Σχεδόν 30 χρόνια μετά τη δημιουργία τους, το 1994, οι Muse εξακολουθούν να πειραματίζονται και να ανανεώνουν τον ήχο τους, διατηρώντας έτσι ζωντανό το ενδιαφέρον και την αγάπη του κοινού. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που έρχονται στην Ελλάδα, χάρη στην τελευταία τους σαρωτική εμφάνιση στην Πλατεία Νερού το 2016, η επιστροφή τους στη χώρα έχει δικαίως ξεσηκώσει τους μουσικόφιλους. Πριν τους δούμε όμως στις 29 Ιουνίου, τη μοναδική μέρα διεξαγωγής του Ejekt Festival μαζί με Danae Nielsen, Nothing But Thieves και Yungblud, κάνουμε μια αναδρομή στη μουσική τους πορεία και το πώς αναδείχθηκαν σε ένα από τα κορυφαία ροκ συγκροτήματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.
Ξεκίνησαν να παίζουν υπό την ταμπέλα των Gothic Plague όταν οι Matt Bellamy (κιθάρα, φωνητικά), Dominic Howard (ντραμς) και Chris Wolstenholme (μπάσο) ήταν ακόμα έφηβοι και σύντομα μετονομάστηκαν σε Rocket Baby Dolls, ενώ υιοθέτησαν ένα goth-glam λουκ. Τα shock rock θεατρικά τους πάνω στη σκηνή τους χάρισαν τη νίκη σε ένα τοπικό διαγωνισμό συγκροτημάτων και κάπως έτσι, η καριέρα τους είχε επισήμως ξεκινήσει.
Κάτω από το νέο όνομα Muse, κυκλοφορούν τα δύο πρώτα τους EPs στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 και το 1999 παρουσιάζουν το δισκογραφικό τους ντεμπούτο, "Showbiz". Αν και είχαν ήδη αποκτήσει ένα σεβαστό κοινό θαυμαστών, ειδικά στην Ευρώπη, ο δεύτερος δίσκος "Origin of Symmetry" το 2001 τους απογείωσε, με πολλούς να το θεωρούν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ των 2000s. Το indie rock στυλ τους πρώτου άλμπουμ εξελίχθηκε εδώ σε κάτι πιο επιθετικό, με επιρροές από κλασική μουσική και τη χρήση εκκλησιαστικού οργάνου σε αρκετά από τα κομμάτια. Η μπάντα είχε πλέον βρει το ύφος της, συνδυάζοντας το πιο "παραδοσιακό" εναλλακτικό ροκ με συνθέσεις βγαλμένες από ταινίες επιστημονικής φαντασίας.
Αρκετοί θεώρησαν ότι στο τρίτο άλμπουμ, "Absolution" (2003), κατάφεραν να τελειοποιήσουν τον ήχο τους. Το "Absolution" εκτοξεύτηκε στην πρώτη θέση των βρετανικών charts και τα "Time is Running Out" και "Hysteria" έγιναν όχι μόνο νούμερο 1 επιτυχίες, αλλά και από τα δημοφιλέστερα τραγούδια των Muse. Η sci-fi θεματική παραμένει και εδώ η αγαπημένη της μπάντας, στοιχείο που επιβεβαιώνεται από το επόμενο άλμπουμ τους, που είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα καλύτερά τους: το "Black Holes and Revelations" μιλάει για εξωγήινες επιθέσεις, δυστοπικούς κόσμους, πολιτική διαφθορά και απολυταρχικά καθεστώτα, ενώ η εμφανής έμπνευση από τη μουσική των Depeche Mode τονίζει ακόμα περισσότερο την ήδη φουτουριστική ατμόσφαιρα των τραγουδιών. Περιττό να πούμε ότι το "Supermassive Black Hole" και το "Knights of Cydonia" κατέκτησαν κοινό και κριτικούς, με το πρώτο σπάνια να λείπει από το setlist των περιοδειών του συγκροτήματος.
