«Απόφαση Φυγής»
Έφτασε η ώρα! Το 28ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας "Νύχτες Πρεμιέρας" (28/9-9/10) είναι προ των πυλών και αυτός είναι ο απόλυτος οδηγός επιβίωσης για την αγαπημένη κινηματογραφική διοργάνωση της πρωτεύουσας, η οποία απλώνει το πλούσιο πρόγραμμά της στους κινηματογράφους Άστορ, Άστυ, Δαναός 1 & 2, Ιντεάλ, Τριανόν, Village Cinemas @ The Mall, αλλά και στις αίθουσες του Μεγάρου Μουσικής και του Παλλάς.
1. Νεονουάρ έναρξη με Παρκ Τσαν-γουκ
Ο αιρετικός σκηνοθέτης οριακών ταινιών όπως τα "Oldboy" (2002) και "Η Υπηρέτρια" (2016) επιστρέφει με ένα ιδιοσυγκρασιακό νουάρ ποτισμένο με γερές δόσεις ερωτισμού. Στην "Απόφαση Φυγής", ο Νοτιοκορεάτης Παρκ Τσαν-γουκ στήνει μια υποβλητική ατμόσφαιρα μυστηρίου γύρω από μια γυναίκα η οποία θεωρείται ύποπτη για τη δολοφονία του άντρα της. Ο αστυνομικός ντετέκτιβ που αναλαμβάνει την υπόθεση την ερωτεύεται κεραυνοβόλα και ξεκινά κρυφά μαζί της μια παθιασμένη σχέση. Όλα ανατρέπονται, όμως, μερικούς μήνες αργότερα, όταν ο νέος σύζυγος της γυναίκας θα βρεθεί επίσης νεκρός… Ο Τσαν-γουκ μπλέκει την τέχνη της αστυνομικής έρευνας με εκείνη της ερωτικής πλάνης, σε ένα αγωνιώδες δράμα που απέσπασε το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών.
2. Διεθνείς "πρωτάρηδες"
Το πάντα ανανεωτικό διεθνές διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ επενδύει και φέτος σε ένα δυναμικό γκρουπ νέων δημιουργών. Ο Βρετανός Μαρκ Τζένκιν, ο οποίος κέρδισε τις σινεφιλικές εντυπώσεις με το ασπρόμαυρο "Bait" (2019), επανέρχεται με το γυρισμένο στην πατρίδα του, την Κορνουάλη, "Βραχονήσι". Ακόμα, σημειώνουμε το μελαγχολικό "Aftersun", το ντεμπούτο της Σάρλοτ Γουέλ, η οποία σκηνοθετεί τον Πολ Μεσκάλ ("Normal People") στο ρόλο ενός πατέρα που επιχειρεί να συνδεθεί με την αποξενωμένη κόρη του. Στο ίδιο μήκος κύματος και το ουκρανικό και φεστιβαλικά πολυσυζητημένο "Παμφίρ" (Ντμίτρο Σουκόλιτκι-Σομπτσούκ), όπου ένας λαθρέμπορος επανενώνεται με την οικογένειά του ύστερα από χρόνια απουσίας. Τέλος, εάν υπάρχουν ακόμα οπαδοί των Savages εκεί έξω, η τραγουδίστρια της μπάντας Τζένι Μπεθ προσθέτει άλλη μία υποκριτική επιτυχία στην καριέρα της, πρωταγωνιστώντας στο "Αστρακάν" (Νταβίντ Ντεπεσβίλ).
3. Ένας Μπόουι… όνειρο!
Η μοναδική προβολή που θα φιλοξενηθεί στην αίθουσα Sphera των Village Cinemas στο Mall, ώστε να ανταποκριθεί στις ειδικές τεχνικές προϋποθέσεις που απαιτεί η ταινία, αφορά το πολυαναμενόμενο ντοκιμαντέρ για τον Ντέιβιντ Μπόουι με τίτλο "Moonage Daydream". Ο πολύπειρος Μπρετ Μόργκεν ("Cobain: Montage of Heck") επιχειρεί ένα πρωτόγνωρο σινε-πορτρέτο του θρυλικού καλλιτέχνη, το μόνο απ’ όσα έχουν κυκλοφορήσει που έχει την έγκριση των συγγενών του Μπόουι, το οποίο βασίζεται σε ακυκλοφόρητο υλικό από συναυλίες και προσωπικές στιγμές του μουσικού. Το αποτέλεσμα έχει χαρακτηριστεί παραισθησιογόνο και ονειρώδες, άρα "άχαστο" για τους φίλους του Ζίγκι.
