Από τα φουτουριστικά 70s του Edgar Froese στους Tangerine Dream του σήμερα

"Ο Edgar Froese ξεκίνησε τους Tangerine Dream το 1967 από μια πολύ ελεύθερη ιδέα για τη δημιουργία μουσικής μέσα από τη στιγμή, το τώρα. Στη συνέχεια, μπήκαν κι άλλοι άνθρωποι και συγκεκριμένες δομές, αλλά η ιδέα ήταν πάντα να βρούμε εκείνον τον νέο ήχο που ακολουθεί μια μη σχεδιασμένη δομή ή μελωδία και που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ με αυτόν τον τρόπο ως εκείνη τη στιγμή. Νομίζω ότι δεν ήθελε ποτέ να κάνει περίεργη ή πειραματική μουσική. Πάντα ήξερε τι είναι ή τι θα περίμενε από τους μουσικούς και τους συναδέλφους του, αλλά ακόμη περισσότερο ήξερε τι δεν ήθελε. Ήταν πολύ σαφές το πώς πρέπει να λειτουργούν τα πράγματα, οι ήχοι, η φιλοσοφία πίσω από τη μουσική, αλλά και η ισορροπία", μας λέει ο Thorsten Quaeschning για τη νοοτροπία του ιδρυτή του ιστορικού συγκροτήματος ηλεκτρονικής μουσικής, που με περισσότερες από 100 δισκογραφικές κυκλοφορίες και κινηματογραφικά soundtracks ("Thief", "Risky Business", "Legend") έχτισε τις βάσεις για τη new age, την trance και την EDM μουσική.

Η μοναδική φορά που επισκέφτηκαν την Ελλάδα ήταν για μια συναυλία στον Λυκαβηττό πριν από σαράντα χρόνια. Τη Δευτέρα 11/3 έρχονται στην αίθουσα "Σταύρος Νιάρχος" χωρίς τον ιδρυτή τους, ο οποίος απεβίωσε το 2015, αφού είχε χρίσει διάδοχό του τον Thorsten Quaeschning. Μαζί του η βιολονίστρια Hoshiko Yamane και ο πιανίστας και οργανίστας Paul Frick. Ο νέος επικεφαλής των TD αναφέρει για τα επόμενα κεφάλαια της μπάντας χωρίς τον ιδρυτή της: "To καλό είναι ότι δεν ήταν ποτέ μια δική μου επιλογή. Ήταν μια "εντολή” του Edgar, ότι οι Tangerine Dream θα πρέπει να συνεχίσουν… Δεν γίνεται να τους κάνεις όλους χαρούμενους για πάντα. Η μουσική των TD έχει περάσει από διάφορες φάσεις: στις αρχές του ’70 είχε κάτι πολύ ονειρικό και τρυφερό, στα 80s η μελωδία πήρε τον πρώτο λόγο και μετά τα "αλλόκοτα” 90s. Μου φαίνεται απίστευτο ότι έχουν περάσει 21 χρόνια από τη στιγμή που μπήκα στο γκρουπ. Δεν έχω κάνει τίποτα άλλο στη ζωή μου για είκοσι συναπτά έτη. Είναι τιμή μου και πολύ μεγάλη απόλαυση".

Το όνομα του γκρουπ υπήρξε συνώνυμο της avant-garde μουσικής δημιουργίας για περισσότερες από τρεις δεκαετίες: "Νιώθω το βάρος της ιστορίας των Tangerine Dream από τότε που έπαιζα με τον Edgar, αλλά θεωρώ πολύ σημαντικό να συνεχίσει να ζει αυτή η μουσική και μετά το θάνατό του. Πρέπει να ανταποκριθώ σε αυτή την κληρονομιά", αναφέρει χαρακτηριστικά η Yamane για την παρακαταθήκη του Froese. Για τον Frick, το να είναι μέρος του τωρινού line-up του γκρουπ αποτελεί μεγάλο προνόμιο: "Υπάρχουν τόσα πολλά ανοιχτά νήματα ιδεών από διαφορετικές δεκαετίες, από τα οποία μπορούμε να αντλήσουμε νέα έμπνευση. Σίγουρα υπήρξαν στιγμές που με φόβισε αυτή η κληρονομιά, αλλά είναι μέρος μιας αφοσιωμένης προσπάθειας. Κατά καιρούς αισθανόμαστε ότι είναι σημαντικό να απελευθερωθούμε από το βάρος του παρελθόντος, αλλά, από την άλλη, το να παίζουμε σε μια αίθουσα γεμάτη κόσμο σημαίνει ότι ζούμε πολύ έντονα στο παρόν".

