Αυτό το Παρασκευοσάββατο το club «Second Skin» συμπληρώνει πέντε χρόνια λειτουργίας και το γιορτάζει μ’ ένα διήμερο party με ελεύθερη είσοδο. Την Παρασκευή 11/10 ο μουσικός άξονας θα είναι το new wave και το Σάββατο 12/10 το industrial. Αυτό είναι και το βασικό μουσικό δίπολο του extreme club του Ψυρρή. Υπάρχουν όμως κι άλλα. Ως resident DJ και curator του club ο Γιώργος Φακίνος μίλησε στο «α». Πέντε χρόνια λειτουργίας του «Second Skin»: πόσο έχει αλλάξει το club από τότε; Πρώτα απ’ όλα, έχει μεσολαβήσει ήδη μία μετακόμιση η οποία αναγκαστικά μας τροφοδότησε με την έννοια του καινούριου αν θες. Άλλοι βέβαια προτιμούσαν τον χώρο στο Γκάζι, άλλοι τον τωρινό στου Ψυρρή (όπου είμαστε ήδη τριάμισι χρόνια). Στιλιστικά ήθελα ένα λιγότερο φορτωμένο από ντεκόρ χώρο σε σύγκριση με το άλλο, λίγα πράγματα δηλαδή σαν ντεκόρ μέσα και ένα μήνυμα πάνω από τα decks που λέει Disappear Here και το έχω δανειστεί βέβαια από το βιβλίο του Bret Easton Ellis “Less Than Zero”. Όσον αφορά το όλο υπόλοιπο concept , το μουσικό και το στήσιμο των events, θέλω να πιστεύω πως από τη μία είμαστε σταθεροί στον ήχο που προσφέρουμε ( Industrial, EBM, Goth - για τα Σάββατα πάντα μιλάω), άρα αυτός που θα έρθει ξέρει τι να περιμένει όταν θα έρθει σε εμάς το Σάββατο, αλλά ταυτόχρονα έχουμε ενσωματώσει και τάσεις που πιστεύω ότι ταιριάζουν ηχητικά, όπως το Dubstep, που μεγάλο του κομμάτι είναι σκοτεινό, σκληρό, βρώμικο και απίστευτα σέξι και έτσι βρήκα την ευκαιρία να το παντρέψω και με το υπόλοιπο πρόγραμμά μου. Οι Παρασκευές τώρα, είναι ανοιχτές σε πολλά διαφορετικά μουσικά είδη και guest Djs και ομάδες, οπότε μπορεί μία Παρασκευή να έχουμε Neo Folk event και την επόμενη Psy Trance ή Drum N Bass, άρα πιστεύω πως σε σύγκριση με παλιότερα είμαστε πολύ πιο ανοιχτοί σε αυτά που προσφέρουμε. Νιώθεις δικαιωμένος από την απόφαση να μετακομίσετε από το Γκάζι στου Ψυρρή; Κοίτα, δεν είχα πολλές επιλογές, άρα δεν τίθεται θέμα δικαίωσης ή μη δικαίωσης. Έφυγα από το Γκάζι γιατί μου έπαιξαν μία πάρα πολύ ωραία πουστιά και κατά συνέπεια δεν μπορούσα να μείνω εκεί και να ανέχομαι όλη αυτή την κατάσταση. Οπότε όλο το team αποχώρησε. Ο χώρος και το location μου άρεσαν πολύ. Η επιλογή ενός συγκεκριμένου ανθρώπου ως συνεργάτη ήταν λάθος και ήταν φυσικά δική μου ευθύνη. Μόλις αποχωρήσαμε δεν είχαμε την πολυτέλεια να ψάχνουμε για μήνες για το ιδανικό μαγαζί και να αφήσουμε τον χρόνο να περνάει, γιατί έτσι θα χάναμε όλη τη σεζόν. Βρήκαμε αυτό στου Ψυρρή που τότε φάνταζε σαν την καλύτερη εναλλακτική. Μέσα σε 4 μήνες από τότε που φύγαμε από Γκάζι βρήκαμε και στήσαμε τον νέο χώρο (που πια δεν είναι και τόσο νέος χαχα). Όταν πήγαμε πριν 3 χρόνια η περιοχή ήταν εντελώς πεθαμένη, αλλά μετά από λίγο άρχισε να ανεβαίνει και ξαφνικά είδαμε κι άλλα μαγαζιά που παίζουν σχετικά παρόμοια μουσική να ανοίγουν ή να μετακομίζουν σχεδόν δίπλα μας. Από την άλλη βέβαια, ανακατεύεται το στομάχι μου με τις και καλά παραδοσιακές ταβέρνες και μεζεδοπωλεία και την ζωντανή ελληνική μουσική που την ακούω να έρχεται από 3 τουλάχιστον διαφορετικές μεριές και είναι η στιγμή που μπαίνω πάλι μέσα στο Second Skin, κοιτάζω την Disappear Here πινακίδα , η μουσική κοπανάει ανελέητα Industrial beats και τελικά ηρεμώ. Αν μπορείς να ξεχωρίσεις ένα στιγμιότυπο από τα parties του Second Skin ποιο θα ήταν αυτό; Θα μπορούσα να κάνω λίστα ολόκληρη, αλλά μάλλον θα διάλεγα την στιγμή που παίζω και κόσμος και εγώ είμαστε ένα (και ευτυχώς δεν έχει συμβεί μόνο μία φορά). Έξω από τον κύκλο των πιστών θαμώνων του club, πόσο ανοιχτό ή κλειστό είναι το ευρύτερο κοινό απέναντι στο extreme clubbing που προτείνει το «Second Skin»; To «Second Skin» υπήρξε στην πραγματικότητα η συνέχεια του «Underworld», απλά με το «Second Skin» έχω λίγο περισσότερο έλεγχο, να το θέσω έτσι. Πάντα ήθελα να έρχεται και κόσμος ο οποίος δεν ανήκει απαραίτητα στους πιστούς θαμώνες του club, αλλά να είναι περίεργος για αυτό που θα δει και θα ακούσει, αρκεί να το σεβαστεί, να μην το χλευάσει, ίσως να γοητευτεί και γιατί όχι, να γίνει και μέρος του στο τέλος. Μόνο έτσι άλλωστε μεγαλώνει μία σκηνή και ανανεώνεται. Ο ψευτοελιτισμός είναι για τους ψευτοελιτιστές και τους έχω φάει στη μάπα χρόνια τώρα όλους αυτούς που νιώθουν όμορφα μέσα τους μόνο όταν μοιράζονται τις μουσικές τους με άλλα 10 άτομα και δεν υπάρχουν «άσχετοι» . Η αλήθεια πάντως είναι πως στο Γκάζι είχαμε πιο πολλούς «περίεργους», ίσως και λόγω πιο πολύ κίνησης της περιοχής σε σύγκριση με Ψυρρή και λόγω του ότι γειτονεύαμε με αρκετά mainstream, αλλά και gay/lesbian clubs, άρα ήταν και πιο εύκολο για ένα τέτοιο κοινό να περάσει την πόρτα του «Second Skin». Υπάρχουν νέα concepts και parties που θα δοκιμαστούν μέσα στη νέα σεζόν; Πέρα από τα ήδη πετυχημένα Fetish Ball, Batcave,United, In The Heat Of The Night, έρχεται διαγωνισμός Cyber Industrial χορού με το κοινό να βαθμολογεί τους καλύτερους χορευτές! Και μακάρι να μπορούσα να σου αποκαλύψω και κάτι άλλο, αλλά δυστυχώς δεν είναι το κατάλληλο timing...
