Με νεανική ορμή, διάθεση για εξερεύνηση και δημιουργία νέων εμπειριών κινείται στο θέατρο ο Χάρης Φραγκούλης. Ως ηθοποιός είναι δυναμίτης και ως σκηνοθέτης δεν αναζητά την θεατρική ουσία στην ευκολία, αλλά στην έρευνα. Μαζί με τους συνεργάτες του "πάλεψε" για τρία χρόνια με την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή και τοποθέτησε το σοφόκλειο δράμα σε κλειστό χώρο μέσα από την μη συμβατική αφήγηση. Πρόσφατα είδαμε την δουλειά του στο θέατρο Σφενδόνη. Αυτήν την περίοδο, κάποιες ημέρες, μοιράζεται με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου ένα βασικό ρόλο στην παράσταση "Ink" του Μεγάρου Μουσικής και παράλληλα ετοιμάζεται πυρετωδώς για την πρεμιέρα της "Αφιέρωσης" του Μπότο Στράους στο Σφενδόνη από 18/2.
Tο μυθιστόρημα του Μπότο Στράους λειτούργησε ως πηγή έμπνευσης μιας παράστασης για την διαχείριση του πόνου της ερωτικής απώλειας και την πνευματικότητα της κεντρικής Ευρώπης του προηγούμενου αιώνα. Ο Στράους είναι μια ιδιαίτερη, αξιοπρόσεκτη περίπτωση Γερμανού συγγραφέα. Κριτικός και συντάκτης του θεατρικού "Theater heute" ξεκίνησε τη θητεία του στο θέατρο στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και μετά ήταν το δεξί χέρι του Πέτερ Στάιν στην περίφημη πρώτη φάση της Schaubühne στο Δυτικό Βερολίνο, όταν προκάλεσε την προσοχή κατ’ αρχήν με τις επεξεργασίες δραμάτων μεγάλων συγγραφέων και στη συνέχεια με μια σειρά δικά του έργα. Στα έργα του δίνει συνήθως μια απαισιόδοξη γνωμάτευση για τον άνθρωπο και τη μαζική κοινωνία. Έχει μια ιδιαίτετρα ικανότητα να εντοπίζει κοινωνικές στρεβλώσεις μέσα από ατομικές παραμορφώσεις και να τις σχολιάζει.
Στην "Αφιέρωση" ο Ρίχαρτ Σρούμπεκ, ένας Βερολινέζος βιβλιοπώλης, ο οποίος μόλις χωρίζει από την ερωμένη του μένει μετέωρος: δεν καταλαβαίνει γιατί η Χάννα τον εγκατέλειψε ξαφνικά, νιώθει πως δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτήν και την περιμένει με αγωνία να γυρίσει. Βιώνοντας ένα μεγάλο κενό ζει απομονωνόμενος, αφήνει τη δουλειά του, σταματάει να πλένεται αντλώντας κάποια διεστραμμένη ευχαρίστηση από την απελπισία του. Παράλογες σκέψεις, έμμονες ιδέες, αλλά και αστείες σκηνές δεν λείπουν από το ναρκισσιστικό του τραύμα που ξεδιπλώνεται τη ώρα που ο κόσμος καταρρέει γύρω του.
"Αυτός λέει: "Όπως ξέρεις, έχει κανείς τα ίδια αποτελέσματα, όταν ρίξει έναν απεριόριστο αριθμό νομισμάτων ή όταν ρίξει απεριόριστες φορές το ίδιο νόμισμα...". Αυτή δεν καταλαβαίνει τι της λέει, γιατί την ίδια στιγμή τον ποθεί πολύ έντονα. Αυτός επαναλαμβάνει την πρόταση, γιατί αυτή ήταν η παράκλησή της. Αυτή με μεγάλη προσπάθεια αφουγκράζεται για να συλλάβει τον λόγο που τον κάνει να πει αυτήν την πρόταση κι έτσι πάλι της ξεφεύγει το νόημα. Ρυτίδες εμφανίζονται στο μέτωπό της, δάκρυα. Φωνάζει έξω φρενών, ότι δεν καταλαβαίνει για τι πράγμα γίνεται λόγος. Ο λόγος που της είναι τόσο οικείος. Παραιτείται, κουνάει το κεφάλι, δεν θέλει να ακούσει τίποτα, βγαίνει από το δωμάτιο τρέχοντας".
Στην παράσταση που θα δούμε στο Σφενδόνη σε σκηνοθεσία - δραματουργία Χάρη Φραγκούλη παίζουν οι ηθοποιοί Μαρία Αρζόγλου, Κατερίνα Γκιβάλου, Μάρω Γκόρτσου, Σοφία Κόκκαλη, Ανδρέας Κοντόπουλος, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Κορνήλιος Σελαμσής, Μιχάλης Τιτόπουλος. Τη σύνθεση μουσικής υπογράφει ο Κορνήλιος Σελαμσής, τα σκηνικά – κοστούμια η Ελίνα Λούκου, τον σχεδιασμό φωτισμών ο Νίκος Βλασόπουλος.
