Γιώργος Χατζηνικολάου, Μαρία Αναματερού©
Το Θέατρο Επί Κολωνώ αποδεικνύεται και αυτή τη σεζόν σταθερό σημείο συνάντησης του καλού θεάτρου, με την παράσταση του "Γάμου" του Μάριου Ποντίκα. Πρόκειται για μια δυνατή δραματική ιστορία γυναικείας κακοποίησης, που εκθέτει τις παθογένειες της πατριαρχικής κοινωνίας και έχει προσελκύσει ήδη το ενδιαφέρον εκατοντάδων θεατών. Την παραγωγή υπογράφει η Ομάδα Νάμα, σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη και καλλιτεχνική επιμέλεια του Γιώργου Χατζηνικολάου, δύο δημιουργοί που ξεχωρίζουν για τη ρεαλιστική και βαθιά ανθρώπινη ματιά με την οποία προσεγγίζουν τα κείμενα.
Η υπόθεση του έργου αφορά στην απόφαση μιας οικογένειας να παντρέψει την νεαρή κόρη, θύμα βιασμού, με τον βιαστή της, προκειμένου να αποφευχθεί το σκάνδαλο. Ο Ποντίκας καταφεύγει σε ένα ενδιαφέρον εύρημα, τοποθετεί τη δράση στην αίθουσα του δικαστηρίου όπου δικάζεται ο θύτης και εστιάζει το δραματικό ενδιαφέρον στον περίγυρο του θύματος. Η ίδια η κοπέλα, το θύμα του βιασμού, επωμίζεται έναν βουβό ρόλο αλλά η φυσική της παρουσία αποτελεί μια ιδιαιτέρως εύγλωττη και ηχηρή εικόνα, καθώς εκθέτει με ανατριχιαστική ευστοχία τους πολλαπλούς "βιασμούς" που δέχεται από την κοινωνία, τη δικαιοσύνη και την ίδια της την οικογένεια.
Στην παράσταση, πέντε ηθοποιοί μοιράζονται τους δώδεκα ρόλους του έργου, εκθέτοντας την εχθρική στάση της κοινωνίας απέναντι στα θύματα: Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Κάτσενου, Αθανασία Κουρκάκη και Μέγκυ Σούλι. Τα σκηνικά είναι του Γιώργου Χατζηνικολάου, τα κοστούμια της Μαρίας Αναματερού, οι φωτισμοί του Αντώνη Παναγιωτόπουλου, η μουσική και ο ηχητικός σχεδιασμός του Στέλιου Γιαννουλάκη.
Η παράσταση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του συγγραφέα, έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες δραματουργούς που γέννησε η μεταπολίτευση, που έφυγε τον περασμένο Σεπτέμβριο σε ηλικία ογδόντα ετών. Από το 1971 και επί σαράντα χρόνια συγγραφικής δραστηριότητας υπέγραψε σημαντικά έργα ("Πανοραμική θέα μιας νυχτερινής εργασίας", "Το τρομπόνι", "Θεατές", "Ο γάμος", "Η γυναίκα του Λωτ", "Ορθός Λόγος", "Εσωτερικαί ειδήσεις", κ.ά.), όπου αιχμαλώτισε την πολύμορφη διαδρομή της ελληνικής συνθήκης και τις παθογένειες της κοινωνίας, αναδεικνύοντας ως σταθερό πυρήνα της τον άνθρωπο και την ηθική, ατομική του ευθύνη.
Περισσότερες πληροφορίες
Ο γάμος
Ο βιασμός μιας κοπέλας πυροδοτεί ένα πεδίο συγκρούσεων στο έργο που αποτυπώνει με γλαφυρότητα τις συνέπειες της κοινωνικής υποκρισίας, μιλώντας για την πατριαρχία, την κοινή γνώμη και την ενδοοικογενειακή βία.
