Η αγορά των προσωπικών υπολογιστών κάθε είδους και των τεχνολογιών που τούς υποστηρίζουν είναι πρακτικά ο... ορισμός της εξέλιξης "βήμα-βήμα" και όχι της προόδου με "άλματα", καθώς έτσι οι εμπλεκόμενες εταιρείες συγκεντρώνουν περισσότερα έσοδα - και το 2015 θα ήταν έξοχο παράδειγμα αυτής της συλλογιστικής στην πράξη, αν δεν είχαν γίνει πρότερες ζυμώσεις οι οποίες έφεραν τελικά μερικές αλλαγές ενδιαφέρουσες. Αλλαγές, δε, οι οποίες περιμένουμε να γίνουν ακόμη περισσότερο αισθητές την επόμενη χρονιά, αν μη τί άλλο. Κάλλιο αργά παρά... πολύ αργότερα, κοινώς!

Στον τομέα των προϊόντων που συνθέτουν τα σύγχρονα PC η πρόοδος που καταγράψαμε ήταν η... αναμενόμενη: όχι μικρότερη, αλλά όχι και μεγαλύτερη. Η Intel έφερε επιτέλους στην αγορά τους επεξεργαστές Skylake (μετά από τους πρακτικά αδιάφορους Broadwell) αλλά έγινε πολύ γρήγορα σαφές πως ο σχεδιασμός τους προσφέρει πλεονεκτήματα στις φορητές συσκευές, όχι στους Η/Υ γραφείου. Η AMD παρέμεινε δυστυχώς περιορισμένη... "στη γωνίτσα της" σε αυτήν την κατηγορία προϊόντων και φέτος, προσφέροντας επεξεργαστές "καλούς για τα χρήματά τους" αλλά μακριά από τους Core ix της Intel όσον αφορά στην ισχύ. Στις κάρτες γραφικών τα πήγε καλύτερα απέναντι στην nVidia, το "πράσινο στρατόπεδο" ωστόσο είχε και φέτος τον πρώτο λόγο στην κατηγορία αυτή - δικαίως. Υπάρχει γενικώς η αίσθηση πως η AMD πρέπει να βελτιωθεί σημαντικά και μάλιστα σύντομα - ειδάλλως θα μπει σε περιπέτειες.

Αν τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς συναρπαστικά στην αγορά των Η/Υ γραφείου, δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο και για την αγορά των φορητών Η/Υ κάθε είδους. Φέτος είχαμε επιτέλους την συγκυρία για την οποία ακούμε... κύρηγμα από τους κατασκευαστές εδώ και τόσα χρόνια: διαθέσιμο hardware το οποίο επιτρέπει στα laptop να έχουν ισχύ επιπέδου αξιοπρεπούς desktop, χωρίς όμως να τούς στερεί αυτονομία άνω των 8 ωρών κανονικής χρήσης. Αυτή η κατηγορία προϊόντων γενικότερα "ανέβηκε επίπεδο", με πολύ καλύτερες οθόνες, γρηγορότερα μέσα αποθήκευσης και υποσυστήματα γραφικών. Ο όρος Ultrabook που η Intel επιδιώκει να καθιερώσει εδώ και μία τριετία, το 2015 απέκτησε νόημα: τα πανάλαφρα, πάνλεπτα και πανέμορφα laptop με τα οποία μπορεί όντως να είναι παραγωγικός κανείς "εκεί έξω" για ώρες, είναι γεγονός.

