Παράξενα Παιχνίδια

4

Πιστότατο ριμέικ της ομώνυμης αριστουργηματικής ταινίας του ίδιου σκηνοθέτη, το οποίο διατηρεί αναλλοίωτη την προκλητική φιλοσοφία και τη σοκαριστική αισθητική τους. | Powered by Uber.

Funny Games 2007

Επιτιθέμενος μετωπικά στον ανυποψίαστο θεατή και στα βασικά συναισθηματικά του ένστικτα, όπως αυτό της συμπάθειας προς ένα χαρακτήρα που υποφέρει, ο Μίκαελ Χάνεκε υπέγραψε με τα "Παράξενα Παιχνίδια" του την πιο επώδυνη κινηματογραφική εμπειρία των τελευταίων χρόνων. Ακόμα και μια δεκαετία μετά όμως, ο τρόπος με τον οποίο το αριστουργηματικό του θρίλερ χειρίζεται τους παραδοσιακούς αφηγηματικούς κώδικες και τις ψυχολογικές δικλίδες ασφαλείας τους είναι πραγματικά αξεπέραστος. Όλα εδώ είναι στημένα σαν παιχνίδι: ενώ ξέρουμε πολύ καλά ότι παρακολουθούμε... απλά μια ταινία, κι ο Χάνεκε δεν παραλείπει να μας το υπενθυμίζει με κάθε τρόπο, δεν είμαστε παρά μέχρι τέλους παγιδευμένοι στο τρικ του ελέγχου της μυθοπλασίας. Εθισμένοι στους μηχανισμούς της κάθαρσης και συμβιβασμένοι με την ιδέα της γραφικής απεικόνισης της βίας (γι' αυτό και τόσο αδιάφοροι στην εξωφιλμική παρουσία της), θα συνειδητοποιήσουμε με οδυνηρό τρόπο πως στο σύμπαν του Αυστριακού σκηνοθέτη δεν υπάρχει η παραμικρή υποψία λύτρωσης. Αλλά κι έξω από αυτό;

Η επαναπροσέγγιση του όλου θέματος από τον ίδιο τον Χάνεκε, με αμερικανικούς όρους αυτή τη φορά, στην πραγματικότητα διευρύνει τους ορίζοντες και την προβληματική τού φιλμ σε ένα ευρύτερο, πιο εφησυχασμένο κοινό. Η γεωγραφική αλλαγή (από τη βορειοευρωπαϊκή εξοχή σε εκείνη του Λονγκ Άιλαντ) και το αγγλόφωνο καστ είναι οι μόνες διαφορές των δυο όμοιων, σχεδόν πλάνο πλάνο, ταινιών – στις οποίες η αθώα επίσκεψη δυο νεαρών θα μετατρέψει το Σαββατοκύριακο μιας τυπικής μεσοαστικής οικογένειας σε αναπόδραστο εφιάλτη - κάτι που ενισχύει την περισσότερο πολιτική και λιγότερο κινηματογραφική διάσταση της ριμέικ χειρονομίας. Το ότι το σαδιστικό παιχνίδι προκαλεί τις ίδιες ανατριχίλες, ο απόλυτος αστικός εφιάλτης ξαναξυπνά ολοζώντανος και το πολλαπλών διαστάσεων σχόλιο πάνω στην αναπαράσταση διατηρείται εξίσου αιχμηρό κι ανατρεπτικό, επιβεβαιώνουν απλά ότι η πρωτότυπη ταινία, ακόμα και σε... φωτοτυπία, παραμένει ένα καθαρό αριστούργημα.

ΗΠΑ, Μ. Βρετανία. 2007. Διάρκεια: 112΄. Διανομή: NEW STAR

Περισσότερες πληροφορίες

Παράξενα Παιχνίδια

Funny Games
4
  • Θρίλερ
  • 2007
  • Διάρκεια: 107 '
  • Μίκαελ Χάνεκε

Ένα τυπικό μεσοαστικό ζευγάρι πηγαίνει, μαζί με τον μικρό του γιο, στο εξοχικό του για το σαββατοκύριακο. Η αθώα επίσκεψη δυο νεαρών που φιλοξενούνται στο διπλανό σπίτι, όμως, θα μετατρέψει τη διαμονή τους σε εφιάλτη.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

To PLEASURE & DISOBEDIENCE επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο CYPHER

Art films, exploitation films, ντοκιμαντέρ, εργαστήρια πειραματικού βίντεο και άλλα καινοτόμα φορμά έρχονται σε πρώτο πλάνο στη φετινή διοργάνωση.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΝΤΥ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
13/12/2025

Ταινίες με σασπένς που βλέπουμε στους κινηματογράφους (11-17/12)

Απαγωγές, απρόβλεπτες καταστάσεις και τραγικές εξελίξεις θα βρείτε στις προτάσεις μας για αυτή την εβδομάδα.

Νεφέλη Γκαμπάντ, ποια είναι τα highlights του 14ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου;

Η επιμελήτρια και προγραμματίστρια του φεστιβάλ μας προτείνει τις προβολές και τις δράσεις που δεν πρέπει να χάσουμε λίγο πριν το φινάλε.

Οι μεταφεστιβαλικές εκδηλώσεις του 38ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

Τρία διαφορετικά masterclasses από τον κριτικό κινηματογράφου Δημήτρη Καλιοδήμο και τον σκηνοθέτη και διευθυντή φωτογραφίας Μενέλαο Κυρλίδη και ξεχωριστές προβολές στο πρόγραμμα του φεστιβάλ.

Ο Ράντου Ζούντε δεν πιστεύει πως οι ταινίες του θα αλλάξουν τον κόσμο, αλλά θα σας κάνουν να σκεφτείτε το πώς

Συναντήσαμε τον κορυφαίο Ρουμάνο σκηνοθέτη λίγο πριν έρθει στην Αθήνα για να παρουσιάσει τη νέα ταινία του "Kontinental ‘25" στο 14ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αναπλιού επιστρέφει για δεύτερη χρονιά

Η εκδήλωση φιλοδοξεί να αναδείξει την πολυμορφία και την πλούσια πολιτιστική κληρονομία της περιοχής του Ναυπλίου, συνδυάζοντας καλλιτεχνική ποιότητα και εκπαιδευτική στόχευση.

Τσίε Χαγιακάουα: Από τον Χιροκάζου Κόρε-έντα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Μετά το φουτουριστικό "Πλάνο 75", η Γιαπωνέζα σκηνοθέτρια του "Ρενουάρ" αλλάζει ύφος και μιλάει για την τρυφερή, ονειρική και ιμπρεσιονιστική ιστορία ενηλικίωσης, η οποία την οδήγησε ως το διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών.