Η θεατρική σεζόν φτάνει σταδιακά στο (παραδοσιακό) τέλος της και αυτό σημαίνει ότι πλησιάζει η τελευταία αυλαία για πολλές παραγωγές. Μέσα σε αυτές είναι και έξι παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, για τις οποίες έχει προγραμματιστεί το φινάλε στις 28/4 (πλην μίας που τελειώνει λίγο νωρίτερα). Διαβάστε τις αναλυτικές πληροφορίες παρακάτω.
"Goodbye, Lindita"
Διαβάστε Επίσης
Η παράσταση του Μάριο Μπανούσι, που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς, κατεβάζει αυλαία στις 20/4, μετά τη δεύτερη σεζόν της και τα ταξίδια της σε διεθνή φεστιβάλ. Το "Goodbye, Lindita" είναι μια εικαστική περφόρμανς εμπνευσμένη από το παρελθόν των Βαλκανίων που διηγείται την ιστορία μιας οικογένειας. Μια σειρά από παράδοξα γεγονότα που συμβαίνουν στο σπίτι φέρνουν στην επιφάνεια έναν κόσμο κρυμμένο, φτιαγμένο από όνειρα και εφιάλτες, μια ανάποδη πραγματικότητα με τους δικούς της κανόνες. Τι χρειάζεται να γίνει για να ολοκληρωθεί ο ύστατος αποχαιρετισμός; Πώς μπορεί να συνεχιστεί η ζωή; Τι σημαίνει (αυτός) ο θάνατος; Ερμηνεύουν: Χρυσή Βιδαλάκη, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Εριφύλη Κιτζόγλου, Κατερίνα Κρίστο, Μάριο Μπανούσι, Ελένη Άμπια Νζάνγκα, Βασιάνα Σκοπετέα, Αλεξάνδρα Χασάνι. (σκηνή "Ελένη Παπαδάκη")
>> Διαβάστε εδώ την κριτική του "α" για την παράσταση:
Διαβάστε Επίσης
"Ονειρόδραμα"
Διαβάστε Επίσης
Ένα παράξενο τοπίο. Ένας πύργος ξεπροβάλλει ανάμεσα από λουλούδια και όσο περνά ο χρόνος γίνεται μεγαλύτερος. Μια γυναίκα πλέκει μια κουβέρτα από αστέρια. Ένα κεφάλι ξεπροβάλλει από έναν τοίχο. Αντικείμενα που αλλάζουν ιδιότητες. Πρόσωπα που χωρίζονται, διπλασιάζονται, πολλαπλασιάζονται, εξαφανίζονται, στερεοποιούνται, θολώνουν, ξεκαθαρίζουν. Εικόνες από παιδικό όνειρο ή από ένα παράδοξο ποιητικό παραμύθι γεμάτο απόκοσμες ιστορίες που αφηγείται κάποιος/α ηλικιωμένος/η. Ίσως, τελικά, να είναι μόνο ένα σκηνικό όνειρο, ένα "Ονειρόδραμα" (1901) σαν αυτό που συνέθεσε ο Άουγκουστ Στρίντμπεργκ και παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη έως τις 28/4. Ερμηνεύουν: Αλίκη Αλεξανδράκη, Ασημίνα Αναστασοπούλου, Κορίνα-Άννα Γκουγκουλή, Θανάσης Δόβρης, Βασίλης Καραμπούλας, Ράνια Κελαϊδίτη, Μελίνα Κοτσέλου, Ερμής Μαλκότσης, Νίκος Μάνεσης, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Μαρίνα Παπούλια, Ελίνα Ρίζου, Μαριάμ Ρουχάτζε, Κωνσταντίνος Σιώζος, Γιώργος Σκαρλάτος, Βασίλης Τρυφουλτσάνης, Μαρία Τσιμά.
