Οι καλύτερες ερμηνείες του Τζακ Νίκολσον

Ευχόμαστε χρόνια πολλά στο σπουδαίο Αμερικανό ηθοποιό με μια αναδρομή στις κορυφαίες στιγμές του στη μεγάλη οθόνη.

Στη Φωλιά του Κούκου «Στη Φωλιά του Κούκου»

Με 3 βραβεία Όσκαρ και συνολικά 12 υποψηφιότητες από την Ακαδημία, ο Αμερικανός Τζακ Νίκολσον που συμπληρώνει τα 85 χρόνια ζωής, θεωρείται δικαίως ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς όλων των εποχών. Προς τιμήν των γενεθλίων του, λοιπόν, ξεχωρίσαμε και επιλέξαμε από τις πραγματικά δεκάδες κορυφαίες στιγμές του Νίκολσον στη μεγάλη οθόνη τις 5+1 καλύτερες ερμηνείες του.

"Σχετικά με τον Σμιντ" (Αλεξάντερ Πέιν, 2002)

Η τελευταία τρομερή ερμηνεία του Αμερικανού, η οποία φυσικά συνοδεύτηκε από οσκαρική υποψηφιότητα - αλλά "έπεσε" πάνω στον Άντριαν Μπρόντι του "Πιανίστα", έγινε μέσα από το ρόλο ενός ψυχρού 66χρόνου. Πρόκειται για ένα συνταξιούχο ο οποίος αφού χάσει τη γυναίκα του, αποφασίζει να ταξιδέψει στην αμερικανική επαρχία ώστε να ανακαλύψει τον εαυτό του από την αρχή, αλλά και να πείσει την κόρη του να μην παντρευτεί ένα γραφικό άντρα που δεν της αξίζει. Παράλληλα, μοιράζεται τις εμπειρίες του αλληλογραφώντας με ένα παιδί... στην Τανζανία. Μελαγχολία και τρυφερότητα, σφίξιμο στην καρδιά και χιούμορ ανακατεύονται σε ένα φιλμ που θα έπρεπε να μνημονεύεται συχνότερα στη φιλμογραφία του Νίκολσον.

"Ξένοιαστος Καβαλάρης" (Ντένις Χόπερ, 1969)

Η ταινία που έφερε επανάσταση στο αμερικανικό σινεμά, απεικονίζοντας τη ζωή των χίπηδων και της αντικουλτούρας που μεγάλο κομμάτι του κοινού αγνοούσε πλήρως, καθιέρωσε τον 32χρονο τότε Νίκολσον ως ερμηνευτή μεγέθους. Εδώ, μάλιστα, διακρίνονται τα ψήγματα του στιλ που αργότερα θα ταυτίζονταν με τον ηθοποιό, όπως το σαρδόνιο χαμόγελο και το βλέμμα που μαγνητίζει.

"Στη Φωλιά του Κούκου" (Μίλος Φόρμαν, 1975)

Φιλμ - σταθμός του σύγχρονου Χόλιγουντ, χάρισε δικαιότατα στο Νίκολσον το πρώτο Όσκαρ της καριέρας του και μία από τις πιο αναγνωρίσιμες ερμηνείες του. Υποδύεται υποδειγματικά ένα φυλακισμένο ο οποίος προκαλεί εξέγερση, όταν οδηγείται σε ψυχιατρικό ίδρυμα όπου μια νοσοκόμα (εμβληματική στο ρόλο η Λουίζ Φλέτσερ) εφαρμόζει ορισμένες οδυνηρές αυταρχικές μεθόδους. Διαβάστε εδώ την κριτική του "α" για την ταινία.

"Η Λάμψη" (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1980)

Όταν ακούς τον τίτλο αυτής της ταινίας πρώτα σου έρχεται στο μυαλό το πρόσωπο του Νίκολσον να ξεπροβάλλει μέσα από μια τεμαχισμένη πόρτα λέγοντας "here's Johnny!" και μετά οτιδήποτε άλλο. Και πώς αλλιώς, αφού το horror του Στάνλεϊ Κιούμπρικ τρύπωσε για τα καλά στην ποπ κουλτούρα όχι μόνο χάρη στη δική του σκηνοθετική μαεστρία, αλλά και εξαιτίας της διαστροφής που εξέπεμψε ο Αμερικανός ηθοποιός μέσω του παιξίματός του. Διαβάστε εδώ την κριτική του "α" για την ταινία.

"Five Easy Pieces" (Μπομπ Ράφελσον, 1970)

Στα '70s ήταν αδύνατο για το Νίκολσον να μην παίξει κάπου στοιχειωδώς δεξιοτεχνικά, όμως εδώ συνοψίζεται όλη η ουσία του ταλέντου του, καθώς απογειώνει το ρόλο ενός έκπτωτου μεσοαστού που έχει αποξενωθεί από τους πάντες. Δουλεύει πλέον ως εργάτης σε πετρελαιοπηγή, βρίσκεται σε μια σχέση που τον πνίγει και όντας απολύτως ανικανοποίητος με τα πάντα, ξεσπά με τους πιο απροσδόκητους τρόπους.

"Chinatown" (Ρομάν Πολάνσκι, 1974)

Ως ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Τζ. Τζ. Γκίτις, ο Νίκολσον υποδύεται μια φιγούρα τόσο του παλαιού χολιγουντιανού σινεμά (όντας στερεοτυπικά "φιλμνουαρικός") όσο και απολύτως μοντέρνα. Γοητευτικός και ορμητικός, εδώ κόβει και ράβει δίνοντας μια ερμηνεία αψεγάδιαστη, πλάι στην εξίσου μεθυστική Φέι Ντάναγουεϊ. Διαβάστε εδώ την κριτική του "α" για την ταινία.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Η Βίκυ Καγιά και η Σοφία Κόκκαλη είναι μητέρα και κόρη στο "Πολύδροσο" του The Boy

Οι συμπρωταγωνίστριες της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Βούλγαρη μιλούν στο "α" για τη συμμετοχή τους στο ατμοσφαιρικό δράμα που ψηλαφεί τις έννοιες της μητρότητας και της απώλειας.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
16/05/2024

Τα οσκαρικά κοστούμια του "Poor Things" στο Μουσείο Μπενάκη

Οι εντυπωσιακές δημιουργίες της Χόλι Γουάντινγκτον έρχονται το καλοκαίρι στην Αθήνα.

Πολύδροσο

Ένα υπόκωφης έντασης και ανεπιτήδευτης ποίησης φιλμ, το οποίο συγκινεί, εξαντλεί, ωστόσο, τις κινηματογραφικές εκπλήξεις του, καθώς εγκλωβίζεται στη φόρμα.

Βασιλιάδες του Κόσμου

Βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν για ένα σκληρό δράμα νεορεαλιστικής ειλικρίνειας, χρωματισμένο με πινελιές ονειρικής φαντασίας.

Η Άκρη του Νήματος

Τυποποιημένο crime thriller που δεν πρωτοτυπεί πουθενά.

Η Πόλη της Ασφάλτου

Ένα σενάριο "Πολ Σρέιντερ από τα Lidl" συρρικνώνει αυτή την υπαρξιακή περιπέτεια/ιστορία ενηλικίωσης σε μια απλοϊκή αμερικανιά με κοινωνικές αιχμές.

Boy Kills World

Ο "John Wick" δείχνει το δρόμο σε μια μελλοντολογική περιπέτεια της σειράς, γεμάτη καταιγιστική, χορογραφημένη βία και σαχλό (αυτο)σαρκαστικό χιούμορ.