Artisanal Lounge & Gardens

Ο Δημήτρης Αντωνόπουλος επισκέφθηκε το ανανεωμένο lounge restaurant της Κηφισιάς και χειροκροτεί την αλλαγή στην κουζίνα, η οποία ανατρέπει τις παλιότερες μετριότατες εντυπώσεις, ενώ χάρηκε τον πανέμορφο κήπο και ριλαξάρισε πίνοντας ωραία κοκτέιλ.

Κήπος για φίλημα: Τον είχα ζαχαρώσει από το χειμώνα έτσι όπως τον χάζευα μέσα από την πανέμορφη γυάλινη σέρα που καλύπτει το μπαρ, αλλά τώρα τον χάρηκα live και τον εκτίμησα περισσότερο. Γύρω από το κτίριο-μπιζουδάκι των αρχών του 20ού αιώνα υπάρχουν εξαιρετικά στοιχεία, όπως τα αιωνόβια πανύψηλα κυπαρίσσια, άλλα δέντρα και γενικώς άφθονη πρασινάδα, που κάνουν τον κήπο έναν από τους ωραιότερους της Αθήνας.

Η αίσθηση είναι σαφώς πολύ χαρούμενη και η αισθητική του μαγαζιού συνεχίζει σε πιο χαλαρό στιλ τη λογική του διακοσμητικού διδύμου Μουρίκης - Γαβαλάς. Πράγμα που σημαίνει κολάζ επίπλων, στο οποίο συνυπάρχουν από κομψές ψάθινες πολυθρόνες γαλλικού cafe και κομμάτια από τα ’60s-’70s μέχρι ντιζαϊνάτες μεταλλικές πολυθρόνες και ωραία, ιδιότυπα στουλ. Το χαρούμενο στιλ ενισχύεται και από την πολυχρωμία καθισμάτων και τραπεζιών (γαλάζιο, λευκό, κίτρινο, κόκκινο, μαύρο, ροζ και μοβ χρώμα), δίνοντας έτσι στο χώρο ψαγμένη ποπ αύρα. Στο κέντρο του κήπου, απέναντι από την μπάρα με έναν ουρανό από ωραία πανιά, βρίσκεται το lounge και περιμετρικά ένα σταντ από γαλάζια σανίδα, το οποίο μεγαλώνει έξυπνα τον μπαρίστικο χώρο.

Τα τραπέζια απλώνονται στο υπερυψωμένο επίπεδο γύρω του και κάποια ακόμη σε ένα δεύτερο υψηλότερο επίπεδο στο βάθος. Πάνω τους στρώνονται κομψά υφασμάτινα σουπλά και το design sensitive σκηνικό ολοκληρώνεται με γοητευτικές παλιές πορσελάνες και κρύσταλλα διαφορετικά για κάθε συνδαιτυμόνα. Το bar-restaurant των Φώτη Σεργουλόπουλου, Κώστα Σκουληκαράκη και Βαγγέλη Γερασίμου είναι από τα hot spots της Αθήνας και το χαίρεται κόσμος όλων των ηλικιών τώρα το καλοκαίρι^ υπερτερούν οι νέοι, με πολλές γυναικείες συντροφιές, αλλά για φαγητό έρχονται και μεγαλύτεροι. Το μόνο πράγμα που δεν μου αρέσει είναι οι παλιομοδίτικες στολές των σερβιτόρων – οι κόκκινες τιράντες πάνω στα λευκά πουκάμισα δεν λένε…

