Είναι ένας ολότελα συναρπαστικός κόσμος αυτός των καπνιστών ουίσκι, εν πολλοίς ανεξερεύνητος για τους περιστασιακούς φίλους του ουίσκι εν Ελλάδι - όχι όμως χωρίς τους θρυλικούς του εκπροσώπους, γνωστούς για τα παιχνιδίσματα τύρφης και ταμπάκο στη γεύση τους, με την ξύλινη επίγευση, αλλά και την ιωδιούχο, θαλασσινή αρμύρα με την οποία προικίζονται, αφού κατά κανόνα προέρχονται απ’ το συναρπαστικό νησί του Islay.
Ένας απ’ τους θεματοφύλακες των καπνιστών σκοτσέζικων του Islay, είναι φυσικά το Ardbeg, γνωστό όχι μόνο για τα υψηλής ποιότητας αποστάγματά του (ίσως τα πιο ογκώδη και πλούσια σε άρωμα τύρφης ουίσκι της Σκοτίας), αλλά και για την ιστορία του: μια ιστορία τόσο… «ανεμοδαρμένη» όσο και το νησί που φιλοξενεί τα αποστακτήριά του. Βλέπετε, το αποστακτήριο του Ardbeg, που πρωτοβγήκε στα ράφια το 1815 (17 χρόνια μετά την πρώτη του παραγωγή), έχει επανέλθει δυο φορές από τις στάχτες του, αφού το ’89 επέστρεψε στην παραγωγή μετά από οκτώ χρόνια σιγής, ακόμη και τότε όμως, χρειάστηκε να περάσει άλλα οκτώ χρόνια προβληματικής διαχείρισης (το 1991, μάλιστα, έκλεισε ξανά τις πύλες του), για να αλλάξει χέρια και να επανέλθει δυναμικά το 1997.
Σήμερα, το Ardbeg είναι ένα από τα πιο πολυβραβευμένα σκοτσέζικα ουίσκι στον κόσμο, ενώ είναι το μόνο brand που έχει… φτάσει στο διάστημα, αφού φιαλίδιά του ταξίδεψαν ως τον διεθνή διαστημικό σταθμό το 2011, για να περάσουν τρία χρόνια σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας και να επιστρέψουν για να συγκριθούν με τα γήινα αδερφάκια τους. Τα αποτελέσματα της σύγκρισης εκείνης είχαν υπόβαθρο αρκετά θεωρητικό (μέχρι να αποικήσουμε τον Άρη, τουλάχιστον), απ’ την πρακτική σκοπιά των πραγμάτων, όμως, όλα αυτά ήταν δείγματα ενός brand που επέστρεψε ορεξάτο, κέρδισε ξανά τη θέση του στο παλμαρέ των ομοίων του, και τη διατηρεί ακόμη σήμερα, με ναυαρχίδες όπως το Ardbeg TEN και το Uigeadail να ορίζουν τα γευστικά ήθη στο καπνιστό single malt Scotch Whisky.
Τώρα, ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο έρχεται να προστεθεί το νέο καμάρι του Ardbeg, με το χαρακτηριστικό όνομα Wee Beastie. Κι έχοντας δοκιμάσει την συναρπαστική σπιρτάδα του, σε συγκριτική δοκιμή με τις στιβαρές ταυτότητες των δυο πιο αναγνωρίσιμων labels του Ardbeg, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι αυτό το «νεαρό» single malt με παλαίωση 5 ετών, είναι πράγματι ένα μικρό θηρίο, που λειτουργεί ως μια πολύ ευπρόσδεκτη γέφυρα ανάμεσα στο Ardbeg TEN και το Uigeadail, συνδυάζοντας τις πιο ευχάριστες ιδιότητες των δύο… θεματοφυλάκων του σκοτσέζικου brand.
Με ζωηρή, αλλά συγκρατημένη την αίσθηση της τύρφης, η μύτη δίνει χώρο σε μελένιες νότες και μπαχαρένια τσιμπήματα να ξεδιπλωθούν, ενώ το λιπαρό του σώμα, παρ’ ότι με χαμηλότερες εντάσεις απ’ αυτές του αρώματος, γεμίζει το στόμα με απολαυστική αλμύρα, που ανοίγει το δρόμο για μπαχαρικά, φρουτένιες φούγκες (χάρη και στα βαρέλια από Olorosso που το φιλοξενούν), αλλά και νότες από κακάο και ταμπάκο να εκφραστούν στην κομψή γουλιά του. Δεν φέρει τη στιβαρή παρουσία βαρελιού που κάνει το Uigeadail να ξεχωρίζει, κρατάει όμως τα πιο ανάλαφρα στοιχεία της γευστικής του πολυπλοκότητας, «στρογγυλεύοντας» έτσι την καπνιστή ένταση που χαρακτηρίζει το Ardbeg TEN, αλαφρωμένη μάλιστα κι απ’ αυτήν την έντονη επίγευση στάχτης που μπορεί να κάνει το δεκάρι επιθετικό για κάποιους.
Έτσι, φιλικό για τον πρωτάρη, αλλά και προικισμένο με την γευστική εκφραστικότητα του label, είναι μια εξαιρετική πρόταση εισαγωγής στα καπνιστά ουίσκι για τους αμύητους, αλλά και μια πολύ ευπρόσδεκτη, πιο easy going προσθήκη για το ράφι των φανατικών του είδους.