4. Ο παλιός είναι αλλιώς…
Συνωστισμός σπουδαίων βετεράνων σκηνοθετών αναμένεται στο φεστιβάλ. Η βραβευμένη στην Μπερλινάλε Κλερ Ντενί υπογράφει το πυρετώδες "Οι Δύο Όψεις του Ξυραφιού" με τους Ζιλιέτ Μπινός και Βενσάν Λιντόν, ενώ ο ακούραστος Πολ Σρέιντερ ψυχογραφεί ακόμη έναν νιχιλιστή πρωταγωνιστή στον "Αρχικηπουρό". Από τη μεριά του, ο Γιέρζι Σκολιμόφσκι έρχεται στην Αθήνα για το "μπρεσονικό" "ΕΟ" και ο Στίβεν Φρίαρς φιλοδοξεί να επαναλάβει τη feelgood αύρα του "Philomena" στον "Χαμένο Βασιλιά". Την ίδια ώρα, η Ουγγαρέζα Ίλντικο Ενιέντι παρουσιάζει την "Ιστορία της Γυναίκας μου". Ένα φιλόδοξο δράμα εποχής, στο οποίο πρωταγωνιστούν οι Λεά Σεϊντού και Λουί Γκαρέλ, άγνωστοι που γίνονται ζευγάρι για χάρη ενός στοιχήματος.
5. Η Βρετανία είναι queer
Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη παρέλαση Pride που έγινε στην Αγγλία, οι Νύχτες Πρεμιέρας βρίσκουν την ευκαιρία να αναδείξουν τις ταινίες που άνοιξαν το δρόμο προς τη σεξουαλική απελευθέρωση και στη μεγάλη οθόνη. Φιλμ όπως το ριζοσπαστικό "Victim" (Μπάζιλ Ντίρντεν, 1961), η πρώτη αγγλόφωνη παραγωγή όπου ακούστηκε η λέξη "ομοφυλόφιλος", το ρομαντικό "Μορίς" (Τζέιμς Άιβορι, 1987, φωτό) ή το "βλάσφημο" ντεμπούτο του Ντέρεκ Τζάρμαν "Sebastiane" (1975), ένα διονυσιακό και διάχυτου ομοερωτισμού κατόρθωμα, το οποίο αποδίδει με έναν ακομπλεξάριστο αισθησιασμό τις σεξουαλικές ορμές των αντρών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ξεχωριστή θέση στο αφιέρωμα κατέχει η "Τριλογία" των αυτοβιογραφικών μικρού μήκους του αγαπημένου και οδυνηρά τρυφερού Τέρενς Ντέιβις.
6. Αλήθεια και ψέμα
Το σταθερά πολυσυλλεκτικό διεθνές διαγωνιστικό τμήμα ντοκιμαντέρ καταφθάνει με μια αρμαθιά από ταινίες τεκμηρίωσης που θολώνουν τα όρια ανάμεσα στη μυθοπλασία και το πραγματικό. Στο υπαινικτικό "Θεοί του Μεξικού", ο πρωτοεμφανιζόμενος Χέλμουτ Ντοσάντος απεικονίζει με σκοτεινά ψυχεδελικό τρόπο την αγροτική ζωή της πατρίδας του· το καουρισμακικό "Ενεχυροδανειστήριο" (Λούκας Κοβάλσκι) μας συστήνει τους εκκεντρικούς θαμώνες ενός πολωνικού καταστήματος· η "Έκλειψη" της Νατάσα Ουρμπάν, τέλος, αποδεικνύει πως οι ανοιχτές πληγές της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας δεν λένε να επουλωθούν, σε ένα ντοκιμαντέρ με σκηνές που σφίγγουν το στομάχι.
