Ξεκάρφωτα, χωρίς αφηγηματική συνοχή φαρσικά αστεία συρράπτονται πάνω σε μια προσχηματική πλοκή, επαναλαμβάνοντας τη φόρμουλα μιας εμπορικά επιτυχημένης γαλλικής κωμωδίας.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΜια μελοδραματική ιστορία προσγειώνεται σε μια συντηρητική και παγιδευμένη σε αντιφάσεις πραγματικότητα, την οποία ο κορυφαίος Ινδός σκηνοθέτης ακτινογραφεί με τόλμη και οξυδέρκεια.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΕύστοχη, καλογραμμένη και αστεία σάτιρα της νεοελληνικής πραγματικότητας, με μια ανεπανάληπτη ερμηνεία από την Ελένη Κοκκίδου. Βραβείο νεότητας και κοινού στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, εφτά υποψηφιότητες για τα βραβεία της Ακαδημίας.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΒραβευμένο στις Κάννες δράμα, ελαφρύ, τρυφερό και ανεπιτήδευτο. Χωρίς να υψώσει φωνή, αναρωτιέται συγκινητικά πάνω στην απώλεια, την αγάπη, τη δέσμευση και το πέρασμα του χρόνου.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΚομψό και καθ’ όλα ισορροπημένο, αν και κατά στιγμές απλοϊκό ψυχολογικό δράμα, από το σεναριογράφο του "Ταξιτζή", πάνω στην αέναη και άνιση μάχη του ανθρώπινου πνεύματος με τα αμαρτωλά πάθη της σάρκας.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΟ Μάικλ Μπέι φεύγει, μια εναλλακτική, πολιτικά ορθή εκδοχή πρωταγωνιστών αναλαμβάνει, οικολογικές νότες προστίθενται, και όλα μένουν τελικά ίδια. Εκκωφαντικά, ψηφιακά κι απαράλλακτα.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΞεκούρδιστη μπαλαφάρα, η οποία φτάνει στα όρια της καρτουνίστικης παρωδίας, πνίγοντας πέντε χλιαρά αστεία μέσα σ’ έναν ωκεανό από φαρσικές εξαλλοσύνες.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΟ Γκοντάρ επιτίθεται μετωπικά, αλλά και παιχνιδιάρικα στην καταναλωτική κοινωνία των διαφημιστικών εικόνων, των αλλοτριωμένων επιθυμιών και των επιφανειακών σχέσεων.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΠρώτο μέρος ενός σίκουελ στο οποίο η σεναριακή και σκηνοθετική ευρηματικότητα του οσκαρικού πρώτου animation εμπλουτίζεται με σχεδιαστική φαντασία, αλλά ταυτόχρονα υπερφορτώνεται με έναν ανοικονόμητο αφηγηματικό παροξυσμό.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΔυσκίνητο οικογενειακό (μελό)δραμα με προβλέψιμη εξέλιξη, παγιδευμένο σε μια στείρα και σοβαροφανή κινηματογραφική φλυαρία.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΗ "Before" τριλογία του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ μιλάει ελληνικά με την ίδια φλύαρη φρεσκάδα, αλλά σαφώς λιγότερες κινηματογραφικές ιδέες.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς