Αντώνης Λουδάρος: «Η επιθεώρηση είναι σαν την Ελλάδα, αντέχει»

«Θα σε πάρω να φύγουμε» είναι ο τίτλος της νέας μουσικοχορευτικής υπερπαραγωγής του Μπάντμιντον, που αναβιώνει στη σκηνή την αθηναϊκή επιθεώρηση με λαμπερό καστ. Ο Αντώνης Λουδάρος, που πρωταγωνιστεί ως «κυρία Επιθεώρηση», μίλησε στη Μαρία Κρύου για τη διαχρονική αξία της επιθεώρησης.

Η φωτογράφηση της παράστασης με εσένα ντυμένο ως κυρία Επιθεώρηση είναι αποκαλυπτική. Είπες αμέσως το «ναι» σε αυτήν την πρόταση;
Ο Φωκάς Ευαγγελινός επέμενε να παίξω το ρόλο της κυρίας Επιθεώρησης. Την προηγούμενη χρονιά είχα παίξει με τις μεταμορφώσεις στην «Κατάρα της Ίρμα Βεπ», ενώ παλιότερα είχα κάνει και πάλι γυναικείο ρόλο στη «Μαρία Πενταγιώτισσα». Είχα έναν προβληματισμό, λοιπόν, για το αν θα ήταν υπερβολικό να μεταμφιεστώ και πάλι. Νιώθω σαν να με κυνηγάει η παρένδυση στο θέατρο.
Παίζεις ακομπλεξάριστα στο

παιχνίδι της μεταμόρφωσης;

Μπαίνω απλώς στο κουκούτσι του ρόλου και προσπαθώ να βρω τις χαραμάδες που θα κάνουν καλή σκιά για να μπορέσω να φωτίσω το έργο. Δεν είμαι ένας άνθρωπος που απλώς θα βγει και θα πει αστεία στη σκηνή.
Τι σε ινγτριγκάρισε στο «Θα σε

πάρω να φύγουμε»;

Έθεσα ένα ερώτημα: γιατί είναι αναγκαίο να υποδυθεί άντρας ηθοποιός την κυρία Επιθεώρηση; Ο Άγγελος Πυριόχος, ο οποίος έγραψε τα κείμενα, μου απάντησε πως –πέρα από το γεγονός ότι στις επιθεωρήσεις και παλιότερα υποδύονταν γυναικείους ρόλους άντρες ηθοποιοί– θεωρούμε ότι ιδεολογικά η επιθεώρηση όλα αυτά τα χρόνια, για να αντέξει, ήταν πολύ αντράκι, όπως άλλωστε και η Ελλάδα. Στην παράσταση η ιστορία της συνδέεται με την πορεία της Ελλάδας. Και μην ξεχνάμε: ουσιαστικά η επιθεώρηση καταγράφει γεγονότα που έχουν συμβεί με χιουμοριστικό τρόπο.

Ποια χρονική στιγμή ξεκινά το

ταξίδι της κυρίας Επιθεώρησης;

Στην αρχή της παράστασης εμφανίζεται ο Γιώργος Καπουτζίδης στο ρόλο του κομπέρ λέγοντας: «Εσείς δεν με ξέρατε, η μαμά μου η κυρία Μετ-επιθεώρηση με έχει διώξει, αλλά εγώ είχα πάντοτε τη γιαγιά μου που με στήριζε, μια κανονική γιαγιά όπως έχετε όλοι σας. Μόνο που η δική μου η γιαγιά είναι πάρα πολύ γνωστή, είναι η κύρια Επιθεώρηση». Εμφανίζεται λοιπόν αυτή στη σκηνή και αρχίζει να εξιστορεί τη ζωή της, από τη δεκαετία του ’30, την εποχή που άρχισε η άνθηση της αθηναϊκής επιθεωρησιακής σκηνής. Αφηγείται την ιστορία της σαν να είναι μια θεατρίνα που της άρεσε να φλερτάρει πάντα με την Αριστερά, διατηρώντας παράνομη σχέση πάθους, αλλά παντρεύτηκε τη Δεξιά. Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα. Έτσι, παρουσιάζεται ένα ανθολόγιο από τα καλύτερα νούμερα της αθηναϊκής επιθεώρησης μέχρι τις αρχές της δικτατορίας του 1967. Η επιθεώρηση ανέκαθεν τροφοδοτούνταν από την κοινωνική και την πολιτική ζωή. Μέσα από τα νούμερα και την εξιστόρηση της ζωής της κυρίας Επιθεώρησης βλέπουμε τι συνέβαινε στην Ελλάδα, οι κοινωνικές αλλαγές πάντα με σατιρική διάθεση.
Το επιθεωρησιακό ποτ πουρί περιλαμβάνει νούμερα που έγραψαν Ιστορία στην ελληνική σκηνή;
Από το σανίδι παρελαύνουν μυθικοί πρωταγωνιστές, διάσημες –πλέον– ατάκες, αθάνατα τραγούδια και η λαμπερή μόδα αυτής της χρυσής εποχής. Θα δείτε κλασικά νούμερα που έκαναν σπουδαίοι ηθοποιοί όπως ο Βασίλης Αυλωνίτης, οι αδερφές Καλουτά, ο Μίμης Φωτοπούλος, η Γεωργία Βασιλειάδου κ.ά. Οι ηθοποιοί της παράστασης, ωστόσο, δεν αναπαράγουν αυτά τα νούμερα με τον τρόπο που το έκαναν οι παλιότεροι. Δίνει ο καθένας τη δική του ερμηνεία. Υπάρχουν και καινούργια νούμερα που έχουν να πουν κάτι για το τώρα.

Ενώ η επιθεώρηση αντλεί υλικό από την πραγματικότητα, ταυτόχρονα είναι ένα θέατρο φυγής από αυτήν. Αυτό δεν είναι οξύμωρο;
Αυτή νομίζω είναι εντέλει η δουλειά του θεάτρου. Η επιθεώρηση υπογραμμίζει με ένα τρόπο τα πράγματα, μπορείς να ξεσπάσεις, να σαρκάσεις και να γελάσεις και αυτό είναι λυτρωτικό.
Η επιθεώρηση θέλει το λούσο της. Πόσα κοστούμια αλλάζεις;
Η κωμωδία και το μουσικό θέατρο είναι οι στενοί συγγενείς της επιθεώρησης και ως εκ τούτου χρειάζονται κοστούμια και αξεσουάρ. Εγώ αλλάζω 14 κοστούμια, ενώ τα κοστούμια είναι πάνω από 600. Κάποια από αυτά είναι κειμήλια από παλιές επιθεωρήσεις.
Στην παράσταση συναντιέσαι με καταξιωμένους συμπρωταγωνιστές αλλά και με νεότερους συναδέλφους. Υπάρχουν πολλά νέα ταλέντα;
Το επίπεδο είναι πολύ υψηλό πια στο επάγγελμα. Σήμερα γίνονται ζυμώσεις στο θέατρο. Η δική μας γενιά έφαγε πολύ το χάπι της αλλαγής που δεν ήρθε. Ένα ολόκληρο έθνος έφαγε αυτό το χάπι. Αλλαγή κι επάνω τούρλα! Απλώς βαφτίσαμε κάποια πράγματα αλλαγή.
Ποιος βλέπεις να βάζει τέλος στην κατάσταση που ζούμε;
Το φινάλε πρέπει να το δώσουμε εμείς για να ξεκινήσει κάτι άλλο. Πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία, τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τη ζωή και τον συνάνθρωπο. Γίνεται ένας καθημερινός αγώνας, τα πράγματα δεν είναι αστεία. Υπάρχει ανάγκη να ανοίξεις ένα παράθυρο και να βγάλεις λίγο έξω το κεφάλι σου, να πάρεις οξυγόνο σε αυτήν την ασφυκτική πραγματικότητα. Αυτό προσπαθεί να κάνει η παράσταση – και το καταφέρνει. Μάλιστα, κλείνει ως εξής: «Η Ελλάδα και κατ’ επέκταση η επιθεώρηση έχουν περάσει πολλές δοκιμασίες εδώ θα κωλώσουμε;»

Η παράσταση «Θα σε πάρω να φύγουμε» ανεβαίνει στο Μπάντμιντον στις 15/3, με σκηνικά και κοστούμια της Εύας Νάθενα. Παίζουν ακόμη

ο Γ. Καπουτζίδης, η Τ. Τρύπη,

ο Μ. Μπεγνής, η Ελ. Μουτάφη,

ο Μ. Μαρίνος κ.ά.