Το 7ο Athens Open Air Film Festival ξεδιπλώνεται στην πόλη από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο, για να στήσει το δικό του κινητό σινε-στέκι κάτω από τον καλοκαιρινό ουρανό και στα πιο απρόβλεπτα σημεία της πόλης, με ελεύθερη είσοδο.
Το Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας, όπως μεταφράζεται το Athens Open Air Film Festival, είναι ένα στοίχημα που πέτυχε. Από το 2011 που στήθηκαν οι πρώτες open air προβολές ο θεσμός, ο οποίος κηρύσσει εμφαντικά την έναρξη του καλοκαιριού, έχει εξελιχτεί σε σταθερό ραντεβού των Αθηναίων σινεφίλ. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, αφού τα θερινά σινεμά είναι αγαπημένη συνήθεια για τους κατοίκους της πρωτεύουσας ήδη από τις αρχές του περασμένου αιώνα, όταν ξεκίνησαν οι πρώτοι ανοιχτοί κινηματογράφοι στο Σύνταγμα και το Ζάππειο. Και το φεστιβάλ ήρθε την ιδανική στιγμή για να κερδίσει το κοινό του.
Χάρη στην «κινητή» του οθόνη μετατρέπει πλατείες, πάρκα και αλάνες σε αίθουσα προβολής, νοηματοδοτώντας έτσι εκ νέου το δημόσιο χώρο. Με τα λόγια του καλλιτεχνικού διευθυντή Λουκά Κατσίκα: «Το Athens Open Air Film Festival ξεκίνησε τις δραστηριότητές του σε μια προσπάθεια να φανταστεί ποια μαγική χημεία θα μπορούσε να συντελεστεί αν ενώναμε την εμπειρία παρακολούθησης μιας ταινίας με τον παλμό και τις ανάσες της πόλης και αν κατεβάζαμε τα θερινά σινεμά στους δρόμους, στις πλατείες, στα μνημεία και στα δάση της πρωτεύουσας». Ας δούμε λοιπόν τι μας επιφυλάσσει η φετινή αστική «κατάβαση»...
Βρετανικές ανατριχίλες!
Η Γηραιά Αλβιώνα δεν φημίζεται μονάχα για το free cinema, τα πολιτικά φιλμ του Κεν Λόουτς και τις δραματικές ταινίες του Στιβ ΜακΚουίν. Η σκοτεινή πλευρά του βρετανικού σινεμά ανέδειξε τη γοτθική παράδοση της χώρας σε μια σειρά ταινιών τρόμου, η πλειονότητα των οποίων οφείλει την ύπαρξή της στη θρυλική εταιρεία παραγωγής Hammer. Στο αφιέρωμα «British Gothic» το φεστιβάλ επικεντρώνεται σε αυτό το ξεχωριστό κινηματογραφικό είδος προβάλλοντας μερικές από τις πιο ανατριχιαστικές και πρωτότυπες ταινίες του. Ο Λουκάς Κατσίκας μας εκμυστηρεύτηκε την (γκοθ) πηγή έμπνευσης του αφιερώματος: «Πέρυσι αργά κάποιο βράδυ που προβάλλαμε το “The Innocents” του Τζακ Κλέιτον, ένα ορόσημο της βρετανικής γοτθικής παράδοσης του σινεμά, αναρωτιόμουν αν θα είχε νόημα να επιχειρούσαμε ένα εκτενέστερο αφιέρωμα σε αυτήν τη φιλμική κληρονομιά. Η σκέψη έγινε πράξη και φέτος έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε έξι αριστουργήματα του είδους σε ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια».
Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει το μη κατατάξιμο «Καταραμένο Σκιάχτρο» του Ρόμπιν Χάρντι (18/8), που εξερευνά το παγανιστικό στοιχείο σε ένα απομακρυσμένο νησί της Σκοτίας, όπου τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου θολώνουν επικίνδυνα. Η «Παρέα των Λύκων» του Νιλ Τζόρνταν (13/6), μια εφιαλτικά ωμή απεικόνιση του παραμυθιού της Κοκκινοσκουφίτσας, και το παραγνωρισμένο camp έπος του Ρομάν Πολάνσκι «Η Νύχτα των Βρικολάκων» (12/7), στο οποίο πρωταγωνιστεί ο ίδιος, είναι άλλες δύο προβολές που «κλείδωσαν» ήδη στην ατζέντα μας. Το αφιέρωμα όμως επιφυλάσσει και την πανελλήνια πρεμιέρα της μικρού μήκους ταινίας «Mistletow Bough» του Πέρσι Στόου, που γυρίστηκε το 1904 και μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν χαμένη.