Με τα "The Resistance" (2009) και "The 2nd Law" (2012), οι Muse έφεραν έναν πιο καλλιτεχνικό τόνο στις μελωδίες τους και δεν άργησαν να ακολουθήσουν συγκρίσεις με τους Queen και τους Radiohead. Η μετάβαση σε πιο σκληρό ήχο έγινε το 2015 με το "Drones" και ειδικά με το "Psycho", ένα κομμάτι που απογείωσε τις συναυλιακές τους εμφανίσεις, όπως θυμόμαστε και από τη βραδιά στην Πλατεία Νερού. Όπως και τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου, ακολουθεί τις θεματικές γύρω από τον κρατικό έλεγχο και την απανθρωποποίηση του πολέμου.
Παρότι οι στίχοι κατακρίθηκαν για το ελαφρώς κλισέ περιεχόμενό τους, κάποιοι χαρακτήρισαν το "Drones" την πιο ώριμη δουλειά του συγκροτήματος έως τώρα. Ο ίδιος ο Bellamy είχε πει ότι "ο κόσμος κυριαρχείται από drones που χρησιμοποιούνται για να μας μετατρέψουν όλους σε drones. Αυτό το άλμπουμ εξερευνά το ταξίδι ενός ανθρώπου, από την εγκατάλειψη και την απώλεια ελπίδας, στην κατήχησή του από το σύστημα να γίνει ο ίδιος ένα ανθρώπινο drone, και εν τέλει στην αποστασιοποίησή του από τους καταπιεστές του".
Με τον πιο πειραματικό τους έως τώρα δίσκο, "Simulation Theory" (2018), επιστρέφουν στο επιστημονικό στοιχείο και, όπως προδίδει ο τίτλος, την θεωρία προσομοίωσης. Το όλο κόνσεπτ ξεχειλίζει από 80s vibes, είτε μιλάμε για την επαναλαμβανόμενη χρήση συνθεσάιζερ στις συνθέσεις και τα νέον αισθητικής βιντεοκλίπ που αποτίουν φόρο τιμής στο Back to the Future, το "Thriller" του Μάικλ Τζάκσον, ακόμα και την εφηβική σειρά "Teen Wolf", είτε για το ρετρό εξώφυλλο του άλμπουμ, σχεδιασμένο από τον Βρετανό καλλιτέχνη Kyle Lambert, γνωστό για τη δουλειά του ως εικονογράφος στο "Stranger Things". Η πιο ποπ κατεύθυνση που πήρε η μπάντα δεν ενθουσίασε τόσο τους κριτικούς, ωστόσο η διαρκής επιθυμία των Muse να εξερευνήσουν διαφορετικά μουσικά μονοπάτια είναι το σήμα-κατατεθέν τους. Παρά τους πειραματισμούς με άλλα μουσικά είδη, έχουν διασαφηνίσει το ύφος τους και παραμένουν από τα πιο καταξιωμένα σχήματα παγκοσμίως.
Μένει λοιπόν να δούμε τι έχουν ετοιμάσει για τον ένατο δίσκο "Will of The People" που θα κυκλοφορήσει στις 26 Αυγούστου. Έχουμε ήδη πάρει μία γεύση από το άλμπουμ στο οποίο φαίνεται για άλλη μια φορά να έχουν "λίγο απ’ όλα", με το "Won’t Stand Down" να θυμίζει κάτι από metalcore και το "Compliance" να διατηρεί το electronic rock στοιχείο, ενώ το ομότιτλο κομμάτι του άλμπουμ μάς μεταφέρει στις ένδοξες μέρες του glam rock. Παρά τις περιστασιακές ανανεώσεις στο setlist της τωρινής περιοδείας, σίγουρα περιμένουμε να τα ακούσουμε στο Ejekt, μαζί με τα αγαπημένα και καθιερωμένα πλέον χιτ.
Το πρόγραμμα του Ejekt στις 29/6:
Έναρξη προσέλευσης: 4 μ.μ
Danae Nielsen: 5.40 μ.μ.
Nothing But Thieves: 6.40 μ.μ.
Yungblud: 8.05 μ.μ.
Muse: 9.50 μ.μ.
Περισσότερες πληροφορίες
Ejekt Festival 2022
Headliners της βραδιάς θα είναι οι Βρετανοί rockstars Muse με μια ανεπανάληπτη σειρά mega hits και ένα καινούργιο εντυπωσιακό show. Μαζί με τους, δύο ταχέως ανερχόμενα ονόματα που σαρώνουν στα βρετανικά charts, ο προκλητικός Yungblud και οι σαγηνευτικοί Nothing but Thieves.