
Ο Κωνσταντίνος Ρήγος μας επιφυλάσσει, στην πρώτη του παραγωγή ως νέος διευθυντής του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, μια δική του σύγχρονη εκδοχή της «Λίμνης των κύκνων» του Π. Ι. Τσαϊκόφσκι. Δεν μας κρύβει ότι η αγάπη του για τη μουσική του μεγάλου δημιουργού τον οδήγησε σε αυτήν την επιλογή, κι αν κρίνουμε από τις πρώτες φωτογραφίες της παράστασης αλλά και μια πρώτη γεύση που πήραμε στην ανοιχτή πρόβα της 1ης Οκτωβρίου στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» πολύ καλά έκανε.

Το σύνολο των χορευτών του Μπαλέτου αλλά και η ορχήστρα της ΕΛΣ υπό τη διεύθυνση του Ηλία Βουδούρη, ενώνουν τις δυνάμεις τους με τον Θοδωρή Ρέγκλη που υπογράφει την πρωτότυπη μουσική σύνθεση στην πολυαναμενόμενη προσέγγιση του Κωνσταντίνου Ρήγου πάνω σε ένα από τα διασημότερα μπαλέτα όλων των εποχών.
Δεν παύει να συγκινεί το κοινό η «Λίμνη των κύκνων» με τη συναισθηματική της δύναμη και την διαχρονικότητα των θεμάτων της, όπως είναι ο έρωτας μετ’ εμποδίων της Οντέτ και του Ζίγκφριντ. Δεν είναι μόνο το κοινό, όμως, που συναρπάζει η τρυφερή και συνάμα σκοτεινή ιστορία αλλά και τους χορευτές. Είναι μεγάλη πρόκληση στην καριέρα ενός χορευτή ένα έργο που για την ολοκληρωμένη ερμηνεία του απαιτεί δεξιοτεχνικές ικανότητες και λυρισμό που σχεδόν υπερβαίνουν τα ανθρώπινα όρια. «Ένα έργο "υψηλής θερμοκρασίας", ιδανικό για να προκαλέσει τις δυνάμεις και τις αντοχές της ομάδας μας», τονίζει ο Κωνσταντίνος Ρήγος.

Τι νέο φέρνει ο Κωνσταντίνος Ρήγος;
Ο διακεκριμένος χορογράφος συνομιλεί έντονα με την χορογραφία των Πετιπά και Ιβάνοφ, δημιουργώντας ένα νέο μεταμοντέρνο έργο που αντιπαραθέτει εκτενή κομμάτια του πρωτότυπου με τη δική του μετα-αποκαλυπτική προσέγγιση. Ο κλασικός χορός μπλέκεται με πολλά άλλα σύγχρονα χορογραφικά στυλ, ακόμη και κάποια στοιχεία από τις κουλτούρες του δρόμου, κάτι που σίγουρα δεν μπορούμε να φανταστούμε σε μια παράσταση μπαλέτου. Ένα ερημωμένο βενζινάδικο για να μας θυμίζει έναν κόσμο που ξέμεινε από καύσιμα, τον δικό μας, βρίσκεται στο επίκεντρο και μια ξεραμένη πια «Λίμνη», από όπου αναδύονται φόβοι και έμμονες εικόνες της εποχής μας.
Το βλέμμα του πρίγκιπα Ζίγκφριντ είναι ο κύριος φορέας της αφήγησης, αφού δικές του φαντασιακές προβολές είναι ο λευκός και ο μαύρος κύκνος. Η αθωότητα και η ανάγκη για αυτοκαταστροφή, το καλό και το κακό που κρύβει μέσα του κάθε άνθρωπος. Τίποτα περισσότερο από κομμάτια του εαυτού του που καλείται να κυνηγήσει και να σκοτώσει, γεγονός που θα αποβεί μοιραίο για τον ίδιο. Αυτή είναι η «Λίμνη των κύκνων» του Κωνσταντίνου Ρήγου. Σε ένα τοπίο μετά την καταστροφή που θέτει ερωτήματα και αναζητά απαντήσεις για το πώς μπορούν να «ξαναδιαβαστούν» σήμερα τα μεγάλα έργα του ρεπερτορίου του κλασικού χορού.

Περισσότερες πληροφορίες
Η λίμνη των κύκνων
Μια νέα ανάγνωση πάνω στο κλασικό έργο του Τσαϊκόφσκι, η οποία σε μεγάλο βαθμό συνομιλεί με την πρωτότυπη χορογραφία των Πετιπά - Ιβάνοφ.