
Η Έβα Βίκτορ είναι μια 31 ηθοποιός, γνωστή μας από την τηλεόραση – το "Billions", αλλά και το διαδικτυακό "Eva vs. Anxiety". Για την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία ως σεναριογράφος και σκηνοθέτρια χρειάστηκε τη βοήθεια του Μπάρι Τζένκινς, οσκαρικού δημιουργού του "Moonlight". Μαζί διαμόρφωσαν το σχέδιο του "Sorry, Baby" και εκείνος, ως παραγωγός, εξασφάλισε την απαραίτητη χρηματοδότηση. Έτσι η Έβα έγινε η Άγκνες, μια ευφυής νεαρή καθηγήτρια σε μια τυπική, μόνιμα συννεφιασμένη πόλη της Νέας Αγγλίας. Θα τη συναντήσουμε όταν η καλή της φίλη Λίντι έρχεται να την επισκεφτεί για το σαββατοκύριακο και να αναπολήσουν μαζί τα εύθυμα χρόνια τους στο πανεπιστήμιο. Η τελευταία θα της ανακοινώσει πως μαζί με τη σύντροφό της περιμένουν παιδί, για να γυρίσουμε πίσω στο παρελθόν, όταν η Άγκνες, ως μεταπτυχιακή φοιτήτρια, βιώνει μια τραυματική εμπειρία, επισκεπτόμενη τον αγαπημένο της καθηγητή στο σπίτι του. Θα προσπαθήσει να την αντιμετωπίσει ψύχραιμα, αμήχανη για το πώς θα ξεπεράσει ό,τι συνέβη, αλλά και για το γεγονός ότι της είναι αδύνατον να το αγνοήσει.
Χωρισμένη σε κεφάλαια ("Η χρονιά με το μωρό", "Η χρονιά που συνέβη το κακό"…) η ανέμελη και παιχνιδιάρικη αφήγηση της πορείας της Άγκνες προς την ωριμότητα αποκτά σταδιακά μια πιο μυθιστορηματική, στιβαρότερη διάσταση (λειτουργικότατη η χρήση των εσωτερικών χώρων, όσο και του φυσικού τοπίου). Όλη η ταινία στήνεται επιδέξια πάνω στην εικόνα και την ουσία των πραγμάτων, με έμφαση στον τρόπο με τον οποίο ο καθένας μας διαχειρίζεται, ιδιωτικά ή δημόσια, τα τραύματά του, αλλά και τις επιθυμίες του. Η Άγκνες μοιράζεται μαζί μας την αδεξιότητά της στο να κάνει το σωστό, πελαγοδρομώντας με χάρη ανάμεσα στο δραματικό και το αστείο, το προβλέψιμο και το αναπάντεχο. Ως μια κινούμενη αντίφαση, δεν θα μπορούσε να εκφράσει καλύτερα μια ολόκληρη γενιά, που έχει έρθει η σειρά της "να βγει" σε έναν κόσμο γεμάτο απρόοπτα και εκπλήξεις, νιώθοντας ότι δεν θα μπορέσει να αποτελέσει ποτέ αληθινό κομμάτι του. Κι είναι αυτός λόγος απελπισίας;
Με πνευματώδες χιούμορ και βαθιά τρυφερότητα, η Άγκνες αποφασίζει να κοιτάξει τελικά προς το μέλλον, ακόμα κι αν λυπάται για το χθες ("sorry, baby"). Η Βίκτορ, από την άλλη, παίρνει ιδέες από το πρόσφατο παρελθόν του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά και ταινίες σαν το "Σεξ, Ψέματα και Βιντεοταινίες", ενθυμούμενη τον απολαυστικό και ειλικρινή τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκαν τις σινε-ιδέες της ενηλικίωσης, της δυσλειτουργικής οικογένειας και της έλλειψης επικοινωνίας στην ευημερούσα δυτική κοινωνία. Με την ίδια φρεσκάδα υπογράφει μια ανανεωτική, απρόβλεπτη δραμεντί με βραβείο σεναρίου στο Σάντανς, την οποία πιθανότητα θα συναντήσουμε ξανά στα επερχόμενα Όσκαρ.
ΗΠΑ. 2025. Διάρκεια: 105΄. Διανομή: ΣΠΕΝΤΖΟΣ FILM
Περισσότερες πληροφορίες
Sorry, Baby
Mια νεαρή καθηγήτρια σε μια συννεφιασμένη πόλη της Νέας Αγγλίας, όπου ήταν κάποτε μεταπτυχιακή φοιτήτρια, βιώνει μια επώδυνη εμπειρία. Θα προσπαθήσει να την αντιμετωπίσει ψύχραιμα, διαπιστώνοντας πως για όλους γύρω της η ζωή συνεχίζεται.