Miles Kane, πώς είναι να παίζεις σαν "One Man Band";

Τον Miles Kane τον γνωρίσαμε ως ιδρυτικό μέλος σε σημαντικές μπάντες, όπως οι Last Shadow Puppets με τον Alex Turner των Arctic Monkeys και οι Rascals. Τα τελευταία αρκετά χρόνια ο Βρετανός χαράσσει μοναχική πορεία, όπως προδίδει και το όνομα της πρόσφατης κυκλοφορίας του. Μιλήσαμε μαζί του λίγο πριν την πολυαναμενόμενη επιστροφή του στην Αθήνα, στο "Arch Club", την Παρασκευή 17/5. 

Πώς έχει πάει το τουρ σου μέχρι στιγμής;
Οι συναυλίες ως τώρα είναι απίστευτες. Είμαι ενθουσιασμένος που παίζω μόνος μου, οπότε είμαι πολύ χαρούμενος. Νομίζω ότι ο κόσμος σχετίζεται και συνδέεται με τα τραγούδια του νέου μου δίσκου κι αυτό με "πηγαίνει" σε μέρη που έχω να δω πάρα πολύ καιρό. Και η Ελλάδα είναι ένα από αυτά τα μέρη.

Θα μας πεις δυο λόγια για το πώς έγραψες το "One Man Band", το πιο επιτυχημένο στα charts άλμπουμ σου ως τώρα;
To άλμπουμ δημιουργήθηκε στο Λίβερπουλ. Το δουλέψαμε μαζί με τον ξάδερφό μου James Skelly, ο οποίος παλιότερα ήταν μέλος των The Coral. Πήγαμε πίσω στο σπίτι κι αυτό μας γέννησε την επιθυμία να φτιάξουμε ένα τελείως ευθύ άλμπουμ. Το να γράφω τραγούδια είναι αυτό που κάνω καλύτερα, χωρίς να σκέφτομαι υπερβολικά, μιλώντας απλά για τα συναισθήματά μου, τις ανησυχίες μου και για το πώς θέλω να γίνω καλύτερος. Υποθέτω ότι η ζωή γενικά είναι το θέμα του "One Man Band", που πατάει πάνω σε μια rock'n'roll, surf μουσική. Είχαμε μια ξεκάθαρη ιδέα για το πώς θα έπρεπε να είναι το άλμπουμ και ο ήχος του και την ακολουθήσαμε μέχρι τέλους. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι η αγαπημένη μου δουλειά απ’ όσες έχω κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής. Νιώθω πολύ περήφανος!

Ξεκίνησες μια σπουδαία πορεία συμμετέχοντας σε διάφορες μπάντες, όπως οι Last Shadow Puppets. Τι σε κινητοποίησε να ακολουθήσεις μια πιο μοναχική διαδρομή τα τελευταία χρόνια;
Κάνω σόλο πράγματα από τα 22 μου και είμαι 38 πλέον. Έμαθα τόσα πολλά από τα σχήματα στα οποία συμμετείχα, τους Rascals και τους Little Flames. Το να είμαι μόνος μου και ελεύθερος να δουλέψω με όποιον θέλω και να κάνω ό,τι θέλω –ακόμη κι αν ακούγεται εγωιστικό– νομίζω ότι μου ταιριάζει καλύτερα.

Και ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχεις αποκομίσει από το να παίζεις σαν "One Man Band";
Το να μην παίζω με μια μπάντα είναι τελείως διαφορετικό για μένα. Είναι τεράστια πρόκληση και δεν θα μπορούσαν πολλοί να το καταφέρουν για να είμαι ειλικρινής. Με έχει κάνει να βελτιώσω τις επιδόσεις μου ως κιθαρίστας, ως τραγουδιστής και ως περφόρμερ.

