
Κινηματογραφικά απλή και συνεπής ματιά πάνω σε μία από τις πολλές πτυχές του μεταναστευτικού προβλήματος στη χώρα μας.

Βραβευμένο στο φεστιβάλ της Λειψίας και υποψήφιο για Καλύτερη Ταινία Τεκμηρίωσης στα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, το τελευταίο ντοκιμαντέρ της Μαριάννας Οικονόμου («Food for Love») επιχειρεί να φωτίσει μια λίγο διαφορετική πλευρά του μεταναστευτικού προβλήματος. Γυρισμένο σχεδόν εξ ολοκλήρου στις φυλακές ανηλίκων Βόλου, παρακολουθεί τον Αλσαλέχ από τη Συρία και τον Τζασίμ από το Ιράκ να μετρούν μήνες για να δικαστούν με την κατηγορία διακίνησης προσφύγων, αντιμετωπίζοντας ποινή έως και 25 χρόνια κάθειρξης.
Υιοθετώντας βλέμμα συμπάθειας και αντιμετωπίζοντάς τους μάλλον απλοϊκά ως κινηματογραφικούς χαρακτήρες, το μετρημένο δραματικά και αφηγηματικά αυτό χρονικό καταφέρνει να παρουσιάσει μια εικόνα της ελληνικής καθημερινότητας (σωφρονιστικής, δικαστικής και τελικά κοινωνικής) η οποία καλείται να απαντήσει σε περίπλοκα, δομικά όσο και καθαρά ανθρώπινα προβλήματα. Συμπόνια και άκαμπτοι χειρισμοί, αδιαφορία και συγκινητική ευαισθησία συνυπάρχουν σε ένα παράλογο κλειστό σύμπαν με δικούς του κανόνες, οι οποίοι αντανακλούν μια ευρύτερη πραγματικότητα παγιδευμένη στα αδιέξοδά της. Χωρίς να τα αναλύει διεξοδικά, ο «Πιο Μακρύς Δρόμος» τα επισημαίνει με κινηματογραφική απλότητα και συνέπεια.
Ελλάδα. 2016. Διάρκεια: 74΄. Διανομή: CINEDOC.
Περισσότερες πληροφορίες
Ο Πιο Μακρύς Δρόμος
Ο Αλσαλέχ από τη Συρία και ο Τζασίμ από το Ιράκ είναι έγκλειστοι στις φυλακές ανηλίκων Βόλου. Περιμένουν για μήνες να δικαστούν με την κατηγορία διακίνησης προσφύγων, αντιμετωπίζοντας ποινή έως και 25 χρόνια κάθειρξης.