>> Διαβάστε εδώ την κριτική του "α" για την παράσταση:
Διαβάστε Επίσης
"Generation lost"
Διαβάστε Επίσης
Το "Generation lost" είναι ένα μελαγχολικό αλλά και γεμάτο χιούμορ ρέκβιεμ για τη γενιά των millenials και τα είδωλά της. Ένα έργο που αρνείται να εστιάσει σε μεμονωμένους πρωταγωνιστές και παρουσιάζει μια πολυφωνία εμπειριών και βιωμάτων, συνδυάζοντας μυθοπλασία και τεκμηρίωση, ώστε να παρουσιάσει τη γενιά των γενημμένων μεταξύ 1981-1996 σε όλη της την πολυπλοκότητα και ποικιλομορφία. Μια παράσταση για όσους/ες ανήκουν σε αυτή τη γενιά, αλλά και για όσους/ες ταυτίζονται με τα όνειρα και τις απογοητεύσεις της. Μια παράσταση για όλους τους παγιδευμένους σε σώματα ενηλίκων εφήβους. Το έργο βασίστηκε σε έρευνα και συνεντεύξεις σε έξι ευρωπαϊκές πόλεις και γράφτηκε στο πλαίσιο του προγράμματος New Stages Southeast του Ινστιτούτου Γκαίτε. Τη σκηνοθεσία του έργου έχει αναλάβει η Κατερίνα Γιαννοπούλου, ενώ παίζουν οι: Δάφνη Δρακοπούλου, Γιώργος Κισσανδράκης, Γωγώ Παπαϊωάννου, Μιχάλης Πητίδης, Βασίλης Σαφός. Χειριστής κάμερας επί σκηνής ο Κωνσταντίνος Καρδακάρης. (έως 28/4, σκηνή "Νίκος Κούρκουλος")
Διαβάστε Επίσης
"Η προξενήτρα"
Διαβάστε Επίσης
Ο Θόρτνον Ουάιλντερ επισκέπτεται για πρώτη φορά το Εθνικό Θέατρο, συστήνοντάς μας τη
γοητευτική και σπαρταριστή "Προξενήτρα". Η κωμωδία του βραβευμένου με Πούλιτζερ
συγγραφέα, που άνοιξε αυλαία τον Δεκέμβριο του 1955 στο Μπρόντγουεϊ, κάνοντας ρεκόρ παραστάσεων και τους κριτικούς να την υποδέχονται με ενθουσιώδη σχόλια, ανεβαίνει στη Σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη – Θέατρο Rex σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου. Ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη του 19ου αρχίζει με οδηγό τη δαιμόνια προξενήτρα Ντόλυ Λεβί, η οποία θα αναλάβει με ενθουσιασμό να βρει την ιδανική σύζυγο στον πλούσιο αλλά δύστροπο χήρο Οράτιο. Ταυτόχρονα, η Ντόλυ θα βοηθήσει την ανιψιά του Οράτιου Ερμενεγάρδη, να παντρευτεί τον εκλεκτό της καρδιάς της και θα μηχανορραφήσει προκειμένου όλοι και όλες βρουν το ιδανικό τους ταίρι ή τουλάχιστον κάποιον που μπορεί να διαλύσει τη μοναξιά τους. Ερμηνεύουν οι: Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Ράνια Οικονομίδου, Σίμος Κακάλας, Μελίνα Βαμπούλα, Θανάσης Δήμου, Άλκης Μπακογιάννης, Ιωάννης Μυστακίδης, Πάνος Παπαδόπουλος, Θανάσης Ραφτόπουλος, Φώτης Στρατηγός, Βιβή Φωτοπούλου και ο Γιάννης Σαμψαλάκης. (έως 28/4)
>> Δείτε εδώ την κριτική του "α" για την παράσταση:
Διαβάστε Επίσης
"Καταποντισμός"
