
Φρέσκος, συναισθηματικός και γεμάτος δημιουργική ενέργεια, ο Leon Of Athens επιστρέφει με το νέο του single "ΤΙ ΝΑ ΝΑΙ ΑΥΤΟ” και μας συστήνει τον ήχο του επερχόμενου, πρώτου ελληνόφωνου δίσκου του. Με τις αποσκευές του γεμάτες διεθνείς συνεργασίες, sold-out εμφανίσεις και τραγούδια που έχουν αγαπηθεί εντός κι εκτός συνόρων, ο Leon Of Athens γράφει έναν ύμνο στον έρωτα, την ελευθερία και το καλοκαίρι. Με αφορμή την κυκλοφορία του "ΤΙ ΝΑ ΝΑΙ ΑΥΤΟ”, συνομιλούμε μαζί του για τη νέα του δισκογραφική φάση, όσα τον εμπνέουν και τη μουσική του πορεία από την Αθήνα μέχρι τις σκηνές του κόσμου.
Πώς συνέβη η στροφή στον ελληνόφωνο στίχο και τι απήχηση έχει αυτός ο στίχος στο εξωτερικό όπου έχεις μια πολυετή παρουσία;
Έγραφα πάντα και στα ελληνικά, απλώς η πρώτη επίσημη κυκλοφορία μου στα ελληνικά ήταν ο "Άνεμος". Μετά βγήκε το "Κύματα”, το οποίο, σχετικά με αυτό που με ρωτάς, κάνει χαμό στα λάιβ στο εξωτερικό. Δεν έχω καταλάβει γιατί, αφού οι μη Έλληνες δεν καταλαβαίνουν τον στίχο, αλλά πιστεύω ότι είναι λόγω του ρυθμού του τραγουδιού. Ανυπομονώ να αρχίσω να παίζω και το "ΤΙ ΝΑ ΝΑΙ ΑΥΤΟ”.
Θα μας πεις δυο λόγια για την επερχόμενη δισκογραφική κυκλοφορία σου;
Είμαι πολύ ενθουσιασμένος γι’ αυτόν τον δίσκο που έρχεται. Νιώθω σαν να έχω ξανά ερωτευθεί τη μουσική αυτά τα δύο χρόνια που δουλεύω πάνω σε αυτό. Θα είναι ο πρώτος μου ελληνικός δίσκος και αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος να έχω τέτοιο ενθουσιασμό. Σχετικά με τον ήχο του άλμπουμ, το πρώτο κομμάτι που μόλις κυκλοφόρησε, το "ΤΙ ΝΑ ΝΑΙ ΑΥΤΟ”, είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα για όσα θα ακολουθήσουν. Βέβαια, σε πολλά άλλα κομμάτια έχω χρησιμοποιήσει και ακουστική κιθάρα.
Πώς συνδυάστηκε η εργασία πάνω στο συγκεκριμένο πρότζεκτ ενώ παράλληλα κυκλοφόρησαν τα κομμάτια που δούλεψες με τη Μαρίνα Σάττι και το νέο σου κομμάτι "ΤΙ ΝΑ ΝΑΙ ΑΥΤΟ";
Τα κομμάτια που γράψαμε με τη Μαρίνα για τον δίσκο της, "Αυτοκίνητο” και "Μπλουζάκι”, ήρθαν αφού είχα ολοκληρώσει το "ΤΙ ΝΑ ΝΑΙ ΑΥΤΟ”. Είχαμε άψογη συνεργασία, όπως πάντα. Χαρήκαμε πολύ τη διαδικασία και ήταν συγκινητικό να βλέπεις τόσο κόσμο να τα τραγουδάει στην πρόσφατη συναυλία της Μαρίνας στην Πλατεία Νερού.

Τι δίνει αυτή η ποικιλία και η ενασχόληση με διαφορετικά πρότζεκτ στο δικό σου έργο;
Όπως είχε πει και ο Finneas, χρειάζονται χιλιάδες ώρες "πτήσης” για να κατακτήσεις μερικά απ’ τα μυστικά μιας τέχνης. Με αυτήν την έννοια, η δουλειά που κάνεις σε κάθε τραγούδι σε κάνει καλύτερο για τα επόμενα.
