Μήπως η Σαντορίνη διαθέτει και μία άλλη "πτυχή" που αξίζει να δοκιμάσουμε αυτή την εποχή;

Σίγουρα το φθινόπωρο είναι ιδανικό για νησιωτικές εξορμήσεις και ένας προορισμός που  αυτή την περίοδο είναι "ταμάμ" δεν είναι άλλος από την Σαντορίνη. Οι οινικές ανακαλύψεις της εποχής συνεχίζονται κανονικά, τα ποτήρια είναι έτοιμα να σερβιριστούν και στο ερώτημα "ποια είναι η επόμενη ετικέτα κρασιού" που θα δοκιμάσουμε, έχουμε απάντηση 

Μπορεί η κυκλαδίτισσα Σαντορίνη να είναι δημοφιλής για τα αξεπέραστα Ασύρτικα της τα οποία ναι μεν είναι "παντός καιρού" αλλά όπως και να το κάνουμε η άνοιξη και το καλοκαίρι τους πάει  λίγο παραπάνω -θες η ψαροφαγία που πρωταγωνιστεί, θες η salty αίσθηση αλλά και το νεύρο που διακρίνει τα συγκεκριμένα κρασιά- όλα παίζουν το ρόλο τους. Επειδή όμως αυτό το νησί διαθέτει και άλλα "διαμαντάκια" που ειδικά για αυτή την περίοδο που διανύουμε, της πάνε γάντι, αξίζει να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Γιατί η αλήθεια είναι πως εκτός από το πολυδύναμο οινικό λευκό της πρόσωπο διαθέτει και κάτι ακόμα.

Απευθείας "στάση" εκεί στα σύνορα Πύργου και Μεγαλοχωρίου και στο Hatzidakis Winery, ένα από τα πιο ξεχωριστά οινοποιεία του νησιού, με οικογενειακή παράδοση από το 1997, καινοτομία, βιολογική διαχείριση αμπελώνων και μία ατζέντα κρασιών που φιγουράρει ψηλά σε Ελλάδα και εξωτερικό. Να σημειώσω πως η 2η γενιά έχοντας πάρει την σκυτάλη σε συνδυασμό με μία εξαιρετικά ταλαντούχα ομάδα επαγγελματιών συνεχίζουν να διατηρούν ψηλά και με νέα πνοή την φιλοσοφία του Χαρίδημου Χατζηδάκη με ποιότητα και απόλυτη πίστη στις γηγενείς ποικιλίες του τόπου. 

Η επίσκεψη επίσης στο χώρο κεντρίζει το ενδιαφέρον καθώς πρόκειται για ενα οικογενειακό υπόσκαφο οινοποιείο που χαρακτηρίζεται για την ξεχωριστή αισθητική του η οποία ακροβατεί ανάμεσα στη σύγχρονη πνοή και την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Όσο για το σύνολο των ετικετών του Hatzidakis Winery; Ανακαλύπτει κανείς 12 ετικέτες κρασιού όπου όλες αναδεικνύουν σε βάθος το ηφαιστειογενές μικροκλίμα του νησιού, την ιδιαιτερότητα του και τον μοναδικό χαρακτήρα του με οινοποιήσεις και ζυμώσεις με ιθαγενείς ζύμες χωρίς καμία προσθήκη χημικών παραγόντων, αφήνοντας απλά τον χρόνο να τα ωριμάσει και εμφιαλώνοντας τα πάντα αφιλτράριστα.

Και επειδή είμαστε και στην "after harvest" περίοδο αναμένοντας και τις νέες εσοδείες του 2025, αξίζει να σημειωθεί ότι ο φετινός τρύγος είχε τις έντονες δοκιμασίες, τις προβληματικές όπως επίσης και τις ποικίλες προκλήσεις. Μία σειρά παραγόντων είναι "εδώ" ορατοί και εμφανείς με την "επόμενη μέρα" να καλεί τους ανθρώπους του κρασιού στο νησί να στέψουν την ματιά τους σε νέες "οδούς” και πρακτικές με την κοινή στρατηγική εργαλειοθήκη. Η Κωνσταντίνα Χρυσού ανέφερε χαρακτηριστικά πως "ο αμπελώνας μας δοκιμάζεται έντονα από μία σειρά παραγόντων, οι οποίοι, ως συνισταμένη αθροιστικών επιδράσεων πολλών ετών, έχουν επιφέρει σημαντικές δυσχέρειες” όμως "για όλη την όμαδα η εμπιστοσύνη και η πίστη των αμπελουργών αποτελεί την μεγαλύτερη δύναμη και ανθεκτικότητα σε καθημερινή βάση ώστε να συνεχίζουμε". 

