Ο ξυλουργός, μουσικός παραγωγός και σχεδιαστής ήχου, ο μastroKristo (κατά κόσμον Χρίστος Παραπαγκίδης), αξιοποιώντας τη βιωματική επίδραση της συνύπαρξης τέχνης και επιστήμης στον θεατή και συνδέοντας τη μουσική με την αστρονομία, προσκαλεί το κοινό, με τη συνοδεία δύο καταξιωμένων μουσικών, (τον Μενέλαο Μωραίτη και τον Δημήτρη Ντακοβάνο) στην ιδιαίτερη και μυσταγωγική παρουσίαση του δεύτερου προσωπικού του μουσικού έργου, "Departures, που θα πραγματοποιηθεί στις 20, 21 και 27 Ιανουαρίου στις 9 μ.μ., στο Κέντρο επισκεπτών του Εθνικού Αστεροσκοπείου.
Ο Χρίστος Παραπαγκίδης, με αφορμή την παρουσίαση του "Departures" μάς εξηγεί από πού βγήκε το όνομα "μastroKristo", θυμάται πότε και πώς ξεκίνησε να ασχολείται με αυτές τις τέχνες και ποια είναι η κεντρική ιδέα πίσω από τα έργα που παρουσιάζει και μάς λέει πως τέχνη και επιστήμη συνυπάρχουν αρμονικά και εξελίσσονται διαχρονικά χέρι-χέρι, ενώ παράλληλα μάς αποκαλύπτει τα επόμενα μastro-σχέδιά του.
Διαβάζουμε πως είστε ξυλουργός, μουσικός παραγωγός και σχεδιαστής ήχου. Ποια ιδιότητα θα λέγατε ότι σας περιγράφει περισσότερο και γιατί;
Η κεντρική ιδέα πίσω από τα έργα που παρουσιάζω ως μastroKristo συνδιάζουν ισόποσα αυτές τις ιδιότητες. Η πρόθεσή μου είναι, η δημιουργική διαδικασία να με οδηγήσει στον σχεδιασμό και στην κατασκευή χειροποίητων ξύλινων κατασκευών, εμπνευσμένων από το θέμα και το μουσικό περιεχόμενο των έργων, με σκοπό να αποτελούν μέρος της σκηνογραφίας του εκάστοτε project.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με αυτές τις τέχνες;
Η τέχνη της ξυλουργικής, εμφανίστηκε στη ζωή μου εντελώς τυχαία, και κατέληξε να λειτουργεί ως διαφυγή και αποσυμπίεση, από τις διαφορετικής φύσης απαιτήσεις της μουσικής δημιουργίας. Ένα παιχνίδι ισορροπίας, μεταξύ, της ευαίσθητης πνευματικής διεργασίας που απαιτεί η τέχνη της μουσικής, και της χειρονακτικής έντασης των ξυλουργικών εργασιών. Όσο για την ενασχόληση μου με τη μουσική, ανήκω στις περιπτώσεις που η σχέση μου μαζί της, ξεκινάει από την παιδική μου ηλικία.
Γιατί "μastroKristo"; Πείτε μας την ιστορία πίσω από αυτό το όνομα.
Αναζητούσα για χρόνια ένα ψευδώνυμο πίσω από το οποίο θα στέγαζα τη δημιουργικότητα μου. Κατά τη διάρκεια της τοποθέτησης μιας κατασκευής μου σε μια επιχείρηση, η ιδιοκτήτρια, αυθόρμητα με αποκάλεσε "μαστρο Χρήστο" και αισθάνθηκα πως περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που αναζητούσα. Αλήθεια, χίουμορ και απλότητα.
Το 2016 παρουσιάσατε στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης τη διαδραστική οπτικοακουστική εγκατάσταση "Συναισθησία – Solomon’s Case". Ποια ήταν η ανταπόκριση του κοινού και τι κρατάτε από αυτή την εμπειρία;
Η ανταπόκριση του κοινού στο εγχείρημα της εγκατάστασης "Συναισθησία - Solomon's Case" ήταν συγκινητική καθώς ένα αρκετά τολμηρό καλλιτεχνικά και τεχνικά εγχείρημα, κατάφερε να λειτουργήσει επιτυχώς και αποτελεσματικά. Από την εμπειρία αυτή, κρατάω κάθε στιγμή και ξεχωρίζω την παρουσία του έργου στο 2ο παγκόσμιο συνέδριο Συναισθησίας που πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα το 2019 και την απίθανη τιμή, να παρακολουθήσουν βιωματικά το έργο μου, συναισθητικοί και διακεκριμένοι ερευνητές νευρολόγοι στη παρουσίαση του στο Ωδείο Τσαϊκόφσκι.
Τι σας εμπνέει κάθε φορά για τη δημιουργία ενός έργου;
Η αναζήτηση ενός κεντρικού θέματος και οι κανόνες που θα δημιουργηθούν από την εύρευση του. Το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την έρευνα και την ανάγνωση βιβλίων, στη διαμόρφωση και στην προσμονή της γέννησης. Την υλοποίηση.
Τι ακριβώς περιλαμβάνει το μουσικό έργο "Departures" που θα παρουσιάσετε στις 20, 21 και 27 Ιανουαρίου στο Κέντρο επισκεπτών του Εθνικού Αστεροσκοπείου;
Το "Departures" είναι ένα νοτούρνο για Πιάνο, Τούμπα, Φαγκότο και μαγνητοταινίες. Συνθέσεις εμπνευσμένες από τη νύχτα, θα συναντήσουν την αστρονομία και την παρατήρηση πλανητών με το τηλεσκόπιο Δωρίδη.
Τέχνη και επιστήμη. Πόσο εύκολο είναι να συνυπάρξουν αυτές οι δύο; Τι τους ενώνει και τι τους χωρίζει;
Στον πυρήνα τους, η τέχνη και η επιστήμη σχετίζονται με την παρατήρηση και την ερμηνεία. Την περιέργεια και την τάση του ανθρώπου να ανακαλύπτει, να δημιουργεί και να αναζητεί νέους δρόμους. Συνυπάρχουν αρμονικά και εξελίσσονται διαχρονικά χέρι-χέρι, με περιόδους όπου ο ένας τομέας βοηθούσε τον άλλο, να εκφραστεί και να γίνει κατανοητός στην κοινωνία και στην ανθρωπότητα. Πριν την ανακάλυψη του τηλεσκοπίου από τον Γαλιλαίο, ήταν η τέχνη της ζωγραφικής που οπτικοποίησε τη μαγεία των ουρανών.
Η τέχνη και η επιστήμη μπορεί να φαίνονται σαν πολικά αντίθετα καθώς το ένα περιλαμβάνει τη δημιουργική ροή ιδεών και συναισθημάτων ενώ το άλλο απαιτεί ψυχρά, σκληρά δεδομένα και αποδείξεις. Σε κάποια σημεία όμως, αυτοί οι δύο κύκλοι ενώνονται, και είναι αυτό το πλαίσιο όπου ο άνθρωπος μπορεί να έρθει κοντά στην ομορφιά της φύσης, μέσω της νόησης και των συναισθημάτων.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
μastroKristo
Παρουσιάζει το «Departures»: ένα νοτούρνο για πιάνο, τούμπα, φαγκότο και μαγνητοταινίες. Συνθέσεις εμπνευσμένες από τη νύχτα, θα συναντήσουν την αστρονομία και την παρατήρηση πλανητών με το τηλεσκόπιο Δωρίδη.