Ποια είναι η πιο σημαντική εμπειρία από αυτήν τη διαδρομή;
Μπορεί να ακούγεται κλισέ αλλά είχα πραγματικά πολλές καλές στιγμές στην καριέρα μου. Νιώθω όμως ότι αυτό που είμαι σήμερα ως άνθρωπος στη ζωή και στη σκηνή μου δίνει νέο νόημα και ζωή. Σε όλες αυτές τις μικρότερες συναυλίες στις οποίες συναντάω νέους fans, συνειδητοποιώ ότι η νεότερη γενιά φέρνει μια τελείως διαφορετική ενέργεια σε όλο αυτό. Αισθάνομαι ότι η φάση στην οποία βρίσκομαι τώρα είναι η πιο ευτυχισμένη της ζωής μου. Νιώθω πιο συνδεδεμένος και ελπίζω να μείνω σε αυτό το "μονοπάτι".

Είσαι ενθουσιασμένος που επιστρέφεις στην Αθήνα ("Arch Club", 17/5);
Ναι! Νομίζω ότι δεν μπορώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που επισκέφτηκα την Ελλάδα γιατί έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια. Ελπίζω να έρθει κόσμος γιατί σχεδιάζω να σας δώσω την καλύτερη βραδιά της ζωής σας.

Τι συνιστά ένα επιτυχημένο live;
Ένα σπουδαίο outfit, μερικές "χρυσές" χορευτικές κινήσεις και ένα κοινό! Χρειάζομαι να νιώθω ότι ο κόσμος θέλει να εμπλακεί όσο το θέλω κι εγώ. Μόνο έτσι μπορούμε να πάμε σε ένα επόμενο επίπεδο.

Ποια είναι τα σχέδιά σου για τη συνέχεια;
Προσπαθώ να γράψω κάτι καινούργιο και να ετοιμάσω ένα νέο άλμπουμ , αλλά δυσκολεύομαι να το κάνω τώρα. Δεν θέλω να σταματήσω τη ροή των πραγμάτων. Είμαι αρκετά απλός άνθρωπος και ξέρω τι είναι αυτό που μου αρέσει στη ζωή... Η μουσική. Ίσως του χρόνου να είμαι έτοιμος για μια νέα κυκλοφορία. 

Υπάρχει κάποιο άλλο side project στα σκαριά;
Δεν δουλεύουμε πάνω σε κάτι με τον Alex [σ.σ. Turner], σαν Last Shadow Puppets. Αλλά έχω σε εξέλιξη αυτό το νέο, μικρό side project που λέγεται The Evils και είναι μια instrumental sυrf ιδέα. Θα δούμε πώς θα πάει αυτό… [σ.σ. Στο διάστημα που μεσολάβησε από τη συνέντευξη μέχρι τη δημοσίευσή της, ο Kane μαζί με τους Oscar Sholto Robertson και Dave Bardon κυκλοφόρησαν το E.P. "Miles Kane & The Evils".] 

Τα άλμπουμ του Miles Kane με τα δικά του λόγια

"Colour of the Trap" (2011) "Η αρχή της περιπέτειας, όταν ακόμα έψαχνα ποιος είμαι. Αυτό το άλμπουμ μου άνοιξε τον δρόμο. Μπορείς να ακούσεις όλες τις διαφορετικές πλευρές μου μέσα σε αυτό".
"Don't Forget Who You Are" (2013) "Πιθανότατα ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχω γράψει ποτέ [σ.σ. το ομώνυμο]. Κάτι με κάνει να επιστρέφω πάντα σε αυτό. Είναι σαν να επιστρέφω στο σπίτι, στις ρίζες μου. Μερικές φορές στη ζωή μπορεί να λοξοδρομήσεις και να ξεχάσεις ποιος είσαι. Αυτό το τραγούδι με καθόρισε ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο".
"Coup de Grace" (2018) "Μια έντονη rock'n'roll, punk περίοδος! To να βγει τόσο επιθετικό ένα άλμπουμ δεν είναι τόσο εύκολο όσο νομίζεις".
"Change the Show" (2022) "Η ευκαιρία μου να δείξω την αγάπη για τη Northern Soul και τη Motown... Μεγαλώνοντας άκουγα από Diana Ross και Four Tops μέχρι ό,τι άλλο έπαιζε στο ραδιόφωνο".