Στη Via Plinio 39, μια κυματιστή νέον επιγραφή σε κόκκινο φόντο φωτίζει τη νυχτερινή ζωή του Μιλάνου. Είναι του Bar Basso. Το στέκι αυτό δεν είναι απλώς αγαπημένο σημείο για ντόπιους και επισκέπτες αλλά καρδιά και σύμβολο μιας πόλης. Μέρος που εύκολα γίνεται τόπος συναντήσεων, ονείρων, δράματος, ανταλλαγής οραμάτων και ιδεών. Φαινομενικά ανέγγιχτο από τον χρόνο, είναι σταθερά στη (μπαρ αλλά όχι μόνον αυτή) σκηνή της πρωτεύουσας της Λομβαρδίας για σχεδόν 70 χρόνια.
Με το ίδιο ακριβώς αισθητικό προφίλ ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1950, διατηρεί ολοζώντανη τη δυναμική και τη γοητεία του έως σήμερα, απευθυνόμενο σε όλους: Από εκλεπτυσμένους λάτρεις του ποτού μέχρι περίεργες ψυχές που θα βρουν στο ξύλινο και οριακά καλτ εσωτερικό του το καταφύγιο που αναζητούν.
Το Bar Basso είναι το μέρος όπου ο κόσμος της μόδας και του design διαχρονικά… μεθάει. Επισήμως, άνοιξε το 1933 και από το 1967 το διαχειρίζεται η οικογένεια Stocchetto, που εισήγαγε το 'cocktail hour' στο Μιλάνο. Ο ιδιοκτήτης του, Maurizio Stocchetto, συχνά βρίσκεται στο μπαρ, αφηγούμενος χαμογελαστά την ιστορία της περιοχής. Το Bar Basso είναι θεσμός της γειτονιάς, της πόλης, ίσως και της ίδιας της Ιταλίας - ή τουλάχιστον της κουλτούρας στο ευ πίνειν που αυτή πρεσβεύει.
Ιστορία ενός ινστιτούτου
Το Bar Basso πέρασε από τον ιδρυτή του, Giuseppe Basso, στους μπάρμεν Mirko Stocchetto και Renato Hausammann το 1967. Το δίδυμο, που κατάγονταν από τη Βενετία, είχε αποκτήσει εμπειρία πίσω από το μπαρ του Hotel de la Poste στην Κορτίνα και ήθελε να εισάγει την κουλτούρα των κοκτέιλ στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας. Το εν λόγω μπαρ ακολουθούσε πάντα αυτές που ονομάζουμε παραδοσιακές μεθόδους bartending. Βασικά την πιο κλασική εξ' αυτών: Τα ποτά 'μετρούνται' με το μάτι.
Ανακατεύοντας ένα Negroni στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο Mirko έβαλε prosecco αντί για τζιν. Έτσι γεννήθηκε το negroni sbagliato ("λάθος negroni"). Ο Mirko σχεδίασε επίσης ένα υπερμεγέθες ποτήρι για το κοκτέιλ, το bicchierone, ύψους 33 εκ., το οποίο αργότερα αδειοδοτήθηκε για παραγωγή από τη γερμανική WMF.
Το Bar Basso έχει αναπτύξει τη σχέση του με την κουλτούρα του design από τη δεκαετία του 1980, την εποχή που ονομάστηκε "Milano da Bere". Τότε ήταν που πολλοί διεθνείς σχεδιαστές, όπως οι James Irvine, Marc Newson, Jasper Morrison, Konstantin Grcic, Thomas Eriksson και Emmanuel Babled, συνήθιζαν να συναντιούνται στο Basso για απεριτίβο ή για κουβέντες μετά το Salone, πίνοντας Manhattan, White Lady, Bloody Mary, Margarita και, φυσικά, το πάντα δημοφιλές Negroni Sbagliato.
Στα 90s, όταν οι Jasper Morrison και James Irvine άρχισαν να σχεδιάζουν έπιπλα για την Cappellini, συχνά έμεναν στο διαμέρισμα του δεύτερου στο Μιλάνο και πήγαιναν με το αυτοκίνητο στο εργοστάσιο, στη Brianza. Στον δρόμο, πηγαίνοντας, σταματούσαν για καφέ στο Bar Basso ενώ κατά την επιστροφή, για απεριτίβο.
Όταν το Bar Basso απέκτησε αργότερα άδεια λειτουργίας μέχρι αργά, τα πάρτι έγιναν ανοικτά για όλους. Σημαντικό σημείο ήταν όταν οι φίλοι άρχισαν να δίνουν κουπόνια ποτών ως προσκλήσεις - τα εν λόγω χαρτάκια ήταν δημοφιλή, γιατί μπορούσε κανείς να τα δώσεις στον bartender χωρίς να περιμένει στην ουρά για να πληρώσεις.
Το Bar Basso ανανεώθηκε ελαφρώς το 2016 από τη Valentina Ciuffi, που τότε μόλις είχε ξεκινήσει το δημιουργικό της γραφείο Studio Vedèt - και τώρα διαχειρίζεται το Alcova, την πλατφόρμα της Design Week του Μιλάνου. Το 2022, το Bar Basso συνεργάστηκε με το βερολινέζικο lifestyle brand Highsnobiety για μια σειρά προϊόντων (σ.σ. το κολάμπ τρέχει ακόμη), ενώ το μπαρ είχε και pop-up στο Βερολίνο.
Σήμερα, ο κατάλογος του Bar Basso περιλαμβάνει πάνω από 500 ποτά, από κλασικά αριστουργήματα όπως το Bloody Mary, το Manhattan και το Martini, μέχρι πιο σύγχρονες δημιουργίες, όπως το Rossini — ένα κοκτέιλ ειδικά σχεδιασμένο από τον Stocchetto για τις γυναίκες — και το θρυλικό hazelnut ice-cream cocktail Mangia e Bevi, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960. Και φυσικά, το αδιαμφισβήτητο σήμα κατατεθέν του μπαρ, το Negroni Sbagliato®, συνεχίζει να συναρπάζει και να ενώνει τους λάτρεις των κοκτέιλ παγκοσμίως. Έχει και φαγητό -πέρα από τα απεριτίβο σνακ- το Bar Basso: Παίζει με club sandwich αλλά και με μοσχαρίσιο ταρτάρ, βιτέλο τονάτο, ριζότο και νιόκι.
Πέρα από όλα τα παραπάνω όμως όσοι λατρεύουν το Bar Basso -μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων- το κάνουν γιατί παραμένει ευτυχισμένα παγωμένο στον χρόνο και μοναδικά προσηλωμένο στον σκοπό (του). Με το καρυδόξυλο στις επενδύσεις, τις παλλιακές καρέκλες και τους πολυελαίους να μην έχουν πειραχτεί από τη δεκαετία του 1960.
Και σκέψου, η πλειοψηφία των θαμώνων του -σχεδιαστές, μόδιστροι, μοντέλα, designers κ.ο.κ.- αποτελούν δημιουργούς που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, να διαμορφώσουν τάσεις, να ανακαλύψουν το καινούργιο και το διαφορετικό. Συχνά, τα σχέδιά τους καταστρώνονται σε ένα μέρος που σε λίγο θα κλείσει τα 100 και δε θα έχει αλλάξει καθόλου.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.
