Μικρά Όμορφα Άλογα

2

Η αύρα από τα «Παράσιτα» φυσάει ξέπνοα μέσα σε ένα στιλάτο, ατμοσφαιρικό δραματικό θρίλερ με αβαθή κοινωνική κριτική.

Μικρά Όμορφα Άλογα

Η δεύτερη ταινία του Greek weird Μιχάλη Κωνσταντάτου («Luton») μοιράζεται πολλά κοινά με τα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν-χο, αν και ο Έλληνας σκηνοθέτης ολοκλήρωσε το σενάριό του πριν από την παγκόσμια επιτυχία του νοτιοκορεάτικου φιλμ. Οι ομοιότητές τους, όμως, υπογραμμίζουν την παγκοσμιότητα μιας ιδιότυπης κι αόρατης εν πολλοίς ταξικής πάλης, η οποία, και στις δυο περιπτώσεις, μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη με όρους δραματικού θρίλερ. Κι αν στα «Παράσιτα» ήταν μια λούμπεν οικογένεια εκείνη που εισέβαλε δεξιοτεχνικά στα εν οίκω ενός πλούσιου ζευγαριού με δυο παιδιά, εδώ έχουμε κάτι πιο απλό και μονοδιάστατο: ο Πέτρος κι η Αλίκη, μετά από μία απότομη αλλαγή στη ζωή τους, ζουν μαζί με τον μικρό τους γιο σε μια πολυτελή βίλα μιας παραθαλάσσιας επαρχιακής πόλης. Τι μυστικά όμως κρύβουν, προσποιούμενοι στην καθημερινότητά τους κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που πραγματικά είναι, ενώ επιθυμούν διακαώς να επιστρέψουν μόνιμα στην Αθήνα;

Μικρά Όμορφα Άλογα - εικόνα 1

Με σίγουρη σκηνοθετική ματιά, η οποία εγκαθιστά γρήγορα μια αδιόρατη απειλή στη φαινομενικά ειδυλλιακή ρουτίνα της τριμελούς οικογένειας, ο Κωνσταντάτος καταφέρνει να εξελίξει δραματικά το weird στιλ του «Luton». Λιγότερο ελλειπτικός, διατηρεί ένα παραξένισμα που κρατά την προσοχή του θεατή προσηλωμένη στη σιωπηλή, μυστηριώδη ζωή του Πέτρου και της Αλίκης (ζουν σε μια τεράστια μεζονέτα και ταυτόχρονα σε ένα μικροαστικό διαμέρισμα πολυκατοικίας;), μέχρι να αρχίσει σιγά σιγά να αποκαλύπτεται η αληθινή απόσταση ανάμεσα στο φαίνεσθαι και στο είναι. Εκεί αρχίζει και η ίδια η ταινία να βαλτώνει σταδιακά σε μια στατική πλοκή με διάφανη αλληγορική διάσταση, τόσο σε ψυχολογικό (αντονιονικό) όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Η αλλοτρίωση του σύγχρονου ζευγαριού βγαίνει μπροστά, το σασπένς που αφορά το μέλλον του συντηρείται με αναμενόμενες σεναριακές επινοήσεις (αν και πολλές, όπως η ανεξιχνίαστη συμπεριφορά των γειτόνων, μένουν ανεκμετάλλευτες) και η κορύφωση μοιάζει υπερβολικά αποδραματοποιημένη, ανίκανη να εστιάσει προς την ίδια κατεύθυνση τις όποιες ενδιαφέρουσες ιδέες της ταινίας και να «γδάρει» βαθύτερα τη γύρω μας πραγματικότητα.

Ελλάδα, Γερμανία. 2020. Διάρκεια: 107΄. Διανομή: FEELGOOD ENT.

Περισσότερες πληροφορίες

Μικρά Όμορφα Άλογα

2
  • Δραματική
  • 2020
  • Διάρκεια: 107 '
  • Μιχάλης Κωνσταντάτος

Μετά από μία απότομη αλλαγή στη ζωή του, ένα ζευγάρι με ένα μικρό παιδί βρίσκει πρόσκαιρο καταφύγιο σε μια παραθαλάσσια επαρχιακή πόλη. Η ζωή τους στην πολυτελή επαρχιακή βίλα, όμως, δεν είναι τόσο ειδυλλιακή όσο φαίνεται.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ελληνικό box office: Ράιαν Γκόσλινγκ εναντίον Γκάρφιλντ

Σε μια εβδομάδα όπου τα σινεμά υπολειτουργούσαν και οι θεατές είχαν το νου τους στον οβελία, ο "Γκάρφιλντ" κέρδισε τις εντυπώσεις, ενώ δυναμικό ήταν το άνοιγμα του "Κασκαντέρ" από την Δευτέρα του Πάσχα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
10/05/2024

Είναι επίσημο: Έρχονται νέες ταινίες "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών"

Το στούντιο της Warner Bros. έδωσε το πράσινο φως για την ανάπτυξη δύο ταινιών υπό την επίβλεψη του Πίτερ Τζάκσον.

Το Cine Paris επέστρεψε! Δείτε πώς άλλαξε το ιστορικό θερινό σινεμά

Βρεθήκαμε στην άτυπη "πρόβα τζενεράλε" του πλήρως ανανεωμένου κινηματογράφου ο οποίος ανοίγει ξανά από το Cinobo.

Arkadiko Film Festival: Στο "Any Day Now" του Χαμί Ραμεζάν το Βραβείο Κοινού

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το online φεστιβάλ που διοργάνωσε το Cinobo μαζί με τα Filmin και MyMovies, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά.

Τζέσικα Χάουσνερ: "Υπάρχει μια κοινωνικά υστερική εμμονή για ομορφιά"

Η Αυστριακή σκηνοθέτρια του "Club Zero" μιλάει για τη στιλάτη και διεισδυτική σάτιρά της με πρωταγωνίστρια τη Μία Γουασικόφσκα, η οποία έκανε πρεμιέρα στο περσινό Φεστιβάλ Καννών.

Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων

Σίκουελ με ποιότητες ικανές να διατηρήσουν το ικανοποιητικό επίπεδο του αναβιωτικού franchise, το οποίο όμως αποδυναμώνεται από την ανοικονόμητη σκηνοθεσία και το άνισο γράψιμό του.

Club Zero

Κοινωνική σάτιρα με έντονα σαρδόνιο χιούμορ και weird σκηνοθετικό στιλιζάρισμα. Αν και θεματικά ενδιαφέρουσα, η ψυχρότητά της μοιάζει εκβιαστική και η πικρή ειρωνεία της επιτηδευμένη.