Μοντέρνα ελληνο-μεσογειακά: Λίγο αφού άνοιξε το «Artisanal», έγραψα στις 5/3 μια πολύ αυστηρή κριτική για το με πολλές αδυναμίες φαγητό του. Χαίρομαι πολύ που τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά από τον Απρίλιο, όταν ανέλαβε την κουζίνα ο βραβευμένος σεφ Δημήτρης Δημητριάδης. Νιώθεις αμέσως ότι φυσάει άλλος αέρας στο μαγαζί, που –από ό,τι μαθαίνω– το κοινό του κυρίως τρώει και δευτερευόντως κάθεται για ποτό. Το στιλ της κουζίνας δεν είναι περίπλοκο, δεν δημιουργεί απορίες, είναι βατό, αλλά έχει και τις μικρές τσαχπινιές του, που μαζί με την καλή τεχνική το κάνουν να ξεχωρίζει.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι μια σπανακόπιτα ημέρας πολύ διαφορετική από αυτήν που φαντάζεστε αλλά και πολύ οικεία: αραβική πίτα γεμισμένη με νοστιμότατο σπανάκι –σαν πουρές–, που μου θύμισε την εμβληματική σπεσιαλιτέ που έτρωγα στα φοιτητικά μου χρόνια στο ιστορικό «Όλυμπος - Νάουσα» της Θεσσαλονίκης, μόνο που το συγκεκριμένο είχε όχι μόνο απαλή αλλά και σαμπανιζέ υφή, αφού ήταν μαγειρεμένο με κινόα. Ακόμη μία επιβεβαίωση αυτής της λογικής είναι ένα πιάτο με έναν ανερχόμενο τελευταία στην Αθήνα συνδυασμό υλικών: αβγό, σπαράγγια και τρούφα^ μόνο που το μελάτο αβγό έχει τραγανή κρούστα, τα σπαράγγια μαγειρεύονται με τρούφα και η τρουφάτη σάλτσα του πιάτου, που ενισχύεται και από τον κρόκο, έχει βαθιά umami νοστιμάδα.

Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για το μαριναρισμένο λαβράκι, καθώς η σάρκα του ήταν σκληρή και όχι μυρωδάτη, ενώ η σαλάτα από φινόκιο με πορτοκάλι και lime δεν είχε χάρη^ δεν δικαιολογεί σίγουρα τα € 18 που κοστίζει. Το εντελώς αντίθετο δηλαδή από το ανάλαφρο, ξινούτσικο ριζότο με λεμόνι και βασιλικό σερβιρισμένο με καλαμαράκι αφρό, ντομάτα κονφί και χόρτα. Επίσης μου έκανε πολύ καλή εντύπωση η υποσημείωση στο σολομό και στην πικάνια ότι σερβίρονται μέτρια ψημένα. Ζήτησα λοιπόν κι εγώ μέτριο το μυλοκόπι σοτέ και χάρηκα ένα άψογα ψημένο, ζουμερό ψάρι με τραγανή πέτσα, που συνοδεύεται από ρουστίκ κολοκύθι γεμιστό με ρύζι και βασιλικό αλλά και μια φινετσάτη, πρωτότυπη κρέμα από ταραμά με μάραθο.

Μου άρεσε όμως και η έξυπνη μετατροπή μιας καθημερινής γεύσης, όπως το ψητό χοιρινό, σε ασυνήθιστη σπεσιαλιτέ με μια ωραία σαλάτα ωμής κίτρινης κολοκύθας αρωματισμένης με μέντα, πιπεριά Φλωρίνης και βινεγκρέτ λεμονιού με κύμινο. Καλύτερο πιάτο εξ όσων δοκίμασα, με δυνατή comfort φινέτσα, ήταν τα γεμιστά με μοσχάρι ραβιόλια σε ένα μεταξωτό πουρέ λευκής μελιτζάνας με ντομάτα κονφί. Τέλος, πολύ ωραία είναι και τα γλυκά, τα οποία κινούνται σε πολύ γκουρμέ επίπεδο: ο ξινούτσικος μπαμπάς με την εξαιρετική σαντιγί σοκολάτας Jivara και η δυναμική μπάρα φουντουκιού με απολαυστική κρέμα σοκολάτας αρωματισμένη με καφέ μαζί με πλούσιο παγωτό παρφέ βανίλια με κεράσι.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 25/8.

ARTISANAL LOUNGE & GARDENS Ζηρίνη 2, Κηφισιά, 2108086111. Ωράριο λειτουργίας: Καθημερινά, βράδυ. Τιμή: € 38-47 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.