Μια Μέρα στη Σαγκάη

2,5

Το «Πριν το Ξημέρωμα» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ δείχνει το δρόμο σε μια ομιλητικότατη, τρυφερή και ναΐφ ρομαντική κομεντί με συναισθηματική φρεσκάδα. Ένα ευπρεπές σκηνοθετικό ντεμπούτο κι ένα σινεμά που γνωρίζει καλά τα όριά του.

Mia_mera_sti_Shangai

Το αρκουδάκι του αγγλόφωνου τίτλου, από τη "ζωή" του οποίου παρακολουθούμε ένα 24ωρο, είναι το λούτρινο σύμβολο ενός αδύνατου έρωτα. Καθώς ένα νεαρό ζευγάρι Κινέζων χωρίζουν γιατί εκείνη, η βιολονίστα Τζιν Σι, έχει αποφασίσει να μετακομίσει στη Βιέννη για να συνεχίσει τις μουσικές σπουδές της, το ερωτικό δώρο καταλήγει πεταμένο στο πεζοδρόμιο. Θα φτάσει στα χέρια του Πάνου, Έλληνα αρχιτέκτονα, ο οποίος μόλις έχει φτάσει στη Σαγκάη, και θα γίνει η αφορμή της άμεσης γνωριμίας του με την Τζιν Σι. Μπορεί, έτσι στα γρήγορα, ένας νέος έρωτας να γεννηθεί; Κι αν ναι, πώς θα διαρκέσει όταν εκείνον κι εκείνη θα τους χωρίζουν οκτώμισι χιλιάδες χιλιόμετρα;


Το "Πριν το Ξημέρωμα" του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ δείχνει το δρόμο σε μια ομιλητικότατη, τρυφερή και ναΐφ ρομαντική κομεντί με συναισθηματική φρεσκάδα. Εικόνα και λόγος μοιράζονται την αφηγηματική βαρύτητα και οι απλοί, μα ζωηροί διάλογοι αναλαμβάνουν ρόλο οδηγού σε ένα παιχνίδι, εντελώς αθώο αρχικά, κρυμμένων συναισθημάτων. Κρυμμένων από τον ένα χαρακτήρα στον άλλον, αλλά κι από τον ίδιο τον εαυτό του Πάνου και της Τζιν Σι, οι οποίοι αργά μα σταθερά, παρέα με τους θεατές, ανακαλύπτουν ότι κρατούν μέσα τους επιθυμίες κι απορίες τις οποίες δειλιάζουν να μοιραστούν. Δεν πρόκειται για απαγορευμένα μυστικά και ένοχα πάθη, αλλά για τις τυπικές ανασφάλειες μιας νέας γενιάς –η Τζιν Σι είναι το σεναριακά πιο πολύπλοκο και πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της– μπροστά στα διλήμματα της ενηλικίωσης.


Στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του, ο συγγραφέας, μουσικός και… διπλωμάτης καριέρας Βασίλης Ξηρός προσέχει για να έχει. Δουλεύει τις λεπτές σεναριακές αποχρώσεις του "φλύαρου" ρομάντζου του, δεν ξεστρατίζει από ελεγχόμενο έδαφος, προσθέτει την πόλη της Σαγκάης στην κινηματογραφική εξίσωση και επιλέγει δύο δροσερούς πρωταγωνιστές με ερμηνευτική χημεία. Παίρνει λιγοστά ρίσκα και δεν πρωτοτυπεί, μα τελικά δικαιώνεται, πιστός σε ένα χαμηλότονο, κομψό και ανθρωποκεντρικό σινεμά, το οποίο γνωρίζει καλά τα όριά του. 

Ελλάδα, Κίνα. 2020. Διάρκεια: 105΄. Διανομή: FEELGOOD

Περισσότερες πληροφορίες

Μια Μέρα στη Σαγκάη

A Day in the Life of a Teddy Bear
2,5
  • Ρομαντική κομεντί
  • 2021
  • Διάρκεια: 105 '
  • Βασίλης Ξηρός

Η Τζιν Σι είναι βιολονίστα και ετοιμάζεται να μετακομίσει στη Βιέννη για να συνεχίσει τις μουσικές σπουδές της. Στα πρόθυρα της αναχώρησής της και τη μέρα που ανακοινώνει στο αγόρι της ότι πρέπει να χωρίσουν, γνωρίζει τον Πάνο, έναν Έλληνα αρχιτέκτονα που έχει φτάσει μόλις στη Σαγκάη.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ελληνικό box office: Ράιαν Γκόσλινγκ εναντίον Γκάρφιλντ

Σε μια εβδομάδα όπου τα σινεμά υπολειτουργούσαν και οι θεατές είχαν το νου τους στον οβελία, ο "Γκάρφιλντ" κέρδισε τις εντυπώσεις, ενώ δυναμικό ήταν το άνοιγμα του "Κασκαντέρ" από την Δευτέρα του Πάσχα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
10/05/2024

Είναι επίσημο: Έρχονται νέες ταινίες "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών"

Το στούντιο της Warner Bros. έδωσε το πράσινο φως για την ανάπτυξη δύο ταινιών υπό την επίβλεψη του Πίτερ Τζάκσον.

Το Cine Paris επέστρεψε! Δείτε πώς άλλαξε το ιστορικό θερινό σινεμά

Βρεθήκαμε στην άτυπη "πρόβα τζενεράλε" του πλήρως ανανεωμένου κινηματογράφου ο οποίος ανοίγει ξανά από το Cinobo.

Arkadiko Film Festival: Στο "Any Day Now" του Χαμί Ραμεζάν το Βραβείο Κοινού

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το online φεστιβάλ που διοργάνωσε το Cinobo μαζί με τα Filmin και MyMovies, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά.

Τζέσικα Χάουσνερ: "Υπάρχει μια κοινωνικά υστερική εμμονή για ομορφιά"

Η Αυστριακή σκηνοθέτρια του "Club Zero" μιλάει για τη στιλάτη και διεισδυτική σάτιρά της με πρωταγωνίστρια τη Μία Γουασικόφσκα, η οποία έκανε πρεμιέρα στο περσινό Φεστιβάλ Καννών.

Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων

Σίκουελ με ποιότητες ικανές να διατηρήσουν το ικανοποιητικό επίπεδο του αναβιωτικού franchise, το οποίο όμως αποδυναμώνεται από την ανοικονόμητη σκηνοθεσία και το άνισο γράψιμό του.

Club Zero

Κοινωνική σάτιρα με έντονα σαρδόνιο χιούμορ και weird σκηνοθετικό στιλιζάρισμα. Αν και θεματικά ενδιαφέρουσα, η ψυχρότητά της μοιάζει εκβιαστική και η πικρή ειρωνεία της επιτηδευμένη.