Χριστίνα Φυλακτοπούλου©
Τα έργα του Νικολάι Γκόγκολ σπανίως λείπουν από τη θεατρική σεζόν. Ανεβαίνουν διαχρονικά καθώς καθρεφτίζουν με μοναδικό τρόπο μέσα από τη σατιρική και αιχμηρή γραφή του τα κακώς κείμενα της κοινωνίας. Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης από 3 Μαΐου ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου Επί Κολωνώ για να υποδυθεί τον δημόσιο υπάλληλο Αξέντι Ιβάνοβιτς Προπίτσιν στο "Ημερολόγιο ενός τρελού".
Μετά τον "Κατά φαντασίαν ασθενή” του Μολιέρου και την "Πανούκλα” του Αλμπέρ Καμί, ο γνωστός ηθοποιός πρωταγωνιστεί σε ακόμη ένα έργο για την ανθρώπινη κατάσταση και την επίδραση της περιρρέουσας ατμόσφαιρας πάνω σε αυτήν, σε μετάφραση και διασκευή του κλασικού διηγήματος από την ομάδα Gaff της οποίας αποτελεί σταθερό μέλος. Αυτή τη φορά, βέβαια, το ρόλο του σκηνοθέτη αναλαμβάνει ο Κωνσταντίνος Πασσάς, ενώ υπογράφει και τη μουσική επιμέλεια. Η ομάδα αναλαμβάνει και το ιδιαίτερο σκηνικό πάνω σε μια ιδέα της Σοφίας Καραγιάννη, όπως και τα κοστούμια. Οι φωτισμοί είναι του Νίκου Βλασόπουλου.
Στο "Ημερολόγιο ενός τρελού", ο ήρωας, που είναι εγκλωβισμένος όχι μόνο στην ύπαρξη αλλά και στην κοινωνική του τάξη, βιώνει όλες τις εκφάνσεις ενός ψυχωτικού ατόμου μέσα από την αναβίωση στιγμών από την πολυτάραχη ζωή του. H εργασία, o έρωτας και η ανάγκη για κοινωνική ανέλιξη τον οδηγούν σε αδιέξοδα, συγκρούσεις, ματαιώσεις και τελικά στο απόλυτο χάος, καθώς συγχέει την πραγματικότητα με την ψυχική του παραφορά και ανακηρύσσει τον εαυτό του βασιλιά.
Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Πασσάς σημειώνει: "Τι σημαίνει τρέλα; Μήπως είναι ένας μηχανισμός διαφυγής από μια αβάσταχτη πραγματικότητα; Πόσο ευδιάκριτα είναι τα όρια ανάμεσα στη λογική και τον παραλογισμό; Η συνεχής προσπάθεια ελέγχου και συγκρότησης μιας ανικανοποίητης ζωής μπορεί να οδηγήσει στη ψυχική εξουθένωση και τελικά στην τρέλα; Όταν λέμε ότι αυτός είναι τρελός, εννοούμε κάποιον που σκέφτεται και λειτουργεί με κανόνες που ορίζει μια ιδιαίτερη περιοχή του θυμικού του και που δύσκολα μπορεί να συνδεθεί με τους γύρω του ή απλώς έναν άνθρωπο που έχει έναν διαφορετικό τρόπο θέασης του κόσμου; Ο Αξέντι, μας παίρνει από το χέρι και μας οδηγεί στις πολυάριθμες και δαιδαλώδεις διαδρομές του μυαλού και της ψυχής του. Κι ενώ αρχικά φαίνεται να κινείται στον χώρο του ως "φυσιολογικός", μέσα από την κλιμακωτά οριακή συμπεριφορά του και τη χρήση του αυστηρά οριοθετημένου χώρου του, παραδίδεται στην ψυχική του νόσο. Δίνει τη δική του παράσταση μέσα σε έναν σκηνικό χώρο που λειτουργεί ως καταφύγιο αλλά και βήμα για να εκφράσει τα εσώψυχά του. Με δράσεις που μπορεί να επαναλαμβάνονται αένεα και σαν να τις παρακολουθούμε μέσα από την κλειδαρότρυπα. Έχει δημιουργήσει ένα προσωπικό κελί και ανασύρει τις αναμνήσεις της εγκιβωτισμένης του ζωής μέχρι να φτάσει στην αντίπερα όχθη”.
Περισσότερες πληροφορίες
Το ημερολόγιο ενός τρελού
Διασκευή του κλασικού διηγήματος του Νικολάι Γκόγκολ που καταγράφει την ψυχική κατάσταση ενός ανθρώπου εγκλωβισμένου όχι μόνο στην ύπαρξη, αλλά και στην κοινωνική του τάξη.