7. Guinness με θέα
Με τη φόρα της διπλής βράβευσής του στο φεστιβάλ Βενετίας (αντρική ερμηνεία, σενάριο) το νέο φιλμ του οσκαρικού Μάρτιν ΜακΝτόνα βλέπει το δημιουργό να επιστρέφει στις ιρλανδικές ρίζες του και να συνεργάζεται ξανά με το δίδυμο Κόλιν Φάρελ - Μπρένταν Γκλίζον ("Αποστολή στην Μπριζ"). Στα "Πνεύματα του Ινίσεριν", με φόντο ένα απομονωμένο νησί, ο ΜακΝτόνα επιστρατεύει το γνωστό κατάμαυρο χιούμορ του για να σχολιάσει τη σχέση δύο κολλητών, η οποία περνάει κρίση. Αιτία η παρορμητική απόφαση του ενός να τερματίσει τη φιλία τους, κίνηση που αφήνει τον άλλο να ψάχνει απεγνωσμένα απαντήσεις και λύσεις, ώσπου ένα απρόσμενο τελεσίγραφο επιταχύνει τις εξελίξεις.
8. Το Χρυσό Λιοντάρι "βρυχάται"
Μετά τις Κλόι Ζάο και Οντρέ Ντιγουάν, ήρθε η σειρά της ντοκιμαντερίστριας Λόρα Πόιτρας ("Citizenfour") να "σηκώσει" το βαρύτιμο Χρυσό Λιοντάρι στην Μπιενάλε, χάρη στο "All the Beauty and the Bloodshed". Μια ταινία που ξεκινά ως βιογραφία της σπουδαίας φωτογράφου Ναν Γκόλντιν, για να εξελιχθεί σε ένα θαρραλέο αφήγημα πάνω στην καθοριστική ακτιβιστική δράση της. Πιο συγκεκριμένα, το πώς η Γκόλντιν κινητοποίησε δεκάδες κόσμου ενάντια στην αμερικανική φαρμακευτική εταιρεία που ευθύνεται σημαντικά για την κατάχρηση των οπιοειδών στις ΗΠΑ. Θύμα της υπήρξε και η ίδια η Γκόλντιν, η οποία βάζει στο στόχαστρό της, επίσης, εκείνα τα ιδρύματα τέχνης που επιλέγουν να συνεργάζονται με τη "θανατηφόρο" εταιρεία.
9. Safe(?) sex
Το πώς η σεξουαλική επιθυμία διασταυρώνεται με τα άρρητα απωθημένα, την πολιτική και εντέλει τις σχέσεις διερευνούν τρεις ατρόμητες ταινίες. Στον "Κανόνα 34" (Τζούλια Μουράτ), μια γυναίκα που σπουδάζει νομική το πρωί και το βράδυ κάνει πορνό μέσω webcam, σταδιακά έλκεται από τον κόσμο του BDSM. Στα "99 Φεγγάρια", ο ερωτισμός διαπερνά την οθόνη μέσα από τα πολυερωτικά μπερδέματα των πρωταγωνιστών, ενώ, σε πιο χαλαρό μήκος κύματος, το "Bros" (Νίκολας Στόλερ) μιλά διεισδυτικά για την εποχή του Grindr.
10. Mondo Morricone
Δύο χρόνια μετά το θάνατο του Ένιο Μορικόνε, οι Νύχτες Πρεμιέρας τον τιμούν με ένα αφιέρωμα στο έργο ενός εκ των σημαντικότερων συνθετών στην ιστορία του σινεμά. Σε αυτό το πλαίσιο παρουσιάζεται σε πανελλήνια πρεμιέρα, στο Μέγαρο Μουσικής, το ντοκιμαντέρ "Ennio" του οσκαρικού Τζουζέπε Τορνατόρε ("Σινεμά ο Παράδεισος"). Η προβολή θα γίνει παρουσία του γιου του συνθέτη Μάρκο Μορικόνε και του παραγωγού της ταινίας Τζιάνι Ρούσο. Προηγείται συναυλία του Stavros Lantsias Quartet, ενώ, παράλληλα, ο συγγραφέας Αλεσάντρο Ντε Ρόσα θα ταξιδέψει στην Αθήνα για την παρουσίαση του βιβλίου "Ennio Morricone - Αναζητώντας εκείνον τον ήχο. Η μουσική μου, η ζωή μου". Επίσης, το Δημοτικό Μουσικό Θέατρο "Μαρία Κάλλας" θα φιλοξενεί την εικαστική έκθεση "Ennio Formes".