O επικεφαλής οινολόγος, Σπύρος Παπανδρέου σχετικά με τις νέες κυκλοφορίες αποκάλυψε πως  "η ποιότητα των αρωμάτων μας εξέπληξε, παρά τις υψηλές θερμοκρασίες! Η έλλειψη βροχοπτώσεων, οι οποίες οδήγησαν σε σημαντική μείωση της στρεμματικής απόδοσης δεν επηρέασαν τελικώς την οξύτητα που χαρακτηρίζει τον αμπελώνα της Σαντορίνης. Η ποιότητα δε των σταφυλιών, εξαιρετική. Οι οίνοι αναμένονται τυπικοί με έφεση στα ποικιλιακά αρώματα με καλή δομή και εναρμονισμένη οξύτητα"

Υπάρχει λες και το "άλλο" οινικό πρόσωπο της Σαντορίνης; Όπως αποκαλύψαμε και λίγο παραπάνω, αφήνουμε για λίγο πίσω το λευκό γίγαντα του νησιού και περνάμε σε μία άλλη "οδό" που αυτή την εποχή ταιριάζει πιο πολύ από ποτέ. Τι θα έλεγες να δούμε και να δοκιμάσουμε την ροζέ και την ερυθρή εκδοχή της Σαντορίνης, που σίγουρα θα σε εκπλήσσει και φυσικά δεν θα θες να αφήσεις το ποτήρι κάτω;

Και ναι φεύγουμε για "Rosette" | ΠΓΕ Κυκλάδες, Μανδηλαριά 100%

Αυτή την περίοδο αναζητούμε κρασιά με "ψυχή" αλλά και αυτά που παντρεύουν την φρεσκάδα του καλοκαιριού με την δομή και το βάθος της νέας εποχής. Και μία "have must try" περίπτωση είναι το "Rosette", μία μονοποικιλιακή ετικέτα όπου σε πρώτο πλάνο βρίσκεται η Μανδηλαριά. Σε πρώτη όψη τραβά όλα τα βλέμματα μόνο και μόνο από το εντυπωσιακό του χρώμα αλλά έχει και συνέχεια. Στη μύτη ξεδιπλώνονται αρώματα από κεράσι, ώριμη φράουλα, ρόδι και νότες κόκκινων άνθεων με ένα "υπόγειο" ορυκτό αποτύπωμα. Στο στόμα ανακαλύπτεις την δροσιστική οξύτητα όπου συνδυάζεται με μία ελαφρώς butter υφή αλλά και μία μακρά φρουτώδη επίγευση που ελοχεύει το salty στοιχείο το οποίο και εκπλήσσει.

Βέβαια η συγκεκριμένη περίπτωση διαθέτει κάτι extra που την κάνει να διαφέρει. Κατά την διάρκεια της οινοποίησης δεν υπάρχει καμία επαφή με τα στέμφυλα, και κατά συνέπεια, δεν επιδιώκεται η εκχύλιση χρώματος. Η επιλογή λοιπόν αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι η συγκεκριμένη ποικιλία διακρίνεται για την υψηλή της οξύτητα και την ικανότητά της να εκχυλίζει ταχύτατα χρώμα και τανίνες. Επόσης με το που ολοκληρωθεί η διαδικασία της ζύμωσης, παραμένει για περίπου 5-6 μήνες σε επαφή με τις φίνες οινολάσπες κάτι που προσδίδει μεγαλύτερη πολυπλοκότητα, δομή και βουτυράτες υπόνοιες ειδικά κατά την διάρκεια της γευστικής δοκιμής. 

