Από τα βαριά χαρτιά του σύγχρονου ιταλικού σινεμά, ο διπλά βραβευμένος με το μεγάλο βραβείο του Φεστιβάλ Κανών και υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα Ματέο Γκαρόνε είχε σκηνοθετήσει ήδη πέντε ταινίες προτού γίνει διεθνώς γνωστός (πριν από μία δεκαετία) με τα «Γόμορρα». Ένα γκανγκστερικό δράμα το οποίο μεταμορφώνει με τραχιά ειλικρίνεια στην οθόνη το χρονικογράφημα του Ρομπέρτο Σαβιάνο σε ένα διεισδυτικό κοινωνικοπολιτικό σχόλιο πάνω στη σύγχρονη Ιταλία. Και όχι μόνο. Ο ευρωπαϊκός Νότος του φιλμ είναι ένας κόσμος δέσμιος της απληστίας και του εγκλήματος, φοβισμένος και ταυτόχρονα γοητευμένος από αυτό, ο οποίος έχει ενστερνιστεί τη βία ως «τακτοποιημένη» καθημερινότητα με τους δικούς της μηχανισμούς εξουσίας και ηθικούς κανόνες.
Χάνοντας κατόπιν τον στερεό κινηματογραφικό βηματισμό του με το φελινικό «Reality» (2012) και το αγγλόφωνο σπονδυλωτό «Παραμύθι των Παραμυθιών» (2015), ο Γκαρόνε επιστρέφει τώρα στη χώρα των «βίαιων, βρόμικων, κακών» και την ωμή σκηνοθετική απλότητα με την ελεύθερη μυθοπλαστική διασκευή μιας αληθινής ιστορίας. Έτσι, από τη Ρώμη του 1988, τον Ερ Κανάρο και τα πραγματικά γεγονότα, μεταφερόμαστε λίγο βορειότερα από τη Νάπολη, όπου ο μικροκαμωμένος, χαμηλότονος και μοναχικός Μαρτσέλο (βραβείο ερμηνείας στις Κάνες για τον Μαρτσέλο Φόντε) επιβιώνει ως ιδιοκτήτης του Dogman, ενός μικρού μαγαζιού φροντίδας σκύλων, διακινώντας παράλληλα μικροποσότητες κοκαΐνης σε όσους γνωστούς του ενδιαφέρονται.
Όπως ο πρώην πυγμάχος Σιμόνε, ένας ψυχολογικά ασταθής τραμπούκος, με τον οποίο διατηρεί μια ιδιόρρυθμη σχέση φιλίας και υποταγής. Μόνο που εκείνος, ναρκομανής και παρορμητικός, γίνεται όλο και πιο απειλητικός, όλο και πιο ανεξέλεγκτος, εκβιάζοντας τον Μαρτσέλο για να τον βοηθήσει στη διάρρηξη ενός κοσμηματοπωλείου που είναι μεσοτοιχία με το «Dogman».
Η εκπληκτική σκηνογραφία αυτής της ρημαγμένης αστικής no man’s land που περιτριγυρίζει τον Μαρτσέλο επιβάλλει εξαρχής μια ασφυκτική αίσθηση παρακμής, η οποία ποτίζει κάθε φωτογραφικό κόκκο αυτού του ανατριχιαστικού κινηματογραφικού ρέκβιεμ. Ανθρώπινα ερείπια που κατοικούν άλλα, οικιστικά ερείπια, συμβιώνουν σε μια καθημερινή πραγματικότητα η οποία έχει κάνει έκπτωση στα πάντα. Την ποιότητα ζωής, την αισθητική, την ηθική συμπεριφορά, το ψυχικό κουράγιο... Γρανάζι αυτού του μηχανισμού, ο Μαρτσέλο προσπαθεί να επιβιώσει ως «50% τίμιος σε έναν κόσμο 80% άτιμο» (για να θυμηθούμε και τον Ρέιμοντ Τσάντλερ), ακόμη ένας χαρακτήρας βγαλμένος από τα «Γόμορρα» κι ένας καθρέφτης του σάπιου μέχρι το μεδούλι ιταλικού (και νοτιοευρωπαϊκού) παρόντος.
Ένα σύμπαν που ισορροπεί με το ένα πόδι στην ανθρωπιά και το άλλο στη φρίκη (εξαίσια η αρχική σκηνή με το τρυφερό λούσιμο του γιγάντιου, δολοφονικού σκύλου), με τον Γκαρόνε να περιγράφει εδώ όλη την «εσωτερική λειτουργία» του, έτοιμη ανά πάσα στιγμή να ξεχαρβαλωθεί και να ενδώσει (με μια ντοστογεφσκική νομοτέλεια) στην απόλυτη τερατωδία.
Ιταλία, Γαλλία. 2018. Διάρκεια: 102΄. Διανομή: FEELGOOD ENT.
Περισσότερες πληροφορίες
Dogman
Ιδιοκτήτης ενός μαγαζιού φροντίδας σκύλων, ο Μαρτσέλο είναι παγιδευμένος σε μια σχέση υποταγής με τον πρώην μποξέρ Σιμόνε, ο οποίος τον υποχρεώνει να συμμετάσχει σε μια διάρρηξη.