Φτερά και Πούπουλα

3,5

Μεγάλο Βραβείο της «Εβδομάδας Κριτικής» των Καννών για μια αθόρυβη σουρεαλιστική σάτιρα που ανατέμνει βιτριολικά την αιγυπτιακή πραγματικότητα.

Ftera_kai_poupoula

Πρώην βοηθός του Γιουσέφ Σαχίν και διακεκριμένος μικρομηκάς, ο 34χρονος Ομάρ Ελ Ζοχάιρι αποτελεί έναν από τους πιο πολλά υποσχόμενους κινηματογραφικούς δημιουργούς της αφρικανικής ηπείρου. Η σκηνοθετική ευφυία του γίνεται φανερή από τα πρώτα κιόλας πλάνα του μεγάλου μήκους ντεμπούτου του, στο οποίο η αιγυπτιακή καθημερινότητα μοιάζει βγαλμένη από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ατέλειωτοι χωματόδρομοι, καταρρέοντες εσωτερικοί χώροι, τεράστια άδεια κτίρια στη μέση του πουθενά που μπορεί να στεγάζουν ένα αστυνομικό τμήμα, διάχυτη φτώχια και εγκατάλειψη. Το όλο μίζερο σκηνικό, όμως, δεν αποτελεί το ντεκόρ ενός κοινωνικά καταγγελτικού δράματος, αλλά το φανταστικό χώρο εξέλιξης μιας παράλογης κωμωδίας: όταν τα μαγικά κόλπα ενός ταχυδακτυλουργού πηγαίνουν στραβά, ο πατέρας μιας πάμφτωχης αιγυπτιακής οικογένειας μετατρέπεται σε… κοτόπουλο. Οι αρχές και οι προϊστάμενοι στη δουλειά του σηκώνουν τα χέρια και η σύζυγός του, μητέρα τριών μικρών παιδιών, πρέπει τώρα να βρει τρόπο να επιβιώσει. Ένας φίλος προσφέρεται να βοηθήσει, αλλά όχι ανιδιοτελώς, και ενώ οι μαγγανείες "επαναφοράς" αποτυγχάνουν διαδοχικά, τα χρέη αυξάνονται ραγδαία.

Η αθόρυβη σουρεαλιστική σάτιρα του Ελ Ζοχάιρι έκανε πρεμιέρα στην "Εβδομάδα Κριτικής" των περσινών Καννών, αποσπώντας το αντίστοιχο Μεγάλο Βραβείο, αλλά και εκείνο των κριτικών για όλα τα παράλληλα τμήματα του φεστιβάλ. Κι αυτό γιατί δεν είναι μόνον η βασική ιδέα που ενθουσιάζει, φλερτάροντας μέχρι τέλους με το σινεμά του φανταστικού, αλλά και η ευφάνταστη, φαινομενολογικής προσέγγισης διαχείρισή της. Χαμηλοί τόνοι, αργοί ρυθμοί, εκτεταμένες σιωπές κι ένα υπόγειο χιούμορ που ανατέμνει βιτριολικά όλη την αιγυπτιακή πραγματικότητα. Το δράμα της συζύγου διαρκώς μεγαλώνει, αλλά ποτέ δεν γίνεται κραυγαλέο, οι πολιτικοκοινωνικές παρατηρήσεις είναι ανηλεείς, μα πάντα διακριτικές, το δε φινάλε ολοκληρώνει με πικρή ακρίβεια τον αφηγηματικό κύκλο. Όλα αυτά, μάλιστα, με πλήρη έλεγχο της καθαρής κινηματογραφικής έκφρασης, όπου αργά εσωτερικά τράβελινγκ, μακρινά πλάνα και επαναλαμβανόμενες λεπτομέρειες (χρήματα αλλάζουν διαρκώς χέρια, μηχανάκια κι αυτοκίνητα διασχίζουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα το κάδρο) εξηγούν τα πάντα καθαρότερα κι από χίλιες σεναριακές σελίδες.

Αίγυπτος, Γαλλία. 2021. Διάρκεια: 112΄. Διανομή: CINOBO

Περισσότερες πληροφορίες

Φτερά και Πούπουλα

Feathers
3,5
  • Σινεφίλ
  • 2021
  • Διάρκεια: 112 '
  • Ομάρ Ελ Ζοχάιρι

Όταν τα μαγικά κόλπα ενός ταχυδακτυλουργού πηγαίνουν στραβά, ο πατέρας μιας φτωχής αιγυπτιακής οικογένειας μεταμορφώνεται σε… κοτόπουλο και η σύζυγός του, μητέρα τριών μικρών παιδιών, πρέπει να βρει τρόπο να επιβιώσει.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ελληνικό box office: Ράιαν Γκόσλινγκ εναντίον Γκάρφιλντ

Σε μια εβδομάδα όπου τα σινεμά υπολειτουργούσαν και οι θεατές είχαν το νου τους στον οβελία, ο "Γκάρφιλντ" κέρδισε τις εντυπώσεις, ενώ δυναμικό ήταν το άνοιγμα του "Κασκαντέρ" από την Δευτέρα του Πάσχα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
10/05/2024

Είναι επίσημο: Έρχονται νέες ταινίες "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών"

Το στούντιο της Warner Bros. έδωσε το πράσινο φως για την ανάπτυξη δύο ταινιών υπό την επίβλεψη του Πίτερ Τζάκσον.

Το Cine Paris επέστρεψε! Δείτε πώς άλλαξε το ιστορικό θερινό σινεμά

Βρεθήκαμε στην άτυπη "πρόβα τζενεράλε" του πλήρως ανανεωμένου κινηματογράφου ο οποίος ανοίγει ξανά από το Cinobo.

Arkadiko Film Festival: Στο "Any Day Now" του Χαμί Ραμεζάν το Βραβείο Κοινού

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το online φεστιβάλ που διοργάνωσε το Cinobo μαζί με τα Filmin και MyMovies, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά.

Τζέσικα Χάουσνερ: "Υπάρχει μια κοινωνικά υστερική εμμονή για ομορφιά"

Η Αυστριακή σκηνοθέτρια του "Club Zero" μιλάει για τη στιλάτη και διεισδυτική σάτιρά της με πρωταγωνίστρια τη Μία Γουασικόφσκα, η οποία έκανε πρεμιέρα στο περσινό Φεστιβάλ Καννών.

Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων

Σίκουελ με ποιότητες ικανές να διατηρήσουν το ικανοποιητικό επίπεδο του αναβιωτικού franchise, το οποίο όμως αποδυναμώνεται από την ανοικονόμητη σκηνοθεσία και το άνισο γράψιμό του.

Club Zero

Κοινωνική σάτιρα με έντονα σαρδόνιο χιούμορ και weird σκηνοθετικό στιλιζάρισμα. Αν και θεματικά ενδιαφέρουσα, η ψυχρότητά της μοιάζει εκβιαστική και η πικρή ειρωνεία της επιτηδευμένη.