Τα πρόσωπα της παράστασης "Καταποντισμός" επισκέπτονται την gay Ελλάδα της Μεταπολίτευσης και μεταφέρουν τις επιθυμίες, τις σκέψεις και τις αγωνίες των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων εκείνης της περιόδου, όπως τις αποτύπωσαν τα ίδια, σε πρώτο πρόσωπο, μέσα από τις επιστολές που έστελναν στο επαναστατικό περιοδικό Αμφί, το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσιο λόγο στην Ελλάδα για την queer εμπειρία. Τα προσωπικά βιώματα του χτες αναμιγνύονται με τις αντίστοιχες εμπειρίες των ατόμων επί σκηνής και γίνονται υλικό εξομολογήσεων και εκμυστηρεύσεων διεκδικώντας την ορατότητα και μια αναπολογητική στάση ζωής. Εδώ μπορεί να δοθεί ο χώρος στις ιστορίες των ανθρώπων που έχουν αμέτρητη αγάπη μέσα τους, αλλά τα πάσης φύσεως στεγανά τούς καθηλώνουν στη μοναξιά. Οι μαρτυρίες αυτών που υποφέρουν από την απαξιωτική συμπεριφορά γονέων και συγγενών, από τα περιστατικά εκφοβισμού και κάθε είδους βίας. Παίζουν οι: Βασίλης Βηλαράς (ο οποίος και σκηνοθετεί), Ανδρέας Λαζαράκος, Kristof, Niko Rupllem, Dolly Vara. (έως 28/4, Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών)
Διαβάστε Επίσης
"Πινόκιο"
Ένα μαγικό κουτί γεμάτο εκπλήξεις και αναπάντεχα δώρα ανοίγει στην Παιδική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου σκηνοθετεί την πολυαγαπημένη ιστορία του Κάρλο Κολόντι, "Πινόκιο" σε μια σύγχρονη εκδοχή της από τον Κρις Κούπερ, και μας οδηγεί σε μια μεγάλη περιπέτεια που τα πάντα αλλάζουν και τα πάντα είναι δυνατά. Το κλασικό παραμύθι που ανέθρεψε και μάγεψε δεκαετίες τώρα γενιές μικρών και μεγαλύτερων θεατών αφηγείται τις περιπέτειες μιας ξύλινης μαριονέτας, του Πινόκιο. Η Αλεπού και ο Γάτος θα τον πείσουν να λοξοδρομήσει από τον σχολικό του δρόμο, διαβεβαιώνοντάς τον ότι αν τους ακολουθήσει μια ζωή γεμάτη περιπέτειες και ανεμελιά τον περιμένει. Τίποτα όμως δεν θα είναι όπως του υποσχέθηκαν και ο Πινόκιο θα αναγκαστεί να περάσει από χίλια κύματα, να αντισταθεί στους πειρασμούς, να αλλάξει, να δυναμώσει και να ωριμάσει για να καταφέρει στο τέλος να βρεθεί και πάλι μαζί με τον πατέρα του, τον Τζεπέτο. Ερμηνεύουν: Γιώργος Βουρδαμής, Αντώνης Γκρίτσης, Χρήστος Δαλκυριάδης, Μιχάλης Κοιλάκος, Ιώ Λατουσάκη, Εμμανουέλα Μαγκώνη, Βασίλης Ντάρμας, Τίτος Πινακάς, Δήμητρα Σταύρου, Ανδρομάχη Φουντουλίδου. Mουσικός επί σκηνής ο Γιώργος Φουντούκος. (έως 28/4, σκηνή "Ελένη Παπαδάκη")
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ονειρόδραμα