Διαχρονικά cult διαμάντια
Ένα άτυπο τμήμα του φεστιβάλ αφιερώνεται σε ταινίες που έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό στο πέρασμα του χρόνου, αλλά προβάλλονται σπάνια πια στη μεγάλη οθόνη. Άραγε ο «Μεγάλος Λεμπόφσκι» των σπουδαίων αδερφών Κοέν (7/7) θα επιβεβαιώσει τη διαχρονικότητά του, εφάμιλλη με το αγαπημένο ποτό white russian του πρωταγωνιστή Dude, με τον οποίο ταυτίστηκε ο Τζεφ Μπρίτζες; Αντίστοιχη τρέλα και ροπή προς την... κακοτυχία βιώνει το ερμηνευτικό δίδυμο Ρίτσαρντ Γκραντ - Πολ ΜακΓκαν, οι οποίοι υποδύονται δύο φλεγματικούς καλλιτέχνες εθισμένους σε διαφόρων ειδών ουσίες στο «Ο Φίλος μου και Εγώ» (15/6) του Μπρους Ρόμπινσον, μια αποκαθήλωση της εικόνας της Αγγλίας πολύ πριν από το «Trainspotting».
Ο δίκαιος πάταγος γύρω από το «Mad Max: Fury Road» του Αυστραλού Τζορτζ Μίλερ προσφέρει την αφορμή για την προβολή της δεύτερης ταινίας της σειράς «Mad Max 2» (20/7), με έναν νεαρό Μελ Γκίμπσον στην αρχή της καριέρας του να πρωταγωνιστεί σε μία από τις κορυφαίες cult στιγμές των ’80s.
Τι δουλειά έχουν δύο τρανς στην έρημο της Αυστραλίας; Οι Χιούγκο Γουίβιν και Γκάι Πιρς πρωταγωνιστούν στις σουρεαλιστικές «Περιπέτειες της Πρισίλα, Βασίλισσας της Ερήμου» του Στίβεν Έλιοτ (19/6) ως drag queens που ταξιδεύουν σε ένα απομονωμένο καμπαρέ για να παρουσιάσουν το σόου τους. Στο ντεμπούτο του «Ερωτικό Κτήνος» (30/6), ο ασυμβίβαστος σκηνοθέτης Τζόναθαν Γκλέιζερ αναγκάζει τον Μπεν Κίνγκσλεϊ να διαταράξει τη φιλήσυχη «συνταξιοδότηση» του πρώην κακοποιού Ρέι Γουίνστοουν και να τον παρασύρει σε μια κομπίνα παρανομίας και ακολασίας.
Ένας ομοφυλόφιλος κι ένας πολιτικός κρατούμενος μοιράζονται το κελί της φυλακής ενός δικτατορικού καθεστώτος στο «Φιλί της Γυναίκας Αράχνης» (25/8) του Έκτορ Μπαμπένκο, το οποίο κέρδισε Όσκαρ α΄ αντρικού ρόλου χάρη στην ερμηνεία του Γουίλιαμ Χαρτ και στον οξυδερκή τρόπο με τον οποίο αποδομεί την ομοφοβία. Το ελληνικό σινεμά εκπροσωπείται από δύο ταινίες διαφορετικής γενιάς και στιλ, που όμως πέτυχαν να επικοινωνήσουν ουσιαστικά με το κοινό τους.
