Annie Fine Cooking

Σ’ αυτή την ήσυχη γειτονιά δίπλα στον Άγιο Παντελεήμονα Ιλισού και την κίνηση της Καλλιρρόης, δημιουργήθηκε το 2021 –με τον Covid ακόμα στα ντουζένια του– ένα πολύ κομψό εστιατόριο. Από το στιλ της κουζίνας και την αύρα του, σκεφτόμουν ότι, αν πετύχει, ίσως δημιουργηθεί ένας νέος πόλος στο quartier της Μεναίχμου, που θα έλεγαν και Παριζιάνοι φίλοι μας. Το "Annie Fine Cooking" κατάφερε να είναι ένα από τα ωραία καινούργια εστιατόρια της πόλης, επιδεικνύοντας διαρκή ανανεωτικό δυναμισμό και στην τελευταία μου επίσκεψη απέναντι είχαν εγκαίνια οι "7 Μάρτυρες", ένα ονομαστό wine bar από την ομάδα της "Λόντζας" στο Κάστρο της Σίφνου. Πρώτη φορά πηγαίνω στο εστιατόριο στην καρδιά του χειμώνα και χαλαρώνω στην ηρεμία των χρωμάτων, την καθαρή γεωμετρία της σάλας, το ξανθό ξύλο που δίνει σπιτίσιο σκανδιναβικό χρώμα απλωμένο στις φιλικά ντιζαϊνάτες πολυθρόνες, τα τραπέζια και το πάτωμα. Στην αριστερή πλευρά της σάλας υπάρχει περισσότερη ενέργεια, χάρη στα τραπέζια μπροστά στην ανοιχτή κουζίνα και τη δράση της∙ δεξιά επικρατεί κάλμα και στα μεγαλύτερα τραπέζια με τον καναπέ στη μία πλευρά αράζουν φίλοι σε μια καθημερινή τους ή εορταστική συνάντηση. Το εστιατόριο συνδυάζει την οικειότητα της γειτονιάς και το υπερτοπικό πνεύμα που του δίνει η ξεχωριστή προσέγγιση που χαρακτηρίζει τη γαστρονομία του. Μέσα από την τζαμαρία μπροστά του, χαζεύεις τις ακακίες και την κίνηση της πόλης, αλλά και όσους διαλέγουν να κάτσουν παρά το κρύο έξω στις μεταλλικές πολυθρόνες με τις κίτρινες μαξιλάρες.

Τα έχουν καταφέρει καλά να διατηρούν αλλά και να εξελίσσουν το χαρακτήρα της κουζίνας τους στο "Annie Fine Cooking", αν σκεφτεί κανείς ότι στα τρία χρόνια της λειτουργίας του έχουν περάσει από την κουζίνα του τρεις διαφορετικοί σεφ. Η Κωνσταντίνα Κασπαρίδου, αυθόρμητη και έξω καρδιά, που βρίσκεται τώρα στο τιμόνι, αλλάζει το μενού κάθε βδομάδα, αλλά δεν διστάζει να ακολουθήσει τη διάθεσή της και να βγάλει ή να βάλει πιάτα συχνότερα. Όλα όμως συντονίζονται στη συχνότητα μιας σύγχρονης ελληνικής μπιστρονομίας. Άλλωστε η Κασπαρίδου ήταν από το ξεκίνημά της στην ομάδα του "Cantina" του Γιώργου Σαμοΐλη στη Σίφνο, και μυήθηκε σ’ αυτήν τη νοοτροπία, χρωματίζοντάς την όμως με ιδέες και καρυκεύματα από τον τόπο καταγωγής της, τη Θράκη, στο σημερινό της πόστο. Λόγου χάρη, προτείνει μοσχαρίσια γλώσσα βραστή, μεζέ πολύ αγαπητό από παλιά στις Βορειοελλαδίτικες ταβέρνες, που την κάνει ρολό τυλίγοντας μέσα στις φέτες της λάχανο τουρσί που τη δροσίζει, κρέμα σκόρδου να τη διαολίζει με μέτρο, ρόκα πικάντικη και ένα λεμονάτο ντρέσινγκ να την ντύνει – μια post-tavern κομψή ρουστίκ σπεσιαλιτέ, απ’ αυτές που διψάνε για μια μοντέρνα ρετσίνα νέας γενιάς. Η γλυκοφάγωτη γεύση της λευκής φασολάδας έχει όλο το άρωμα της παράδοσης, αλλά σε εξελιγμένη μορφή, αφού τα πολύχρωμα καρότα είναι τραγανή πίκλα, το σέλινο κρατάει στο δόντι και μια ωραία μετρημένη και επίσης διάχυτη κάψα ενισχύει τη δύναμη του χαρακτήρα του. Το συνοδεύουν με μαριναρισμένη πεσκανδρίτσα, αλλά είναι πολύ ντελικάτη για να σταθεί όρθια δίπλα του, έτσι πρέπει να βάλουν κάτι με περισσότερο τσαγανό. Το πάντρεμα της ζεστής σαν χάδι ωραίας φάβας έχει δυναμισμό, με πολλές πίκλες που περιλαμβάνουν καππαρόφυλλα, αγγουράκι, κρίταμο, κρεμμύδι και, κορυφαίο όλων, αξέχαστο τραγανό γουλί∙ το πιάτο δένει άψογα με σχαριστή, μυρωδάτη και τροφαντή σουπιά.

Πιο σκανδιναβικής λογικής η αλαβάστρινη λιπαρή σάρκα της ωμής παλαμίδας κεντιέται με πίκλες φτέρης, φουντίτσες ωμού κουνουπιδιού και ένα πικάντικο ντρέσινγκ μανταρινιού που του προσθέτει εξωτισμό. Τον μπακαλιάρο πρασοσέλινο θεωρήστε τον σαν ένα πολύ ωραίο, υποδειγματικό κράμα καθημερινού bistro φαγητού και gastronomy –ήτοι bistronomy– αφού το ψάρι έρχεται ζουμερότατο και με κριτσανιστή πέτσα (ψημένο δηλαδή με τεχνική ακρίβεια). Τα ξινούτσικα και πικάντικα λαχανικά του σφραγίζουν τη γευστική του οικειότητα και η ντελικάτη αλλά με ψυχή σκορδαλιά φουντουκιού την γκουρμέ του διάθεση. Ο νόστιμος ψητός κόκορας σερβίρεται με ωραιότατο μαγειρευτό λάχανο, γενναιόδωρα καρυκευμένο, εκφράζοντας θρακιώτικο πνεύμα∙ δεν μου είπε πολλά το σαλάμι Λευκάδος μαζί τους, ίσως λίγο ανατολίτικο σουτζούκι να του έδινε παραπάνω αέρα.

Το καλό σαμπαγιόν με σαμιώτικο γλυκό κρασί θα ήταν καλύτερο μόνο με τραγανά φουντούκια, γιατί μαζί με μπισκότο και μήλο γίνεται φλύαρο. Η καμένη κρέμα, που σκεπάζεται με υπερτραγανή κρούστα με άρωμα μανταρινιού και άλλων εσπεριδοειδών, είναι απολαυστική και άρτια. Η ευγένεια του χώρου είναι γραμμένη και στην ούγια του σέρβις.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 11/1.

ANNIE FINE COOKING Μεναίχμου 4, Ν. Κόσμος, 2109213690. Ωράριο λειτουργίας: Κυρ. μόνο μεσημ. Κλειστά Δευτ. Τιμή: € 40-60 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.