Σε ένα βουλγαρικό στρατόπεδο προσωρινής μετεγκατάστασης Ελληνοεβραίων, στο δρόμο τους προς το Άουσβιτς, ένας Γερμανός αξιωματικός ερωτεύεται μια κρατούμενη. Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες για ένα πικρό και καλοσκηνοθετημένο, λίγο ξεπερασμένο όμως πλέον αντιπολεμικό δράμα.
Από τους διασημότερους Ανατολικογερμανούς σκηνοθέτες, ο Κόνραντ Βολφ (1925-82) έγινε γνωστός στη χώρα μας αργά στη σύντομη καριέρα του με τα «Γκόγια» (1971) και «Solo Sunny» (1980). Έβαλε όμως το όνομά του στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη με τα «Αστέρια» (άστοχος ελληνικός τίτλος του «Η Μπαλάντα Ενός Λαού»), τα οποία του χάρισαν το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες του 1959. Σήμερα είναι λίγο δύσκολο να καταλάβει κανείς πώς ένα πικρό και καλοσκηνοθετημένο, λίγο ξεπερασμένο όμως πλέον αντιπολεμικό δράμα πάνω στον έρωτα ενός Γερμανού αξιωματικού και μιας Ελληνοεβραίας κρατούμενης σε βουλγαρικό στρατόπεδο μπορεί να κέρδισε υψηλότερη φεστιβαλική διάκριση από ταινίες όπως το «Χιροσίμα, Αγάπη μου», τα «400 Χτυπήματα» και το «Ναζαρέν» (τον Χρυσό Φοίνικα είχε κερδίσει το «Ορφέο Νέγκρο»).
Για την εποχή της, όμως, η ταινία του Βολφ έμοιαζε ανήσυχη και πολιτικά τολμηρή, στρέφοντας τα αντιναζιστικά βέλη της τόσο προς τις προσωπικές, σε ανθρώπινο επίπεδο, ευθύνες όσο και προς τις συλλογικές, αυτές ολόκληρου του γερμανικού έθνους. Ιδέες και κινηματογραφικό στιλ που κατόπιν αντιγράφηκαν πολλαπλώς, ακόμα και από την «Προδοσία» του Κώστα Μανουσάκη.
Α/Μ. Ανατ. Γερμανία, Βουλγαρία. 1959. Διάρκεια: 92΄. Διανομή: NEW STAR.
Περισσότερες πληροφορίες
Stars, Η Μπαλάντα Ενός Λαού
Σε ένα βουλγαρικό στρατόπεδο προσωρινής μετεγκατάστασης Ελληνοεβραίων, στο δρόμο τους προς το Άουσβιτς, ένας Γερμανός αξιωματικός ερωτεύεται μια κρατούμενη.
