Ο σταρ του πιάνου Ντανιίλ Τρίφονωφ συμπράττει με την ΚΟΑ στο Ηρώδειο!

Ο Ντανιίλ Τρίφονωφ, ένας από τους σούπερ σταρ του σύγχρονου πιάνου, θα κοσμήσει με την παρουσία του τη φετινή συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών (Ηρώδειο, 24 Ιουνίου). Ο 30χρονος Ρώσος σολίστ συγκαταλέγεται μεταξύ των λίγων εκπροσώπων της νέας γενιάς που μπορούν να θεωρηθούν άξιοι επίγονοι των μεγάλων «αστέρων» της χρυσής εποχής του πιάνου.

Μέσα σε δύο μόλις χρόνια (2010-2011) εντυπωσίασε στους σημαντικότερους διεθνείς διαγωνισμούς πιάνου, αποσπώντας μεγάλα βραβεία και κάνοντας τη θρυλική Μάρτα Άργκεριχ να δηλώσει: «Έχει τα πάντα και ακόμα περισσότερα! Ό,τι κάνει με τα χέρια του είναι τεχνικά αδιανόητο. Κι είναι και το άγγιγμά του στα πλήκτρα… έχει τρυφερότητα, αλλά και το δαιμονικό στοιχείο. Δεν έχω ακούσει τίποτα παρόμοιο μέχρι σήμερα!».

Φημισμένος για τη δεξιοτεχνία και την ευελιξία του παιξίματός του, θα αναμετρηθεί -στην πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα- με το σπάνιας εκφραστικότητας, άκρως συναισθηματικό 2ο Κοντσέρτο του Ραχμάνινωφ, οι πασίγνωστες μελωδίες του οποίου έχουν χρησιμοποιηθεί, καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα, είτε σε κινηματογραφικές ταινίες είτε σε δημοφιλή τραγούδια.

Ο Τρίφονωφ έχει ερμηνεύσει επανειλημμένα όλα τα έργα για πιάνο και ορχήστρα του μεγάλου Ρώσου ρομαντικού δημιουργού, ενώ η πρόσφατη ηχογράφησή τους -για την Deutsche Grammophon- με την Ορχήστρα της Φιλαδέλφειας (το σύνολο με το οποίο τα είχε ηχογραφήσει και ο Ραχμάνινωφ!) έλαβε εξαιρετικές κριτικές.

Ειδικά για το 2ο Κοντσέρτο, ο σολίστ έχει δηλώσει: «Ξεκίνησα να το μελετώ μέσα σε μια πισίνα! Μπορεί να μην ακούγεται καθόλου πρακτική επιλογή, κι όμως είναι. Με το να φαντάζεται κανείς τα πλήκτρα του πιάνου μέσα στην πισίνα και να κουνά τα χέρια του στο νερό, συνειδητοποιεί πολύ περισσότερο τις αποστάσεις ανάμεσα στις νότες – καταλαβαίνει πόση προσπάθεια χρειάζεται για να ταξιδέψεις από το ένα σημείο στο άλλο. Στο πιάνο είναι υπερβολικά εύκολο το να κινηθείς στην κλίμακα, χρειάζεται λιγότερη προσπάθεια και ως εκ τούτου μικρότερη επίγνωση».

Το πρόγραμμα της συναυλίας, υπό τον καλλιτεχνικό διευθυντή της ΚΟΑ Λουκά Καρυτινό, ξεκινά με το ατμοσφαιρικό, μεταφυσικής διάθεσης «Ισοκράτημα ενός παιδιού» του Γιώργου Κουμεντάκη, σύνθεση εμπνευσμένη από τη βυζαντινή μουσική παράδοση. Το έντονο ελληνικό της χρώμα οριοθετεί η συνομιλία και εναλλαγή μουσικών ιδιωμάτων από τον Πόντο έως την Κρήτη.

Η βραδιά ολοκληρώνεται με την 9η Συμφωνία του Σοστακόβιτς, που γράφτηκε το 1945, με την ευκαιρία της λήξης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αντί ενός έργου μεγαλειώδους, με ηρωικό χαρακτήρα, που να αντανακλά τη σημασία της νίκης των σοβιετικών στρατευμάτων επί των Ναζί, ο συνθέτης δημιούργησε έναν ύμνο χαράς και αισιοδοξίας για ένα ειρηνικό μέλλον. Ρυθμικά σφριγηλή, παιγνιώδης και ανάλαφρη, η κάποιες φορές αποκαλούμενη «κλασική συμφωνία» του σπουδαίου μουσουργού αφήνει πίσω το βάρος, το θάνατο του πολέμου και κλείνει το μάτι στη ζωή που προσπαθεί να ξαναβρεί το βηματισμό της. Παρά τον αυθεντικό λυρισμό, τον τόνο δίνει εν προκειμένω, για μία ακόμη φορά, το ιδιαίτερο, «σουρεαλιστικό» και σαρδόνιο χιούμορ του Σοστακόβιτς…