Κορυφαία κινηματογραφική ιστορικός, η συγγραφέας της εμβληματικής "Δαιμονικής οθόνης" Λότε Άισνερ θεωρούσε τον Γερμανό Φρίντριχ Βίλχελμ Μουρνάου ως το μεγαλύτερο σκηνοθέτη όλων των εποχών και όποιος δει ακόμα και σήμερα την "Αυγή" (1927), το "Ταμπού" (1931), αλλά κυρίως το "Νοσφεράτου, Μια Συμφωνία Τρόμου" (1922) θα κατανοήσει απόλυτα την τολμηρή άποψή της. Πρώτη μεταφορά του "Δράκουλα" στη μεγάλη οθόνη, για τον οποίο ο Μουρνάου δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τα δικαιώματα από τη χήρα του Μπραμ Στόκερ, ο "Νοσφεράτου" αποτελεί ένα πολυδιάστατο αριστούργημα του βωβού κινηματογράφου, αλλά και του σινεμά του φανταστικού – μια εξπρεσιονιστική ταινία τρόμου, ένα γνήσιο ρομαντικό δράμα και ταυτόχρονα μια προφητική πολιτική αλληγορία (πάνω στον ερχομό της "φαιάς πανούκλας").
Το 1979 ο Βέρνερ Χέρτζογκ υπέγραψε το ριμέικ "Νοσφεράτου: Ο Δράκουλας της Νύχτας" με τον Κλάους Κίνσκι, υιοθετώντας μια πιο γήινη, ρεαλιστική σκηνοθετική προσέγγιση, αλλά και μια απαισιόδοξη οπτική που "αγκαλιάζει" το Κακό ως ανυπότακτη δύναμη της φύσης. Έχοντας δουλέψει ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος πριν περάσει πίσω από την κάμερα, ο Αμερικανός Ρόμπερτ Έγκερς ("The Witch", "Ο Φάρος", "Ο Άνθρωπος Από το Βορρά") επιχειρεί τώρα με τη σειρά του μια καινούρια ανάγνωση της ίδιας ιστορίας, η οποία από το πρώτο της κιόλας πλάνο εστιάζει το ενδιαφέρον της στην Έλεν (μια παθιασμένη ερμηνευτικά Λίλι-Ρόουζ Ντεπ). Τη σύζυγο του δικηγόρου Τόμας Χάτερ, η οποία από έφηβη βιώνει μια σειρά από εφιαλτικές μεταφυσικές εμπειρίες, επώδυνες όσο και διεγερτικές, "επικοινωνώντας" ασυνείδητα με το αόρατο και το απαγορευμένο. Βρισκόμαστε στις αρχές του 19ου αιώνα και σε μια προβικτωριανή, πουριτανική κοινωνία η οποία καταπιέζει την ερωτική αφύπνισή της και γενικότερη χειραφέτησή της, προβληματική η οποία κυριαρχεί σ’ αυτή τη μοντέρνα σινε-εκδοχή των περιπετειών του κόμη Όρλοκ. Ενός μυστηριώδη αριστοκράτη ο οποίος θέλει να αγοράσει ένα μεγάλο ακίνητο στο Βίσμποργκ, αναγκάζοντας το φιλόδοξο Χάτερ να ταξιδέψει με τα συμβόλαια υπό μάλης ως την Τρανσυλβανία και το απομονωμένο κάστρο του. Θα ξυπνήσει έτσι το βαμπιρικό ενδιαφέρον του νεκροζώντανου Νοσφεράτου για την Έλεν (αυτός ήταν που την επισκεπτόταν στα όνειρά της), παρακινώντας τον να μεταβεί ως την Γερμανία για να την συναντήσει.
Αν και εμφανισιακά επιλέγει μια πιο φολκλορική (και παγανιστική), αλλά ελάχιστα τρομακτική εκδοχή του Όρλοκ, ο Έγκερς ακολουθεί τη γνωστή πλοκή και αξιοποιεί πολλές ιδέες από την "προϋπηρεσία" των Μουρνάου και Χέρτζογκ (δραματική διάσταση του φυσικού ντεκόρ, φροϋδικές αλληγορίες, σύγκρουση φαντασιακού και δαιμονικού από τη μια, πολιτισμού και πραγματικότητας από την άλλη). Ενδιαφέρεται κυρίως, όμως, για μια μοντέρνα γοτθική εικονογραφία, την οποία απογειώνει αισθητικά με σκηνογραφική φαντασία, ζωηρή κάμερα, κιαροσκούρο φωτισμούς και γεωμετρημένα πλάνα που παραπέμπουν σε ζωντανούς (φλαμανδικούς κυρίως) πίνακες. Έτσι, ο production designer εαυτός του περιορίζει το σκηνοθέτη Έγκερς σε ρόλο κομπάρσου, χωρίς πραγματικά δικές του, ανανεωτικές ιδέες πάνω στο βαμπιρικό μύθο.
ΗΠΑ. 2024. Διάρκεια: 137΄. Διανομή: TANWEER
Περισσότερες πληροφορίες
Νοσφεράτου
Φιλόδοξος υπάλληλος σε μεσιτικό γραφείο, ο Τόμας Χάτερ ταξιδεύει από το Βίσμποργκ στην Τρανσυλβανία για να συναντήσει τον μυστηριώδη κόμη Όρλοκ. Ένα απέθαντο βαμπίρ, το οποίο στοιχειώνει τα όνειρα της γυναίκας του Τόμας, Έλεν.