Μα δεν μπορεί να λείπει το "Μαυροτράγανο" | ΠΓΕ Κυκλάδες, Μαυροτράγανο 100%

Και κάπως έτσι περνάμε και στην άκρως ερυθρή εκδοχή της Σαντορίνης με την ποικιλία Μαυροτράγανο να πρωταγωνιστεί βεβαίως και να αναφέρω ότι καλλιεργείται στους αμπελώνες του νησιού σε λιγότερο από το 4%. Και ενώ η θερμοκρασία στο γύρω σκηνικό έχει ξεκινήσει λίγο να πέφτει και έχοντας καλωσορίσει μία νέα διάθεση αστική και cozy, η συγκεκριμένη ετικέτα στέκει ιδανική για τις ωραίες συναντήσεις είτε στο σπίτι, είστε στο wine bar ή εστιατόριο.

Τα αρώματα κόκκινων φρούτων του δάσους, ευκαλύπτου, πικρής σοκολάτας και καπνού με χαρακτηριστική ορυκτότητα είναι και αυτά που βρίσκονται σε πρώτο πλάνο ενώ στο στόμα αποκαλύπτεται μία γεμάτη και έντονα ταννική προσωπικότητα με μακρά επίγευση που επιμένει. Ένα volcanic red wine που ωριμάζει σε δρύινα γαλλικά βαρέλια για 18 µήνες ενώ στη συνέχεια για 12 μήνες στη φιάλη ξετυλλίγοντας ακόμα περισσότερο την πολυπλοκότητα και την δυναμική του. Να αποκαλύψω επίσης ότι μία τετοια περίπτωση κρασιού επιδέχεται παλαίωση για περισσότερο από 10 χρόνια. 

Συνδυαστικές που τους "πάνε γάντι"

Εύκολο και πάρα πολύ νόστιμο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα. Ξεκινώντας από το "Rossete", να πω για τους λάτρεις της σαλάτας ότι κάθε εκδοχή της έχει πέραση -αυτή την περίοδο επίλεξε και τα πατζάρια, πάνε γάντι- καθώς και τα ημίσκληρα τυριά όπως η γραβιέρα, ένα νιώτικο κασέρι ή ακόμα καλύτερα και πικάντικες τυρένιες απολαύσεις είναι στα "must". Από αλλαντικά επίλεξε λοζά, προσούτο ή ένα σύγκλινο Μάνης.

Μην ξεχάσεις να έχεις στο τραπέζι παραδοσιακές πίτες, τάρτα λε λιαστή τομάτα, φέτα και θυμάρι αλλά και μία κολοκύθα που έχει τώρα "δόξα και τιμή" με μυρωδικά και κατσικίσιο τυρί. Ένα ριζότο με άγρια μανιτάρια, θυμάρι και παρμεζάνα, πουρές κολοκύρας και κόκορας κοκκινιστός επίσης είναι πιάτα που δεν λείπουν. Από θαλασσινής άποψης, κάνε focus σε γαρίδα σαγανάκι με φέτα και φρέσκια τομάτα αλλά και σε έναν ψητό σολομό στη σχάρα με ρόδι και λάιμ. 

Συνεχίζονται και κλείνοντας με το "Μαυροτράγανο", επιλογές σε τυριά όπως γραβιέρες και κεφαλογραβιέρες παλαίωσης όπως και πεκορίνο ή μετσοβόνε θα πλέξουν το "εγκώμιο" του. Στα "μυστικά" της υπόθεσης τα τυριά με τρούφα έχουν τα πρωτεία γιατί αναδεικνύουν την γήινη πλευρά του. Προτάσεις σαν ένα κριθαρότο με μοσχαρίσιο ραγού και παλαιωμένο τυρί, λαζάνια με κιμά και παρμεζάνια αλλά και μία καρμπονάρα με καπνιστή πανσέτα, σίγουρα θα σε αφήσουν με το στόμα ανοιχτό. Επίσης δεν μπορεί να λείπει από το τραπέζι ένα rιb-eye στη σχάρα με πιπέρι και δεντρολίβανο καθώς και ένα αρνάκι στη γάστρα με θυμάρι και πατάτες φούρνου. Να αποκαλύψω ότι έχει δοκιμαστεί με πίτα με μελιτζάνα, φέτα και θυμάρι που έφερε τα πάνω κάτω και κάτι τελευταίο η μαύρη σοκολάτα ή μία σοκολατόπιτα με φρούτα του δάσους θα κάνουν το closing ναι μεν φίνο αλλά και λαχταριστό. 

Ακολούθησε το Αθηνόραμα σε Facebook & Instagram