Ένα αλάθητο vibe Μυκόνου είναι αυτό που σε υποδέχεται όταν περνάς το κατώφλι του Crios Paros, τον beachside προορισμό που, μπαίνοντας φέτος στο τρίτο του καλοκαίρι, έχει πια εδραιώσει τη θέση του στον αφρό των επιλογών του νησιού. Το νιώθεις από την ώρα που φτάνεις μπρος στο μικρό shopping village που υποδέχεται τον επισκέπτη, το αισθάνεσαι όταν βλέπεις τη στοά της εισόδου να καδράρει υπέροχα την όμορφη παραλία του Κριού, κι ύστερα να ξανοίγεται ολόγυρα με τα - σε διάφορα επίπεδα - καθιστικά του κεντρικού χώρου (το boho lounge στα δεξιά , το ελλειπτικό bar σε κεντρικό σημείο, το εστιατόριο αριστερά και πέρα) να οδηγούν το βλέμμα προς τη λαμπερή αμμουδιά, σπαρμένη με αφράτα sunbeds και τα νερά της καταγάλανα και θελκτικά να απλώνονται μπροστά: μια ιδανική εικόνα Μεσογειακής θέρμης και ράθυμου κοσμοπολιτισμού, επενδυμένου με κοφτερή αισθητική (σκεφτείτε το σαν ένα boho alla milanese, χαλαρό αλλά όχι ξέχειλο, μετρημένο αλλά φιλόξενο), ανεβασμένο vibe, αποψάτη μουσική και την ασφάλεια που προσφέρει μια φιλική, ανοιχτή, αλλά και κουρδισμένη στην εντέλεια ομάδα, παρέχοντας σέρβις αιχμής. Αυτή είναι η ταυτότητα του Crios Paros, κι ίσως κάποια από τα πρόσωπα – κλειδιά του τα αναγνωρίσετε από μια πολύ συγκεκριμένη γωνιά της Μυκόνου, το Kensho της Psarrou.
Έναν παλιό γνώριμο από εκείνη την ομάδα θα εντοπίσετε και στην κουζίνα: τον βραβευμένο σεφ Ιπποκράτη Αναγνωστέλη, που κρατά εδώ το ρόλο του executive chef, με τον νεαρό Σπύρο Δήμητσα να "τρέχει" την καθημερινή υλοποίηση συνταγών που δίνουν μοντέρνα έκφραση στην ελληνική beachside γεύση και αναδεικνύουν την εκλεκτή τοπική και ευρύτερα ελληνική πρώτη ύλη, παντρεύοντας την παριανή και κυκλαδίτικη παράδοση με κοσμοπολίτικες νότες, που λοξοκοιτούν προς την Ασία και το Περού. Πάρτε για παράδειγμα τα ωμά, που δανείζονται από τη Nikkei συνταγογραφία, με πιάτα όπως η μαρινάτη καραβίδα, με τσίλι, κρεμμύδι και dressing από μυρώνια, ή το ταρτάρ σφυρίδας aguachile (μαρινάδα παραδοσιακά από τσίλι, λάιμ, κρεμμύδι και κόλιανδρο) με αχινό και wakame – με αυτά τα δύο ξεκινήσαμε τη γνωριμία μας με την κουζίνα του "Crios Paros", απολαμβάνοντας αφράτα δαγκώματα στα θαλασσινά διαμάντια που βρέθηκαν στα πιάτα μας, έστω κι αν οι συνθέσεις τους κρατούσαν τους τόνους λίγο πιο χαμηλά απ’ όσο χρειάζεται, στερώντας από το πιάτο την καλοκαιρινή σπιρτάδα που θα έδινε ανεβασμένες στροφές στη μπουκιά.