Περισσότερο ενδιαφέρουσα, ωστόσο, είναι η σύγκλιση που - σχεδόν αναπόφευκτα θα έλεγε κανείς - συνέβη επίσημα πια μέσα στο 2015 ανάμεσα στα laptop και τα tablet. Η συζήτηση είναι... η γνωστή: "τα πρώτα είναι κατάλληλα για δουλειά, τα δεύτερα όχι, αλλά μήπως τα δεύτερα με ικανοποιητικό πληκτρολόγιο και ισχυρό hardware... τελικά κάνουν και για δουλειά"; Οι Intel/Microsoft το υποστηρίζουν για χρόνια αλλά οι κατασκευαστές μέχρι πέρυσι με τις μέτριες προτάσεις τους δεν μάς έπειθαν. Ε, η Microsoft "το πήρε πάνω της" το θέμα με τα Surface Pro από πέρυσι και φέτος το έφερε στην φυσική του κατάληξη με το Surface Book. Κατέστησε, δε, επαρκώς πειστική τη θέση της ώστε να "ενθαρρύνει" την Apple να κινηθεί προς την ίδια κατεύθυνση: το iPad Pro είναι σχεδιασμένο απροκάλυπτα ως "tablet για δουλειά" και θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθεί η νέα σύγκρουση που έχει ήδη ορίσει νέα κατηγορία συσκευών: όχι laptops, όχι tablets, αλλά... laptabs!

Ενώ, ωστόσο, η Apple παραμένει διαχωριστικά σαφής ως προς το πώς θέλει να χρησιμοποιούμε τις συσκευές της - με αφή, apps και iOS στα tablet, με mouse, προγράμματα και OS-X στα laptop - η Microsoft συνεχίζει να επιδιώκει την ενοποίηση χρήσης που ένα κοινό λειτουργικό σύστημα μπορεί να προσφέρει. Τα Windows 10, που έγιναν διαθέσιμα το καλοκαίρι, είναι η υλοποίηση αυτής της επιδίωξης και είναι πολύ καλά. Σίγουρα καλύτερα από τα εμπορικά αποτυχημένα Windows 8/8.1. Το μόνο μελανό σημείο στην κυκλοφορία τους: η στρατηγική της Microsoft "πίσω" από αυτά, η οποία τα προσφέρει σε εκατοντάδες εκατομμύρια χρήστες δωρεάν αλλά με σημαντικά "ανταλλάγματα" στα προσωπικά δεδομένα που τα Windows 10 συγκεντρώνουν. Δεν βοηθά τα πράγματα, φυσικά, τόσο η εκνευριστικά αδιαφανής, όσο και η συμπλεγματικά πιεστική συμπεριφορά του αμερικανικού κολοσσού προς την πελατειακή του βάση. Μετά την "έκρηξη" της διάδοσης των Windows 10 μέσα στο καλοκαίρι και το φθινόπωρο, η εξάπλωσή τους έχει επιβραδυνθεί. Το 2016 θα αποδείξει αν αυτό σημαίνει κάτι ή όχι.

Στην Ελλάδα της πολιτικής ανασφάλειας και των capital controls δυστυχώς πολλά από τα προϊόντα που συμμετέχουν στην εξέλιξη του σύγχρονου computing - όπως τα Surface της Microsoft και πολλά άλλα - δεν είναι εύκολα διαθέσιμα. Δεν "μένουμε πίσω", τουλάχιστον, όσον αφορά στην πρόοδο της Δικτυακής πρόσβασης: αυτής που εξασφαλίζει πως είτε στο σπίτι είτε οπουδήποτε αλλού ο χρήστης κάθε τύπου H/Y μπορεί να δουλέψει, να επικοινωνήσει και να διασκεδάσει σε μεγαλύτερες από ποτέ ταχύτητες σύνδεσης. Στο οικιακό περιβάλλον οι ταχύτητες σύνδεσης VDSL - που κατά κύριο λόγο η COSMOTE προσφέρει στην ελληνική αγορά - γίνονται διαθέσιμες σε όλο και μεγαλύτερο ποσοστό του καταναλωτικού κοινού της χώρας. Παράλληλα, όσον αφορά στο λεγόμενο mobile Internet, η άνοδος των ταχυτήτων στα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας (και πάλι με οδηγό των εξελίξεων την COSMOTE) στο επίπεδο 4G+ καθιστά τη Δικτυακή χρήση laptop ή tablet παντού τόσο άνετη, όσο μέσω του οικιακού Wi-Fi. Καθόλου, μα καθόλου άσχημα!