Από το όνομά σου μέχρι διάφορα πρότζεκτ που έχεις παρουσιάσει κατά καιρούς ("Athens On Repeat”), η Αθήνα είναι διαρκώς παρούσα. Πώς έχει αλλάξει η σχέση σου με την πόλη μέσα στα χρόνια;
Η φάση είναι, όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα μένουν τα ίδια. Έχω μια ιδιαίτερη σχέση με την Αθήνα. Την αγαπώ βαθύτατα, τη θεωρώ πολύ μοναδική πόλη σε τόσα επίπεδα. Από την ιστορία της, το κλίμα, το φως, την πολυπολιτισμικότητά της, την αρχιτεκτονική, τη μορφολογία, τον τρόπο διασκέδασης. Ταυτόχρονα, υπάρχουν πολλά πράγματα που με θυμώνουν στην καθημερινότητά μας και τα οποία δεν λένε να αλλάξουν όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Πώς βλέπεις την εξέλιξη της ελληνικής (alt) pop σε σχέση με το εξωτερικό;
Ηχητικά και σε επίπεδο μουσικής παραγωγής, η Ελλάδα είχε πάντα αργά αντανακλαστικά. Ακόμα και σήμερα βλέπεις τα ραδιόφωνα να παίζουν non-stop επιτυχίες του παρελθόντος και να μην δίνουν χώρο στη μουσική του σήμερα. Παρ’ όλα αυτά, όλο και περισσότερο βλέπω στα νεότερα παιδιά να γράφουν φρέσκες μουσικές και με ωραίες international παραγωγές.
Νιώθεις αλήθεια κομμάτι της ελληνικής εναλλακτικής σκηνής;
Σαφέστατα. Μέσα σε αυτήν μεγάλωσα και αυτά τα "ήθη” κουβαλάω μαζί μου μέχρι σήμερα. Παρ’ όλα αυτά, δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες, ούτε στη μουσική, ούτε στη ζωή. Καταλαβαίνω ότι ο κόσμος, έστω και από πλευράς μάρκετινγκ αν το δεις, αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια να σε κατατάσσει κάπου. Συνήθως με όρους μαύρο ή άσπρο. Αρνούμαι να μπω σε αυτή τη λογική. Κάνω αυτό που κάνω με αγάπη, αφοσίωση και ειλικρίνεια, και αυτό είναι το μόνο που με ενδιαφέρει.

Το νέο σου single "ΤΙ ΝΑ ΝΑΙ ΑΥΤΟ" είναι ένας ύμνος στον έρωτα, το ταξίδι και την ελευθερία, διαβάζουμε στο δελτίο τύπου. Πώς συνδέονται αυτά τα θέματα με τις εμπειρίες σου από τη ζωή στην Ελλάδα και το εξωτερικό; Και πώς ορίζεις την ελευθερία στη μουσική και στη ζωή σου;
Δεν μπορώ να φανταστώ ζωή χωρίς ελευθερία και για μένα ο έρωτας είναι η υπέρτατη μορφή ελευθερίας, ακόμη και αν δεσμεύει το μυαλό (γέλια). Ελευθερία απέραντη νιώθω επίσης όταν παίζω μουσική, όταν δημιουργώ ένα τραγούδι. Νιώθω ότι η φαντασία μου μπορεί να ταξιδέψει όπου θέλει και οι δρόμοι είναι άπειροι.
Πού κινείται ηχητικά το νέο άλμπουμ; Υπάρχουν οι γνώριμες 90s–00s αναφορές;
Θα έλεγα ότι κινείται στον ευρύτερο χώρο της εναλλακτικής ποπ μουσικής, με αναφορές σε πολλά άλλα είδη όμως. Κάποια τραγούδια είναι πιο ποπ-ροκ ενορχηστρωτικά, κάποια πιο χορευτικά και άλλα πιο απλά, με μια κιθάρα, singer-songwriter στυλ. Σχεδόν όλα πάντως ξεκινάνε στο γράψιμο με εμένα και μια κιθάρα.
Τι άλλα μουσικά είδη θα ήθελες να εξερευνήσεις στο μέλλον;
Ένα πράγμα που με εξιτάρει πολύ στη σύγχρονη ποπ μουσική είναι ο πειραματισμός με πολλά είδη μουσικής. Ακούς έναν σύγχρονο ποπ δίσκο, π.χ. της Billie Eilish, του Post Malone, της Chappell Roan ή του Troye Sivan και, αν παρατηρήσεις, μέσα στον ίδιο δίσκο ακούς επιρροές π.χ. από Cure, Radiohead, Air, μέχρι Madonna, Daft Punk, Fleetwood Mac, Red Hot Chili Peppers. Αγαπώ και εγώ τόσα διαφορετικά είδη μουσικής. Με συναρπάζει ο πλούτος στις μελωδίες, στους ρυθμούς και η τεχνοτροπία στις παραγωγές. Δεν ξέρω πού θα με βγάλει ο δρόμος στο μέλλον.