Ο πήχης ανέβηκε αρκετά όταν στο τραπέζι έφτασαν οι ελληνόστροφοι θαλασσινοί μεζέδες, με πρώτο και καλύτερο το τηγανητό γαβράκι: ήρθε με αφράτη σάρκα αγκαλιασμένη από ανάλαφρη κρούστα, τηγανισμένο μάλιστα κατά την παριανή παράδοση με κρεμμυδάκι, που προσθέτει θελκτική γλύκα στη μπουκιά, και γαρνιρισμένο με ποιοτικό μηλόξυδο, που δίνει συναρπαστικές αντιθέσεις. Εξίσου αέρινο ήταν το τηγάνι και στο συμιακό γαριδάκι, που πλουτίζεται σε υφές και εντάσεις με tobiko, ταραμά και yuzu, ενώ fun πιάτο με δίκαιη θέση στα best seller είναι το τηγανητό καλαμάρι, που μολονότι όχι το πιο νόστιμο κι εκφραστικό του Αιγαίου, ήρθε με άριστα τραγανή την κρούστα του από καλαμποκάλευρο και γεμάτο φρεσκάδα το dressing του από lime και κουρκουμά. Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για το μπαρμπούνι, που μολονότι είχε σάρκα ζουμερή και νόστιμη, έχανε το τραγανό της πέτσας του έτσι όπως είχε μουλιάσει στη (φρουτένια κι αέρινη, πάντως) βινεγκρέτ ντομάτας που το συνόδευε.
Από τα ζυμαρικά, που αποτελούν σημαντικό κομμάτι του μενού, ανάμεσα σε επιλογές όπως τα λινγκουίνι με αστακό και το κουσκουσάκι με μύδια, ξεχωρίσαμε τα paccheri με καραβίδες, σάλτσα οστρακοειδών, φέτα και ούζο, και τα σπαγγέτι με αχινό, αυγοτάραχο, σκόρδο και τσίλι, αμφότερα με άριστο al dente και ατόφια νοστιμιά τόσο στη βαθιά, πολύπλοκη σάλτσα του πρώτου, όσο και στην πιο ευθύβολη και σπιρτόζικη του δεύτερου, πλούσιες κι οι δυο τους σε θαλασσινά αρώματα. Ήταν η ιδανική πάσα για να περάσουμε στα χαϊδεμένα απ’ τη φλόγα πιάτα του κυρίως μενού, ξεκινώντας με το μαγιάτικο που, σα μεσογειακή εκδοχή του Black Cod Miso, καραμελώνεται με σόγια στη ρομπάτα κι έρχεται νόστιμο και στιβαρό, με τη σάρκα του αφράτη και θελκτική. Λιγότερο πετυχημένο ήταν το αρνάκι, που σιγομαγειρεύεται για ώρες όχι στον ξυλόφουρνο, δυστυχώς, αλλά στο sous vide, και τελειώνει στη φωτιά, απ’ την οποία κληρονόμησε μεν ωραία αρώματα, αλλά όχι το μαυλιστικό μέλωμα στη σάρκα, που θα απογείωνε τη μπουκιά.
Αυτόνομο λόγο επίσκεψης στα τραπέζια του Crios Paros αποτελούν, παρεμπιπτόντως, τα επιδόρπια του διακεκριμένου chef pâtissier Δημήτρη Χρονόπουλου, τα οποία ξεχωρίζουν για τις αέρινες υφές και τις ντελικάτες γεύσεις τους, όπως στη σοκολατένια "μιλφέιγ" με στρώσεις από μους σοκολάτας γάλακτος, καραμέλα toffee, αλμυρά φιστίκια και παγωτό βανίλια (μπορείτε να το δείτε και σα μια αέρινη, high end εκδοχή των snickers), ενώ εντυπωσιακό ήταν και το εύρος επιλογών στη wine list, επιβεβαιώνοντας τον upscale χαρακτήρα του μαγαζιού.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 11/06.
CRIOS PAROS, Παραλία Κριός, Πάρος, 2284300836, 6989000555. Ωράριο λειτουργίας: Μάιος – Σεπτέμβριος, Καθημερινά 10πμ – 10μμ. Τιμή: €45 – 95 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πάρκινγκ: Valet Service. Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι.
