Τον Γιώργη Ξυλούρη – τον γιο του Νίκου – τον γνωρίσαμε, μαζί με την Ελένη, στον χώρο του, στο Μουσείο Λαϊκών Οργάνων πριν από δυο και κάτι χρόνια, όταν είχαμε πάει σε μια συναυλία του Νίκου Ξυδάκη. Κάτσαμε και τα είπαμε – και πριν, και στο διάλειμμα, και μετά. Ο Γιώργης δεν εξέπεμπε μόνο καλοσύνη, άφηνε να εκλύεται γύρω του και η γνώση και το ενδιαφέρον του για τις ανθρώπινες μουσικές, τις μουσικές του κόσμου. Δεν ήταν μόνο «ο γιος του Νίκου», ήταν ο άνθρωπος που δούλευε δημιουργικά μέσα από τη μουσική, από τα δυο μαγαζιά – το δισκάδικο «Νίκος Ξυλούρης» με τη μητέρα του, την υπέροχη κυρία Ουρανία, και αυτό στο Μουσείο Λαϊκών Οργάνων – μέσα από τις εκπομπές του «Στο Κόκκινο» και τις παραγωγές του για την κρητική και κάθε άλλη άξια διεθνική μουσική, τις συναυλίες που οργάνωνε όπως αυτή του περασμένου Σεπτέμβρη στο Θέατρο Βράχων, «Η Κρήτη τραγουδάει»… Η Κρήτη εξακολουθεί να τραγουδάει καθώς φεύγεις για πάνω, Γιώργη! Και θα εξακολουθεί να τραγουδάει γιατί αυτό ήταν το όνειρό σου – και το δικό μας. Καλό ταξίδι και χαιρετισμούς…