Ένα παράξενο τοπίο. Ένας πύργος ξεπροβάλλει ανάμεσα από λουλούδια και όσο περνά ο χρόνος γίνεται μεγαλύτερος. Μια γυναίκα πλέκει μια κουβέρτα από αστέρια. Ένα κεφάλι ξεπροβάλλει από έναν τοίχο. Αντικείμενα που αλλάζουν ιδιότητες. Πρόσωπα που χωρίζονται, διπλασιάζονται, πολλαπλασιάζονται, εξαφανίζονται, στερεοποιούνται, θολώνουν, ξεκαθαρίζουν… Εικόνες από παιδικό όνειρο ή από ένα παράδοξο ποιητικό παραμύθι γεμάτο απόκοσμες ιστορίες που αφηγείται κάποιος/α ηλικιωμένος/η… Ίσως, τελικά, να είναι μόνο ένα σκηνικό όνειρο, ένα Ονειρόδραμα σαν αυτό που συνέθεσε ο Σουηδός θεατρικός συγγραφέας, το οποίο αφηγείται την ιστορία της κόρης του θεού Αγνής, από τη στιγμή που κατεβαίνει από τον ουρανό για να επισκεφθεί τη γη, προκειμένου να γνωρίσει την ανθρώπινη φύση. Τα πολλά και διαφορετικά πρόσωπα που γνωρίζει μοιράζονται μαζί της το καθένα το δικό του σύμπαν, όπου η Αγνή εισχωρεί άλλοτε ως θεατής και άλλοτε ως συμμέτοχη. Όσο πορεύεται μαζί τους, από πλάσμα του ουρανού, αρχίζει να γίνεται ολοένα και περισσότερο άνθρωπος, γνωρίζοντας από κοντά τις δυσκολίες της ζωής, τις ελπίδες και τις διαψεύσεις της.
Goodbye, Lindita
Ο πολυσχιδής καλλιτέχνης παρουσιάζει ξανά την επιτυχημένη, προσωπικής σύλληψης εικαστική περφόρμανς του, που εμπνέεται από τα ταφικά έθιμα και τις παραδόσεις των Βαλκανίων και επικεντρώνεται στο θέμα του θανάτου, του πένθους και της διαχείρισης της απώλειας. Η παράσταση διαδραματίζεται σε ένα απλοϊκό σπίτι με στοιχειώδη έπιπλα και ξεκινά από τις καθημερινές, σχεδόν μηχανικές δραστηριότητες ενός μεσήλικου ζευγαριού. Σύντομα τα πράγματα αλλάζουν και, μπροστά στα μάτια των θεατών, ο οικείος χώρος σταδιακά μετουσιώνεται, συμμετέχοντας μαζί με τους ερμηνευτές σε μία αποχαιρετιστήρια ταφική τελετουργία που οδηγείται ολοένα στην κλιμάκωση. Το έργο, μέσα από την δύναμή του, συνομιλεί προσωπικά με κάθε θεατή, χωρίς, μάλιστα, να αξιοποιεί καθόλου τον λόγο.
Πινόκιο
Το κλασικό παραμύθι που ανέθρεψε και μάγεψε δεκαετίες τώρα γενιές μικρών και μεγαλύτερων θεατών (εδώ σε διασκευή Κρις Κούπερ) αφηγείται τις περιπέτειες μιας ξύλινης μαριονέτας, του Πινόκιο. Η Αλεπού και ο Γάτος θα τον πείσουν να λοξοδρομήσει από τον σχολικό του δρόμο, διαβεβαιώνοντάς τον ότι αν τους ακολουθήσει μια ζωή γεμάτη περιπέτειες και ανεμελιά τον περιμένει. Τίποτα όμως δεν θα είναι όπως του υποσχέθηκαν και ο Πινόκιο θα αναγκαστεί να περάσει από χίλια κύματα, να αντισταθεί στους πειρασμούς, να αλλάξει, να δυναμώσει και να ωριμάσει για να καταφέρει στο τέλος να βρεθεί και πάλι μαζί με τον πατέρα του, τον Τζεπέτο.
