
Ένα εντυπωσιακό καλοκαιρινό club το οποίο μοιάζει με μεταμοντέρνο aquarium και φιλοξενεί πληθωρικά σκηνοθετημένα parties. Πώς να μείνουν ασυγκίνητες οι εκατοντάδες mainstream παρέες των trendy εικοσάρηδων;

Λευκοί φοίνικες, real size καρχαρίες, εκατοντάδες μεταλλικά ψαράκια που κρέμονται από την οροφή κι ένα ιπτάμενο χταπόδι πάνω από το κεντρικό bar με τις ψηφίδες πισίνας σχηματίζουν το παζλ του ανοιχτόχρωμου καλοκαιρινού «Dream City», το οποίο θέλει να μοιάζει με τοπίο διακοπών. Ενώ κάποιοι φίλοι επιμένουν να το βρίσκουν κιτς, εμένα το concept του Μανώλη Παντελιδάκη μου φαίνεται έξυπνο, καθώς ο κλειστός χώρος του «Ειρηνικού» ήταν πάντα κάπως αναντίστοιχος με τους καλοκαιρινούς μήνες της λειτουργίας του. Ενισχύοντας μάλιστα το υδάτινο στοιχείο με τρία ενυδρεία με καταρράκτες και faux τροπικά ψάρια και χρησιμοποιώντας μεγάλους όγκους, ο γνωστός σκηνογράφος κατάφερε να «μαζέψει» τον γιγάντιο χώρο, ο οποίος προσαρμόζεται στο μέγεθος του πλήθους ώστε να φαίνεται πάντα γεμάτος. Αν χρειαστεί, τα παρασκευοσάββατα ανοίγει και ο χώρος πίσω από το εστιατόριο για να χωρέσει τους εκατοντάδες εικοσάχρονους mainstream clubbers που έρχονται με τα σκισμένα τζιν, τα casual Τ-shirts με τις στάμπες (τα αγόρια) και τους ακάλυπτους ώμους (τα κορίτσια). Το ωραιότερο σημείο του club, πάντως (και μάλιστα με πολύ καλό ήχο), είναι το άνετο prive μπροστά από τις κουκέτες, όπου νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε παραλία και χαζεύεις τη (λαο)θάλασσα. Πιο prive κι από το prive είναι ο χώρος του εστιατορίου, εκεί δηλαδή όπου συγκεντρώνονται –άσχετα από το αν δοκιμάζουν τα μεσογειακά πιάτα της κουζίνας ή όχι– οι επιφανέστεροι φίλοι του club: αθλητές, νεαροί επιχειρηματίες, ο Χάρης Σιανίδης και τα μοντέλα του. Μετά τα μεσάνυχτα, το εστιατόριο ενσωματώνεται επίσης στους χώρους όπου μπορείς να πιεις ποτό (αν καταφέρεις να βρεις τραπέζι εκεί ή να περάσεις το εσωτερικό face control), ωστόσο η καρδιά του party βρίσκεται στην κεντρική πλατεία απ’ όπου μπορείς να ζήσεις εντονότερα –και όρθιος– την πλούσια σκηνοθεσία της κάθε βραδιάς, η οποία περιλαμβάνει προβολές από τη γιγαντοοθόνη, κομφετί, μπαλόνια, πυροτεχνήματα εσωτερικού χώρου πάνω στο βασιλικό booth και άφθονα σόου με –ορατούς από όλους– χορευτές και χορεύτριες που σκαρφαλώνουν στις κολόνες του club ή λικνίζονται μπροστά από τους DJs. Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε στο club ήταν Πέμπτη, τη βραδιά δηλαδή του Τhe One, ενός party που μπερδεύει R&B και house (έχει μάλιστα και μια μουσική ενότητα που φτάνει στα όρια του crunk) με την ομάδα των DJs και MCs, πολύ δεμένη και αγαπημένη πάνω στο booth, να το χαίρεται πραγματικά. Δεν θα μας πείραζε αν έπαιζαν και λιγότερο κοινότοπη μουσική, όταν όμως
ο κόσμος θέλει David Guetta και «Ι Like Girls», πώς να του χαλάσεις το χατίρι;
Είσ. με ποτό: € 15, ποτό € 10, φιάλη ουίσκι € 110 και € 130. Τετ.-Κυρ.