Το φουαγιέ του κινηματογράφου Άστορ δεν ήταν αρκετό για να φιλοξενήσει το μεγάλο αριθμό ανθρώπων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΕΣΠΕΚ (Ένωση Σκηνοθετών και Παραγωγών Ελλάδος) σήμερα (26/11) για μια ανοιχτή συζήτηση σχετικά με το παρόν και το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου.
Κινηματογραφιστές κάθε κλάδου, δημοσιογράφοι και θεσμικοί παράγοντες μεταφερθήκαμε στη θαλπωρή της αίθουσας του Άστορ, όπου μας καλωσόρισαν τα μέλη και μη της ΕΣΠΕΚ που ανέλαβαν τη διεξαγωγή της συζήτησης. Με συντονιστή τον σκηνοθέτη και παραγωγό Μάρκο Χολέβα, οι τοποθετήσεις έγιναν διαδοχικά από: τους σκηνοθέτες Ελίνα Ψύκου («Ο Γιος της Σοφίας», «Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά») και Βασίλη Κεκάτο, τον παραγωγό Κωνσταντίνο Βασίλαρο, τη σκηνοθέτιδα Μαργαρίτα Μαντά («Ο Μεγάλος Περίπατος της Άλκης», «Για Πάντα»), την παραγωγό Αμάντα Λιβανού η οποία ανέγνωσε επιστολή της συναδέλφου της Φένιας Κοσσοβίτσα και τους σκηνοθέτες Αλέξη Αλεξίου («Τετάρτη 04:45»), Μαρία Δρανδράκη, Δώρα Μασκλαβάνου («Πολυξένη»), Παναγιώτη Φαφούτη («Παράδεισος») και Πέννυ Παναγιωτοπούλου («September», «Δύσκολοι Αποχαιρετισμοί: Ο Μπαμπάς Μου»).
Με σαφήνεια, ευστοχία και περιεκτικό λόγο, όλες οι τοποθετήσεις σκιαγράφησαν το τοπίο που επικρατεί αυτήν τη στιγμή στο ελληνικό σινεμά. Ένα χώρο ο οποίος και μετά την εφαρμογή του cash rebate που έδωσε μεν ανάσα στις εγχώριες παραγωγές, βλέπει εαυτόν να εγκλωβίζεται σε περίπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες οι οποίες υποβαθμίζουν το τελικό προϊόν και ταλαιπωρούν τους εμπλεκόμενους δημιουργούς.
Συγκεκριμένα, οι ομιλητές ανέλυσαν τον δαίδαλο που καλούνται να διασχίσουν στην προσπάθειά τους να βρουν χρηματοδότηση για τις ταινίες τους, ο οποίος περνά από τρεις σταθμούς: το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, την ΕΡΤ και το ΕΚΟΜΕ (Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας) που διαχειρίζεται το cash rebate. Οι δυσκολίες προκύπτουν όταν αυτοί οι θεσμοί, με τα δικά τους εσωτερικά προβλήματα, αδυνατούν να ανταποκριθούν εγκαίρως στις αιτήσεις των κινηματογραφιστών για χρηματοδότηση αλλά και να συγχρονιστούν με τους ρυθμούς τις ευρωπαϊκής τουλάχιστον κινηματογραφικής παραγωγής.
Επιπλέον δόθηκε έμφαση στο γεγονός πως μέχρι σήμερα δεν έχει εφαρμοστεί η καθολική απόδοση του 1.5% στην ελληνική παραγωγή, με τη συντριπτική πλειοψηφία των ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών να είναι απόντα από κάθε κινηματογραφική επένδυση. Τέλος, αναδείχθηκε και το θέμα του εργόσημου, το οποίο χωρίς ουσιαστικό λόγο δεν καλύπτει τον κινηματογράφο και φέρνει σε κίνδυνο τόσο τα γυρίσματα όσο και τους ίδιους τους συντελεστές.
Από πλευράς θεσμών ο μόνος ο οποίος έδωσε το παρόν και πήρε το λόγο, παρά το γεγονός πως η ΕΣΠΕΚ είχε απευθύνει πρόσκληση προς όλους, ήταν ο Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου Βασίλης Κοσμόπουλος. Στην τοποθέτησή του ανέλαβε να περιγράψει τις δυσκολίες που με τη σειρά του το Κέντρο καλείται να προσπελάσει ώστε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της ελληνικής παραγωγής, ενώ έδωσε έμφαση στο γεγονός πως δουλεύουν καθημερινά για να βελτιώνουν τους χρόνους απάντησης στις αιτήσεις που δέχονται. Τέλος, δήλωσε πως το Κέντρο θα αναλάβει την πρωτοβουλία συνεννόησης με τους υπόλοιπους θεσμούς και τα αρμόδια υπουργεία, ώστε να συντονιστούν και να χαραχθεί μια ενιαία κινηματογραφική πολιτική στην Ελλάδα.
Τα βήματα για κάτι τέτοιο είναι πολλά και απαιτούν τρομερή υπομονή από όλους, η κίνηση όμως της ΕΣΠΕΚ απέδειξε πως υπάρχουν η απαραίτητη εγρήγορση και κινητικότητα ώστε να αντιμετωπιστεί επιτέλους το ελληνικό σινεμά από την Πολιτεία όπως του αξίζει.