11. Τι ξέρεις από Ζαν Εστάς;
Χαρακτηριστική ενσάρκωση του τι σήμαινε να είσαι Γάλλος σκηνοθέτης από τα 50s και μετά, ο Ζαν Εστάς, ο οποίος αφαίρεσε ο ίδιος τη ζωή του σε ηλικία μόλις 43 ετών, μπορεί να μην άφησε πίσω του μεγάλη φιλμογραφία, ήταν όμως σίγουρα μία από τις πιο επιδραστικές. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως ο Εστάς πρόλαβε να πετύχει διαχρονικό αντίκτυπο, έχοντας ολοκληρώσει μονάχα μερικά ντοκιμαντέρ, κάποιες μικρού μήκους και μόλις δύο μεγάλου μήκους ταινίες, όλα στη δεκαετία του ’70. Το ντεμπούτο του, το διάρκειας τρεισήμισι ωρών αριστούργημα "Η Μαμά και η Πουτάνα" (1973), αποτέλεσε ορόσημο για τη μετά τη νουβέλ βαγκ περίοδο του γαλλικού σινεμά. Μέσα από μια απλή πλοκή, όπου ένας αργόσχολος μποέμ (διόλου τυχαία ο Ζαν-Πιερ Λεό) και η σύντροφός του επιδιώκουν ένα τρίο με μια νοσοκόμα, ο Εστάς αξιοποιεί τους λεπτοδουλεμένους διαλόγους και σχολιάζει τόσο τη μελαγχολία της γενιάς που έζησε τον Μάη του ’68 όσο και τον κορεσμό των φλύαρων συζητήσεων περί ιδεών. Κάτι τελείως διαφορετικό από τη ζεστή ταινία ενηλικίωσης που τη διαδέχθηκε, τις "Μικρές μου Αγάπες" (1974).
12. "Νοσφεράτου", ετών 100
Ένας από τους διασημότερους κινηματογραφικούς βρικόλακες, ο οποίος βάδισε στα χνάρια του "Δράκουλα", κλείνει τα εκατό. Για να τιμήσει αυτό το ανατριχιαστικό έπος που στέκεται στο σταυροδρόμι του γερμανικού εξπρεσιονισμού, του horror και του ρομαντισμού, όπως το σκαρφίστηκε ο Φρίντριχ Β. Μουρνάου, το φεστιβάλ ετοιμάζει μια προβολή του "Νοσφεράτου: Μια Συμφωνία Τρόμου" στο Τριανόν. Μόλις η γοτθική φιγούρα του Μαξ Σρεκ εμφανιστεί στη μεγάλη οθόνη, ο εξαιρετικός μουσικός Νίκος Βελιώτης θα απλώσει με το τσέλο του μια αυθεντικά βλοσυρή ατμόσφαιρα στη σκοτεινή αίθουσα, σε μια βραδιά που σίγουρα θα μείνει σινεφιλικά αξέχαστη.
13. Star power
Το μενού των Νυχτών Πρεμιέρας προσφέρει, εκτός από σινεφιλικές συγκινήσεις, και τις νέες δουλειές αγαπημένων διεθνών σταρ. Έχουμε και λέμε: Η Πενέλοπε Κρουζ είναι μια μητέρα παγιδευμένη σε ένα δυστυχισμένο γάμο στην ιταλική "Απέραντη Αγάπη" (Εμανουέλε Κριαλέζε), ο Άντονι Χόπκινς είναι ο σοφός παππούς στο "Armageddon Time" του Τζέιμς Γκρέι, ο οποίος αυτοβιογραφείται, ο Ρέιφ Φάινς σερβίρει επικίνδυνες μαγειρικές στους Άνια Τέιλορ-Τζόι και Νίκολας Χουλτ στο χορταστικό "Μενού" (Μαρκ Μάιλοντ) και η καθιερωμένη πια Βίκι Κριπς κρατά τον πρώτο ρόλο στο δραματικό "Πιο Πολύ Από Ποτέ" (Εμιλί Ατέφ). Διαλέγετε και παίρνετε…
14. Dio και βάλε μουσικά ντοκιμαντέρ
Αν είσαι μεταλάς, πολύ απλά δεν χάνεις το "Όσοι Ονειρεύονται δεν Πεθαίνουν" (Ντον Άργκοτ & Ντέμιαν Φέντον) για τον αξέχαστο Dio. Οι "ψυχεδελικοί" σημειώνουν το "In the Court of the Crimson King" (Τόμπι Έιμις), που αφορά το ομώνυμο θρυλικό άλμπουμ των King Crimson. Έπειτα, οι φαν των LCD Soundsystem δεν θα λείψουν από το "Meet Me in the Bathroom" (Ντίλαν Σάουδερν & Γουίλ Λάβλεϊς), οι (νεο)ρομαντικοί από την "Ιστορία των Triffids" (Τζόναθαν Άλεϊ) και οι "παρτάκηδες" από το αυτοεπεξηγηματικό "Δεύτε Λάβετε Techno" (Κρίστιαν Ρ. Χιλ).
15. Τελευταία ώρα: χορός
Ύστερα από δύο χρόνια, τα αποθεωτικά πάρτι των Νυχτών Πρεμιέρας επιστρέφουν με πάταγο. Το φεστιβάλ ξεκινά να στήνει τις γιορτές του στο μπαρ και skate park του Μεταξουργείου "Latraac" (29/10), προτού μεταφερθεί, την επόμενη μέρα, λίγο βορειότερα, στο "Bios", για να παίξει Ντέιβιντ Μπόουι και new romantics. Η γιορτή της νύχτας γαλλοφωνίας θα γίνει στο "Frau" (4/10), ο Παναγιώτης Μένεγος αναλαμβάνει τα decks του "Barrett" (6/10) και το μεγάλο φινάλε έρχεται στις 8/10 στο "Ρομάντσο".
16. Ένα αφιέρωμα που δεν θα αρνηθείς
Πενήντα και κάτι χρόνια μετά τη γέννηση του λεγόμενου "Νέου Χόλιγουντ", το ρεύμα που άλλαξε άρδην τους όρους του κινηματογραφικού παιχνιδιού στις ΗΠΑ και έφερε στο προσκήνιο ρηξικέλευθους δημιουργούς έχει την τιμητική του στο αφιέρωμα "The revolution will not be televised". Θα θυμηθείτε εμβληματικές ταινίες, όπως ο αψεγάδιαστος "Νονός" του Φράνσις Φορντ Κόπολα σε αποκατεστημένη επετειακή κόπια, ο μηδενιστικός "Ταξιτζής" του Μάρτιν Σκορσέζε, το πρωτοποριακό "Νάσβιλ" του Ρόμπερτ Όλτμαν και η πικρότατη "Τελευταία Παράσταση" του Πίτερ Μπογκντάνοβιτς. Μαζί τους, λιγότερο γνωστά αλλά εξαιρετικά φιλμ ("Σ’ Αγαπώ Μέχρι Θανάτου", "Το Τελευταίο Απόσπασμα", "Νυχτερινές Υποθέσεις") που μετατρέπουν το αφιέρωμα σε σινεφιλική ονείρωξη. Ξεχωρίζει, ακόμα, η σπάνια ευκαιρία να δούμε στη μεγάλη οθόνη ένα από τα σημαντικότερα φιλμ του Αφροαμερικανικού σινεμά, το "Σφαγέα Προβάτων" του Τσάρλς Μπέρνετ.
17. "Ψυχοτρόπα" animation
Με εύφημο μνεία από το φεστιβάλ του Ανεσί, έρχεται το πολλά υποσχόμενο "Γαμήλιες Περιπέτειες" (Σίγκνε Μπάουμαν). Ένα animation που κατορθώνει να ξεχωρίσει χάρη στο στιλ του, το οποίο υιοθετεί στοιχεία από διαφορετικές παραδοσιακές σχολές κινουμένων σχεδίων, αλλά και για τον τρόπο που ψηλαφίζει τις περιπλοκότητες των ανθρώπινων συναισθημάτων θυμίζοντας νοερά το αριστουργηματικό "Τα Μυαλά που Κουβαλάς" της Pixar. Από την άλλη, στο "Ιτιά Τυφλή, Γυναίκα Κοιμωμένη" ο Πιέρ Φόλντες εμπνέεται από τρεις ιστορίες του Χαρούκι Μουρακάμι και εξάπτει τη φαντασία έχοντας ως πρωταγωνιστές ένα βάτραχο – σωτήρα του Τόκιο, έναν τραπεζίτη, έναν υπάλληλο που ερωτεύεται τη σύντροφο του κολλητού του, ένα τζίνι και μια χαμένη γάτα.
