
«Δεν είναι μια σπουδαία παράσταση. Είναι ένα μικρό προσωπικό τραγούδι. Για την εμμονή»: έτσι συστήνει το σόλο του με τίτλο «Ποτέ δεν σε ξεχνώ» ο Κώστας Κουτσολέλος. Ηθοποιός αυτό-σκηνοθετούμενος, καλλιτέχνης αυτό-διαχειριζόμενος και, πρωτίστως, αυτοσαρκαζόμενος. Το όνομά του δεν φιγουράρει στις μεγάλες μαρκίζες των θεάτρων του κέντρου. Είναι, όμως, από μόνος του μια …off-Broadway κατηγορία. Λίγο πριν ξεκινήσει ένα ακόμη από τα μοναχικά σόλο του, με ελεύθερη είσοδο και προαιρετική συνεισφορά, στο θεατρικό του στέκι, το Μπαγκλαντές, αποφάσισα να μην του πάρω συνέντευξη. Ούτε κάποιες δηλώσεις. Θα ήθελα, όμως, να μοιραστώ μαζί σας κάποια από τα σχόλια (λέγε με «posts») που ανάρτησε τον τελευταίο μήνα στη σελίδα του σε δημοφιλές δίκτυο κοινωνικής δικτύωσης (λέγε με «facebook»). Με άλλα λόγια, σας παρουσιάζω τα πιο σαρκαστικά χαικού του ελληνικού θεάτρου. Τάδε έφη Κώστας Κουτσολέλος:
«Δέκα χρόνια ασχολούμαι με το ερευνητικό θέατρο. Δεν έχω βρει τίποτα».
«Σκηνοθετώ και παίζω ο ίδιος στην παράσταση μου. Άξονας η ομαδικη δουλεια"
«Άρχισε τόσο περίφημα κι αυτή η εβδομάδα, που μέχρι την Παρασκευή πιστεύω δεν θ' αντέξω τόση ευτυχία»
«Μόλις με πήρανε και με ρώτησαν ''εσείς οι νέες ομάδες'' κ.λ.π. κ.λ.π. 45 χρονών είμαι, χρυσή μου, έλεος, στα 60 πρέπει να φτάσω για να σταματήσω να ‘μαι νέα ομάδα;»
«Όλα ξεκινάνε από το ότι δε γράψαμε καλά στις Πανελλήνιες. Μετά το ένα έφερε το άλλο»
«Μου στέλνουν πρόσκληση για σεμινάριο ‘ανακάλυψε τον εσώτερο εαυτό σου’. Χριστός κι Απόστολος, μακριά από μένα. Ούτε να τον βλέπω δεν θέλω. Όχι να τον ανακαλύψω κιόλας".
«Τα στάτους μου περιστρέφονται γύρω από τον άξονα έρωτας-φλερτ-σχέσεις, Και όσο πλησιάζουν οι εκλογές θα περιστρέφονται ακόμα πιο πολύ»
«Θέτω ως προσωπικό μου στόχο για τη νέα θεατρική σαιζόν να έχω ακόμα πιο λίγους θεατές. Αν βέβαια μπορώ να ξεπεράσω τον εαυτό μου σε αυτό»
«Οι μεθυσμένοι και τα πρεζάκια που κείτονται στα πεζοδρόμια γύρω από την Ομόνοια, εύχονται καλή επιτυχία στα σχέδιά μας για την νέα σαιζόν»
«Το μόνο νόημα της γενικής πρόβας είναι να σου διαλύσει την ελάχιστη αυτοπεποίθηση που σου έχει απομείνει.»
«Ευτυχώς που υπάρχουμε κι εμείς οι ατάλαντοι, η πλέμπα που η Ιστορία θα ξεχάσει, για να φαίνεται το ύψος των πραγματικά σπουδαίων. Επιτελούμε έργο κι ας μην μας φαίνεται. Επιτελούμε έργο.»
«Η ώρα πάει πέντε. Και μόνο η ώρα πάει κάπου»
«Η δημοκρατία είναι ένα μαγικό πολίτευμα που όλοι βρίζουν τα καθεστωτικά κόμματα και, σαν από μόνα τους, αυτά επανεκλέγονται»
«Απόψε θα κάνω λάικ σαν να μην υπάρχει αύριο».