ROMANCE

Ως άρρην κριτικός, όμως, έχω το δικαίωμα να επικρίνω ορισμένες ακραίες φεμινιστικές απόψεις της Μπρεϊγιά ή και να ενοχληθώ από μια ταινία, όπου όλοι οι άνδρες είναι ηλίθιοι, κτητικοί απέναντι στις γυναίκες, σεξουαλικά πεινασμένοι ή, αντίθετα, παντελώς αδιάφοροι στην πρόκληση του σεξ, θύματα των δικών τους προκαταλήψεων για τον έρωτα, ανίκανοι να γευτούν την ερωτική ευχαρίστηση (ένας άνδρας που μόλις έχει εκσπερματώσει, νιώθει πανικό, γιατί το πεσμένο πέος του σημαίνει γι' αυτόν το τέλος του ανδρισμού του!). Από την άλλη, όμως, πρέπει να αναγνωρίσω τη δύναμη και την τόλμη του εγχειρήματος της Μπρεϊγιά, που, αν μη τι άλλο, αποτελεί ένα πολύ θετικό βήμα προς την απελευθέρωση του ίδιου του σινεμά από τα ερωτικά ταμπού του.