Η προξενήτρα
Ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη του 19ου αρχίζει με οδηγό τη δαιμόνια προξενήτρα Ντόλυ Λεβί, η οποία θα αναλάβει με ενθουσιασμό να βρει την ιδανική σύζυγο στον πλούσιο αλλά δύστροπο χήρο Οράτιο. Ταυτόχρονα, η Ντόλυ θα βοηθήσει την ανιψιά του Οράτιου Ερμενεγάρδη, να παντρευτεί τον εκλεκτό της καρδιάς της και θα μηχανορραφήσει προκειμένου όλοι και όλες βρουν το ιδανικό τους ταίρι ή τουλάχιστον κάποιον που μπορεί να διαλύσει τη μοναξιά τους. Στην απολαυστική αυτή φάρσα για το χρήμα και τον έρωτα όλοι και όλες αναζητούν διακαώς την περιπέτεια και την εφικτή ευτυχία. Για να την κατακτήσουν όμως θα πρέπει να περάσουν από μια σειρά κωμικοτραγικών εμποδίων: να κρυφτούν, να μεταμφιεστούν, να συνωμοτήσουν, να αντιμετωπίσουν απρόσμενες καταστάσεις που σε όλες έχει βάλει το χεράκι της η τετραπέρατη Ντόλυ.
Καταποντισμός
Τα πρόσωπα της παράστασης Καταποντισμός επισκέπτονται την gay Ελλάδα της Μεταπολίτευσης και μεταφέρουν τις επιθυμίες, τις σκέψεις και τις αγωνίες των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων εκείνης της περιόδου, όπως τις αποτύπωσαν τα ίδια, σε πρώτο πρόσωπο, μέσα από τις επιστολές που έστελναν στο επαναστατικό περιοδικό Αμφί, το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσιο λόγο στην Ελλάδα για την queer εμπειρία. Οι αφηγήσεις για τραγελαφικά coming out, για στιγμές λαχτάρας, διασκέδασης και κλεφτής ηδονής, για τη gay κουλτούρα που ζυμώθηκε στα σινεμά της Ομόνοιας και για το βαθύ αίσθημα ανακούφισης επειδή «υπάρχουν κι άλλα άτομα εκεί έξω σαν εμένα». Ιστορίες μιας ολόκληρης γενιάς που σβήστηκε από τον χάρτη λόγω της επιδημίας του HIV/AIDS και της κοινωνικής και κρατικής αδιαφορίας. Η παράσταση αποτελεί το τελευταίο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε με τον "Λοιμό" και συνεχίστηκε με τον "Σεισμό".
Generation lost
Οι millennials, οι γεννημένοι/ες μεταξύ 1981-1996 είναι η πρώτη μεταπολεμική γενιά που είναι φτωχότεροι/ες από τους γονείς τους. Δεν έχουν βιώσει πόλεμο, κατοχή ή εξορία, έχουν όμως δει τις ελπίδες τους να συντρίβονται και έχουν οδηγηθεί σε μια υπαρξιακή απογοήτευση, βέβαιοι/ες πως το μέλλον δεν μπορεί παρά να είναι ακόμα χειρότερο. Το έργο είναι ένα μελαγχολικό αλλά και γεμάτο χιούμορ ρέκβιεμ για αυτή τη γενιά και τα είδωλά της. Με το συνδυασμό μυθοπλασίας και τεκμηρίωσης, η παράσταση αυτή μας συστήνει τη Γενιά Υ σε όλη της την πολυπλοκότητα και ποικιλομορφία, όμως απευθύνεται τόσο στα μέλη της όσο και σε όσους/ες ταυτίζονται με τα όνειρα και τις απογοητεύσεις της και σε όλους όσοι αισθάνονται έφηβοι παγιδευμένοι σε σώματα ενηλίκων. Το έργο βασίστηκε σε έρευνα και συνεντεύξεις σε έξι ευρωπαϊκές πόλεις και γράφτηκε στο πλαίσιο του προγράμματος New Stages Southeast του Ινστιτούτου Γκαίτε.
