© Νίκος Κωστόπουλος
Κάποτε ένας φίλος μού ζήτησε να του στείλω μια λίστα με τραγούδια που άκουγα εκείνο τον καιρό για να τον ξεκουράσω από αυτά που άκουγε συνήθως και ταυτόχρονα για να τον βοηθήσω να ανακαλύψει κάποιο κομμάτι που πιθανώς να μην γνώριζε.
Παλιότερα –τότε που δεν υπήρχε το ίντερνετ– φτιάχναμε κασέτες με τραγούδια και τις ανταλλάσσαμε. Έτσι ενημερωνόμασταν για τις νέες κυκλοφορίες και συγχρόνως ανακαλύπταμε καινούριες μουσικές. Όταν κανείς βαριόταν τις κασέτες που έφτιαχνε για τον εαυτό του, τις έδινε στον επόμενο κι ο επόμενος του έδινε τις δικές του.
Ξεκίνησα λοιπόν να διαλέγω ό,τι θεωρούσα καλύτερο για τον φίλο μου. Άρχισα να ψάχνω μέσα στο χρόνο, πότε μπρος και πότε πίσω, πότε κάποιο συγκεκριμένο τραγούδι και πότε κάποιον αγαπημένο καλλιτέχνη, κάνοντας παράλληλα λίγα σχόλια ώστε να τον κάνω να προσέξει είτε κάποια φωνή, είτε κάποια μελωδική γραμμή, είτε απλά για να του δείξω το θαυμασμό μου ως προς τη μουσική ή το στίχο.
Παρακάτω παραθέτω τα κομμάτια που διάλεξα και του πρότεινα τότε, μαζί με τις παρατηρήσεις μου. Όπως παλιά. Σαν να ήταν μια κασέτα.
-
The Pogues – Summer In Siam
Δεν μπορείς να μην αγαπήσεις αυτήν τη φωνή. Όχι για τις φωνητικές της δυνατότητες ή την έκτασή της, αλλά για το πόσο ευαίσθητη και εύθραυστη ακούγεται. -
Neil Young – Peaceful Valley Boulevard
Αφού μιλάμε για ευαίσθητες φωνές και μελωδίες, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στον "θείο", όπως τον λέει ένας φίλος, στον αξεπέραστο Neil Young. -
Wipers – When It's Over
Αν δεν υπήρχαν πίσω μας όλοι αυτοί οι κλασικοί συνθέτες που γνωρίζουμε και με κάποιο περίεργο τρόπο η μουσική ξεκινούσε σήμερα από την αρχή, αυτό το κομμάτι θα έπρεπε να θεωρηθεί ένα συμφωνικό έργο με κιθάρες. Και ίσως όταν αναφερόμασταν σε συμφωνίες, κάτι τέτοιο να είχαμε στο μυαλό μας. -
Kim Gordon – Bye Bye
Η κυρία αυτή είναι με τις κιθάρες οδοστρωτήρες και όχι με τις… καμέλιες. -
The Specials – Ghost Town
Νοσταλγία της μπάντας για την πόλη πριν γίνει φάντασμα αλλά και δική μου για εκείνη την ωραία εποχή που έβγαιναν τέτοια τραγούδια. -
The Clash – The Guns Of Brixton
Αυτή η ερώτηση!
When they kick at your front door
How you gonna come?
With your hands on your head
Or on the trigger of your gun? -
The Stranglers – Nice 'N' Sleazy
Αν μιλάμε για μπασογραμμή. Και τι ήχος! -
The Sound – I Can't Escape Myself
Δύσκολο να ζεις μ' αυτόν που φοβάσαι περισσότερο. -
Einstürzende Neubauten – Youme & Meyou
Μπορείς να κάνεις μουσική χτυπώντας πλαστικούς σωλήνες; Κι όμως, μπορείς. -
A Tribe Called Quest – Excursions
Τέτοιο hip-hop μ' αρέσει ν' ακούω. Πολύ ενδιαφέρουσα μπάντα. -
Rage Against The Machine – Killing In The Name
Δεν είναι καλό να σκοτώνεις. Πόσο μάλλον να το κάνεις στο όνομα κάποιου άλλου. Ένα κομμάτι για να ανάψουν τα αίματα. -
No BS! Brass – Khan!
Κι αφού ανάψαν τα αίματα, κάτι για να τα κρατήσουμε ζεστά…
H playlist του Γιώργου Καρρά για το αθηνόραμα
Παρουσίαση Δίσκου
O Γιώργος Καρράς έρχεται για δύο συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει το νέο του άλμπουμ "Τα Υλικά Της Χαράς". Μαζί του οι Άγγελος Μπουρνάς (κιθάρα), Γιάννης Βούλγαρης (τύμπανα) και Δημήτρης Κριτσίμης (μπάσο κλαρινέτο, πλήκτρα). Στην ηχοληψία ο Θεόδωρος Μπουρνάς. Special guests, στις 22 Φεβρουαρίου στο "Piraeus Club Academy" θα είναι οι ΤΣοΠ και στις 7 Μαρτίου στον Πολυχώρο WE, οι Kalabrian Syndrome και οι Aflikto.
Δείτε όλες τις συναυλίες της εβδομάδας στον οδηγό μουσικής του "α".
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Γιώργος Καρράς
Από τις Τρύπες ως το «Υπέροχο τίποτα» και τις «Ασκήσεις απλότητας», ο ακριβοθώρητος Γιώργος Καρράς επανέρχεται για να μας αποκαλύψει «Τα υικά της χαράς». Ένα όνομα που ταυτίστηκε περισσότερο με μία απλή λέξη: Τρύπες. Το ιστορικό συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη που καθόρισε το σύγχρονο ελληνικό ροκ και του οποίου ο Καρράς υπήρξε ιδρυτικό μέλος, βασικός συνθέτης και μπασίστας. Το εύρος των συνθετικών του αναζητήσεων εκδηλώνεται αρχικά το 1993 με την κυκλοφορία του δίσκου «Υπέροχο Τίποτα» σε συνεργασία με τον Γιάννη Αγγελάκα και σε παραγωγή του Γιώργου Χριστιανάκη. Σε αυτό το άλμπουμ, ο Γιώργος Καρράς καταθέτει τα πρώτα δείγματα της ιδιαίτερης και εντελώς προσωπικής του γραφής πειραματιζόμενος με μελωδίες, όργανα και ρυθμούς που ξεφεύγουν από τις παραδοσιακές ροκ ενορχηστρώσεις.
