκδοχή: αυθόρμητα πάρτυ, παρεΐστικη ατμόσφαιρα, εκθέσεις και live και μία μίνι ταράτσα-μυστικό για λίγους. Λίγα μέτρα πιο κάτω, μια κεραμιδόγατα αποφάσισε να γίνει ρόκερ και έστησε ένα πολύχρωμο μπαράκι, το Alley Cat με μια μικρή αυλίτσα λουσμένη από το φως ντισκομπάλας.
Σίλια Αντωνίουsantoniou@athinorama.gr Άντζελα Σταματιάδου
astamatiadou@athinorama.gr