18. Διαμαντάκια από τις Κάννες
Συχνά στην Κρουαζέτ το πρόγραμμα του φεστιβάλ των Καννών μπορεί να φανεί χαοτικό, κρύβοντας σε κοινή θέα άξιες ταινίες οι οποίες, απλώς, χάνονται στο σούσουρο εκείνων που διεκδικούν το Χρυσό Φοίνικα. Οι Νύχτες Πρεμιέρας, ωστόσο, φέρνουν στην Αθήνα και αυτά τα φιλμ που βραβεύονται, αλλά κινδυνεύουν να παραγνωριστούν. Για παράδειγμα, από το τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα έχουμε το μαροκινό δράμα "Μπλε Καφτάνι" (Μαριάμ Τουζανί) το οποίο απέσπασε το βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Στο ντεμπούτο της, "1976" (συμμετοχή στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών), η Χιλιανή Μανουέλα Μαρτέλι ανατρέχει στο παρελθόν της πατρίδας της και συγκεκριμένα στην περίοδο της δικτατορίας του Πινοσέτ, για να φέρει μία ευκατάστατη γυναίκα προ των δημοκρατικών ευθυνών της. Με τη φήμη της καλύτερης ταινίας των 75ων Καννών καταφθάνει το βραδυφλεγές "Επιστροφή στη Σεούλ" (Ντέιβι Τσου), ενώ ανακαλύπτουμε γιατί τη Ζαρ Αμίρ-Εμπραχίμι απέσπασε βραβείο ερμηνείας χάρη στην "Ιερή Αράχνη" (Αλί Αμπάσι).
19. Μικρού μήκους πανδαισία
Ένα από τα πιο ζωντανά τμήματα των Νυχτών Πρεμιέρας, το αφιερωμένο στις μικρού μήκους ταινίες "Ελληνικές Μικρές Ιστορίες", φέτος είναι έτοιμο να παρουσιάσει μια ξεχωριστή φουρνιά νέων δημιουργών. Μεταξύ άλλων, υπάρχουν οι ταινίες που αναδείχθηκαν σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ ("Στο Θρόνο του Ξέρξη", "Airhostess-737", "Αναμνήσεις μιας Εφηβικής Καταιγίδας"), αλλά και τίτλοι οι οποίοι συζητήθηκαν για το πως υιοθέτησαν διαφορετικά κινηματογραφικά είδη. Το "Μάγμα" της Λίας Τσάλτα είναι ένα πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα sci-fi, το βιτριολικά απολαυστικό και meta-κωμικό "Tokakis ή What’s My Name" (Θάνος Τοκάκης) συγκινεί από το πουθενά, ενώ το "ΕΝΟΜΕΝΑ" (Φαίδρα Βόκκαλη) είναι ένα τρυφερότατο εφηβικό queer δράμα. Φυσικά, ξεχωρίζει και το συναισθηματικό "5 μ.μ. Παραλία" (Βαλεντίν Στέισκαλ) που πριν λίγο διάστημα απέσπασε το Χρυσό Διόνυσο στο φεστιβάλ μικρού μήκους Δράμας.
20. "Χρυσή" κριτική επιτροπή
Όπως κάθε χρόνο, διακεκριμένες προσωπικότητες συμμετέχουν στην κριτική επιτροπή του διεθνούς διαγωνιστικού τμήματος, από το οποίο προκύπτει και το μεγάλο βραβείο των Νυχτών Πρεμιέρας, η Χρυσή Αθηνά. Φέτος, λοιπόν, την ευθύνη αναλαμβάνουν οι εξής: ο σκηνοθέτης Ναντάβ Λαπίντ που απέσπασε τη Χρυσή Άρκτο με τα "Συνώνυμα", η έμπειρη κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα, ο ταλαντούχος Γάλλος ηθοποιός Αρνό Βαλούα ο οποίος εμφανίζεται στην ταινία "120 Χτύποι το Λεπτό" (Ρομπέν Καμπιγιό), ο καλλιτεχνικός διευθυντής τους Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λουξεμβούργου Αλέξις Γουινκόζα και η βραβευμένη από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου παραγωγός Ντιάνα Έλμπομ.
Το 28o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας έχει ενταχθεί στο ΠΕΠ Αττικής 2014-2020 και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης. Το 28ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Δείτε εδώ το ωρολόγιο πρόγραμμα των 28ων "Νυχτών Πρεμιέρας":
