
Κάτι αλλάζει σε μία από τις πιο κλασικές αστικές γειτονιές της πόλης. Μαζί με τους νέους της κατοίκους ήρθε και μια σειρά από καινούργια, ανεπιτήδευτα στέκια για ποτό και χαλαρό socializing.

Από τις λίγες κεντρικές περιοχές της πόλης που διατηρούν ακόμη ένα χρώμα γειτονιάς, το Παγκράτι αποκτά τους τελευταίους μήνες ένα νέο, πιο νυχτερινό χαρακτήρα ο οποίος έρχεται να προστεθεί στην ήδη πλούσια παλέτα επιλογών σε προτάσεις για φαγητό. Ασφαλώς στο Παγκράτι υπάρχουν ήδη κάποια κλασικά meeting points όπως το «Αερόστατο» της Πλατείας Προσκόπων και bars όπως το «Μπρίκι» και το «See You» της οδού Φρύνης, όμως φαίνεται ότι οι νέες οικονομικές συνθήκες είναι και πάλι εκείνες που προετοίμασαν το έδαφος για ένα νέο ρεύμα αφίξεων. Η πτώση των τιμών στα ενοίκια έφερε στο Παγκράτι αρκετά νέα ζευγάρια –και νέους εργένηδες– αλλάζοντας αισθητά την ανθρωπογεωγραφία του. Αναπόφευκτο ήταν να ακολουθήσουν και οι νέοι επιχειρηματίες. Το ευτύχημα για τους παλιότερους αλλά και τους πιο πρόσφατους κατοίκους της περιοχής είναι ότι οι περισσότερες από τις εν λόγω αφίξεις, αν όχι όλες, σέβονται τον κατεξοχήν οικιστικό χαρακτήρα του κι ενσωματώνονται αρμονικά στην καθημερινότητά του, χωρίς δυνατή μουσική ή κραυγαλέες lifestyle φανφάρες.

Δεν είναι τυχαίο ότι δύο από τα πιο πολυσύχναστα νέα στέκια του, το «Τρίγωνο» (Αρχελάου 23) και το«Chelsea Hotel» (Αρχιμήδους 1 και Πρόκλου) ανήκουν στη νέα γενιά των μαγαζιών που συνδυάζουν φτηνά ποτά με έντονα στοιχεία νεο-καφενείου. Σε κανένα από τα δύο δεν βρίσκεις εύκολα τραπέζι, εκτός κι αν είσαι τυχερός ή ξέρεις τι ώρα να πας. Καλύτερα νωρίς το απόγευμα. Τσιμπολόγημα, τσίπουρο και τραπεζάκια έξω φαίνεται ότι είναι το τρίπτυχο που κερδίζει τις προτιμήσεις, όμως το καθένα από τα νέα entries του Παγκρατίου έχει τη δική του προσωπικότητα. Στο «Small 8» (Αρχελάου 8), για παράδειγμα, το all day cafe-bar με τα όμορφα design items για επίπλωση, όπου φτάνει η δροσιά του άλσους, μπορεί κάποιος να ακούσει playlists που περιλαμβάνουν επιλογές από jazz standards μέχρι άριες. Πρόσφατα, μάλιστα, βλέποντας να αγκαλιάζεται από ένα ολοένα μεγαλύτερο κοινό ηθοποιών και καλλιτεχνών (ακριβώς απέναντι άλλωστε βρίσκεται η ολοκαίνουργια θεατρική σκηνή Skrow) επεκτάθηκε και στο διπλανό χώρο, δημιουργώντας περισσότερες cosy γωνιές στις οποίες μπορείς να απομονωθείς.

To «Musique Cafe and More» (Αρριανού 37 και Αρχελάου), το γνωστό και αγαπημένο ναξιώτικο μαγαζί, έχει εγκατασταθεί στη γειτονιά ως πολυ-λειτουργικό στέκι που συνδυάζει ισότιμα καφέ, φαγητό και ποτό. Εδώ μπορείς να δοκιμάσεις ισορροπημένα cocktails από τους έμπειρους bartenders αλλά και αληθινές γεύσεις με αυθεντικά ναξιώτικα προϊόντα και συνταγές. Να ακούσεις popular μουσικές και να απολαύσεις την κομψότητα ενός μοντέρνου χώρου που φέρνει στο Παγκράτι αέρα σύγχρονου downtown. Η «Καφέ Αρκούδα» (Εριφύλης 2 & Σπύρου Μερκούρη), από την άλλη, είναι μια πιο ρουστίκ ιστορία. Πρόκειται για το αγαπημένο στους περιηγητές των ελληνικών βουνών cafe-bar της Ελάτης Πίνδου το οποίο εγκαταστάθηκε, μαζί με τις classic rock μουσικές που τόσο αγαπά, ακριβώς απέναντι από το Άλσος Παγκρατίου. Φρέσκια άφιξη είναι και το «Old Skool» (Εμπεδοκλέους 9-13), το οποίο μεταμόρφωσε με τη δική του clean industrial αισθητική το χώρο του παλιού «Kallimarmarocks» διακοσμώντας τον με δίσκους βινιλίου και κρεμώντας μουσικά περιοδικά στους τοίχους.

Το «Superfly» (Εμπεδοκλέους 28) το λες και μουσείο παιδικής και design αθωότητας. Εδώ δύο καλοί φίλοι, ο Χρήστος και ο Δημήτρης, έστησαν ένα χώρο ακριβώς όπως ήταν τα σπίτια και τα υπνοδωμάτια των παιδικών τους χρόνων. Γεμάτο κλασικά επιτραπέζια παιχνίδια («Κάστρα και Πολιορκητές», «Monopoly», «Μυστήρια στο Πεκίνο» κ.ά.), Atari, Amstrad, «Subbuteo» κ.ά., έγινε γρήγορα το αγαπημένο spot των απανταχού retro gamers (τα παιχνίδια είναι free). Για όσους έχουν λογοτεχνικές ανησυχίες, στην πεζοδρομημένη αρχή της οδού Τιμοθέου (λίγα βήματα από τη θορυβώδη, αλλά παρηκμασμένη καφετεριούπολη της Υμηττού), η «Συλλαβή» είναι μια all day βιβλιοθήκη όπου πολλά βράδια στήνονται ερασιτεχνικές μουσικές βραδιές. Τέλος, το σκηνικό οικειότητας συμπληρώνει το «Κουνούπι», ένα απλό bar που αντικατέστησε πρόσφατα το «Jazzamor» των ίδιων ιδιοκτητών και κινείται επίσης σε «μαύρους» μουσικούς ρυθμούς.