Τα «Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα» του Νίκου Νικολαΐδη (22/7), η ταινία που αναρωτιέται «τι απέγινε η καταραμένη γενιά του rock ’n’ roll», θα συναντηθούν με το ασπρόμαυρο «Tungsten» του Γιώργου Γεωργόπουλου (23/6), όπου «φωτίζονται» οι ρωγμές μιας κοινωνίας σε ελεύθερη πτώση. Ξεχωριστή νότα στο πρόγραμμα δίνει η σύμπραξη των μουσικών Larry Gus και Jay Glass Dubs, οι οποίοι θα συνοδεύσουν ηχητικά την προβολή της πρωτοποριακής βωβής ταινίας κινουμένων σχεδίων «Οι Περιπέτειες του Πρίγκιπα Άχμεντ» (5/7) της Λότε Ράινινγκερ, που γυρίστηκε το 1926 κι εξιστορεί τις περιπέτειες ενός γοητευτικού πρίγκιπα και του ιπτάμενου αλόγου του.
Open air απελευθέρωση
Από την αμμουδιά πάμε σε ένα από τα ψηλότερα σημεία της πόλης, τον Λυκαβηττό, όπου το θέατρο θα φιλοξενήσει το κοινό σε μια προβολή με θέα στην Αθήνα. Επιστρατεύεται ακόμη κι ένα γήπεδο μπάσκετ στο Άλσος Πετραλώνων! Ο κατεξοχήν θεατρικός χώρος της Πειραιώς 260 μετατρέπεται σε θερινό σινεμά για τις ανάγκες μιας «γοτθικής» βραδιάς, που θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Αθηνών κι Επιδαύρου.
Τα μουσεία έχουν την τιμητική τους φέτος, σχηματίζοντας ένα απροσδόκητο μονοπάτι προβολών στο κέντρο της Αθήνας. Αρχής γενομένης από το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Καλλιρρόης («Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα»), και με κατεύθυνση προς Βορρά, οδηγούμαστε στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο («Επικίνδυνα Χρόνια» του Πίτερ Γουίαρ, 28/6), στο Νομισματικό Μουσείο επί της Πανεπιστημίου («Ο Νότος» του Βίκτορ Ερίθε 26/6), στη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή της Διδότου («Ο Τυχοδιώκτης του Ρίο» του Φιλίπ ντε Μπροκά, 18/7), για να καταλήξουμε στην Πατησίων και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο («Το Πέρασμα στην Ινδία» του Ντέιβιντ Λιν, 23/8).
Εμβληματικοί δρόμοι όπως η Διονυσίου Αρεοπαγίτου δεν λείπουν φυσικά, όπως και οι πλατείες και τα άλση, με φετινές στάσεις την Πλ. Αυδή, την Πλ. Αβησσυνίας, την Ακαδημία Πλάτωνος, το Άλσος Νέας Σμύρνης, την Πλ. Κοτζιά και την Πλ. Παναιτωλίου στη Νέα Ιωνία. Σινέ Ριβιέρα, Δεξαμενή και Τριανόν είναι οι κινηματογράφοι που συμπληρώνουν ένα κολάζ τοποθεσιών, το οποίο φαίνεται να εκπληρώνει την ευχή των διοργανωτών και να προκαλεί την Αθήνα να ανασάνει σινεμά.
3 αξέχαστες στιγμές του Athens Open Air Film Festival
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Λουκάς Κατσίκας εκμυστηρεύεται τις αγαπημένες του αναμνήσεις.
Ιούλιος 2015
«Rocky Horror Picture Show» σε επετειακή προβολή 40 ετών στο κατάμεστο Άλσος Πετραλώνων, εκεί όπου κάθε χρόνο φροντίζουμε το cult σινεμά να έχει την τιμητική του.
Αύγουστος 2015
«Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» σε έναν Λυκαβηττό μεταμορφωμένο σε υπαίθριο θερινό σινεμά, με το πελώριο διαστημόπλοιο του Σπίλμπεργκ να εμφανίζεται στον ουρανό της Αθήνας.
Ιούνιος 2016
Λίγο καιρό μετά το χαμό του Prince το φεστιβάλ βάζει δύο ορχήστρες να υποδεχτούν το κοινό, βάφει την Πλατεία Αυδή στα μοβ (το αγαπημένο χρώμα του τραγουδιστή) και προβάλλει το «Purple Rain».
Δείτε το πρόγραμμα προβολών
Ο χάρτης προβολών του φεστιβάλ
Δείτε το χάρτη με όλα τα σημεία των προβολών:
