ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ ΓΗ

Η ιστορία της Λε Λι, με εξαίρεση ορισμένα επεισόδια του αμερικανικού μέρους, είναι αληθινή. Όμως συχνά στο σινεμά το αληθινό μοιάζει με ψεύτικο ή τουλάχιστον υπερβολικό. Η συσσώρευση των παθημάτων της Λε Λι δίνει συχνά την αίσθηση ότι παρακολουθούμε μια νεότερη εκδοχή των περιπετειών κάποιας κακότυχης κόρης, που θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί σε επιφυλλίδα του 19ου αιώνα. Ο Όλιβερ Στόουν προσπαθεί να συγκεράσει το επικό ύφος του «Όσα παίρνει ο άνεμος» με την καταγγελία του πολέμου στην οποία προέβη στο «Πλατούν». Αποτέλεσμα άνισο: Η ταινία είναι υπερβολικά μεγάλη, φλύαρη, λιγότερο ενδιαφέρουσα, τελικά, από τις άλλες δύο της τριλογίας του Βιετνάμ. Αναγνωρίζουμε όμως στον Όλιβερ Στόουν το ταλέντο του να στήνει πλάνα, να κινηματογραφεί όπως μόνο αυτός ξέρει τον πόλεμο του Βιετνάμ και να πετυχαίνει εκπληκτικές ερμηνείες (η Τζόαν Τσεν, πρωταγωνίστρια του «Τελευταίου Αυτοκράτορα», είναι αγνώριστη στο ρόλο της μητέρας της Λε Λι).