Για τον Quaeschning, η δημιουργική διαδικασία της μπάντας ξεκινούσε πάντα από τη λαχτάρα για κάτι φουτουριστικό και την προσπάθεια αποφυγής της επανάληψης: "Οι Tangerine Dream είχαν πάντα μεγάλο όγκο παραγωγής, κι αυτό είναι καλό και κακό ταυτόχρονα, γιατί δεν ηχογραφούσαν ένα άλμπουμ κάθε δέκα ή δεκαπέντε χρόνια, όπως άλλα ηλεκτρονικά γκρουπ. Έτσι, η πιθανότητα να βγει ένας δίσκος λιγότερο καλός από τον προηγούμενο ήταν πολύ μεγάλη, αλλά ταυτόχρονα αυτό ήταν γενναίο. Ίσως επειδή υπάρχουν τόσα πολλά άλμπουμ, οι άνθρωποι μπορούν να επιλέξουν μικροσκοπικά αποσπάσματα και στοιχεία σε καθένα και να βρουν κάτι που τους αρέσει ή προκαλεί μια αλλαγή μέσα τους. Όταν ακούμε νέα μουσική, πάντα τα συναισθήματά μας συνδέονται με τη δεδομένη στιγμή που βιώνουμε κάτι καινούργιο. Αυτό δημιουργεί έναν πολύχρωμο μικρόκοσμο και ίσως είναι το μυστικό της παραγωγικότητας του γκρουπ".

Όσο για το τι κάνει τους Tangerine Dream να ξεχωρίζουν σήμερα είναι "οι απρόβλεπτες μουσικές στιγμές και η αμοιβαία σύνδεση και υποστήριξη", μοιράζεται μαζί μας ο Paul Frick. "Έχουμε γίνει μια πραγματική οικογένεια μετά τις περιοδείες και έχουμε μοιραστεί τόσες πολλές εμπειρίες. Είμαι ευγνώμων για το γεγονός ότι κάθε βραδιά είναι διαφορετική και δίνει χώρο σε κάτι νέο, καθώς κάθε παράστασή μας τελειώνει με μια στιγμιαία σύνθεση τριάντα λεπτών ή περισσότερο. Και το setlist των παλιών και νέων κομματιών αλλάζει κάθε βράδυ, κάτι που βοηθά να μην κολλάμε", συνεχίζει.

Επίκεντρο της συναυλίας τους στο ΚΠΙΣΝ θα είναι το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, με τίτλο "Raum", ενώ θα ακουστούν και κομμάτια από όλο τον κατάλογό τους (11/3). To "Raum" ηχογραφήθηκε κατά την πανδημία και υπήρξε για κριτικούς και κοινό ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα της μουσικής πρωτοπορίας των Tangerine Dream, δίπλα στα "Phaedra", "Rubycon" και "Cyclone", αν και για τα μέλη του γκρουπ ήταν περισσότερο μια διαδικασία για να γνωριστούν μουσικά, όπως λέει ο Frick. "Προσπαθήσαμε να συνδυάσουμε την ιδέα της σύνθεσης σε πραγματικό χρόνο με το περιβάλλον του στούντιο, όπου τα πάντα είναι ελεγχόμενα και σταθερά, και να δούμε πώς θα αλληλεπιδράσουν οι ήχοι", αναφέρει ο Quaeschning για τη δημιουργική διαδικασία που ακολούθησαν στο "Raum", με την Yamane να συμπληρώνει: "Ως βιολονίστρια, σκέφτομαι πάντα τη μελωδία, αλλά και πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι χορδές μαζί με τον ήχο του συνθεσάιζερ. Στο "Raum” προσπάθησα να χρησιμοποιήσω τον ήχο του βιολιού "κρύβοντάς” τον στο βάθος, σαν ηχητικό εφέ".