Το παιχνίδι των λυγμών

4

Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου, από έξι συνολικά υποψηφιότητες, για ένα από τα τολμηρότερα δράματα του σύγχρονου σινεμά. Από την κοινωνική πολιτική σε αυτή του σεξ, ο Τζόρνταν εξερευνά με παρρησία και σκληρή, ειλικρινή ανθρωπιά τα θέματα της ταυτότητας, των φύλων, της πίστης και του πατριωτισμού.

Το παιχνίδι των λυγμών

Δημιουργός ο οποίος πατάει με το ένα πόδι του στη στέρεα βρετανική παράδοση του ρεαλισμού («Μόνα Λίζα», «The Butcher Boy») και με το άλλο στην ονειρική φαντασία («Η Παρέα των Λύκων», «Συνέντευξη με Ένα Βρικόλακα»), ο 71χρονος σήμερα Νιλ Τζόρνταν κέρδισε το 1992 το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για ένα από τα τολμηρότερα δράματα του σύγχρονου σινεμά. Βασισμένο στα πολιτικά γεγονότα που συντάραξαν την Ιρλανδία στο δεύτερο μισό του προηγούμενου αιώνα (The Troubles), το «Παιχνίδι των Λυγμών» αφηγείται συναρπαστικά μια απρόβλεπτη ερωτική ιστορία, παρασύροντάς μας βαθιά σε ένα λαβύρινθο στο κέντρο του οποίου συναντιούνται η ανθρώπινη επιθυμία και οι ιστορικοκοινωνικές επιταγές – το όνειρο και η πραγματικότητα.

Το παιχνίδι των λυγμών - εικόνα 1

O μύθος του βατράχου που μεταφέρει ένα σκορπιό στην πλάτη του για να διασχίσουν το ποτάμι και ο σκορπιός τελικά τον τσιμπά, μην μπορώντας να αντισταθεί στη φύση του, επανέρχεται στην ιστορία του Φέργκους, εθελοντή του IRA ο οποίος γίνεται φίλος με τον αιχμάλωτο Βρετανό στρατιώτη Τζόντι. Όταν ο τελευταίος δοκιμάζει να δραπετεύσει, τα πράγματα παίρνουν απρόοπτη τροπή, οδηγώντας τον Φέργκους στο Λονδίνο, όπου θα συναντήσει τη γοητευτική ερωμένη του Τζόντι, Ντιλ. Αυτό το οποίο ξεκινά ως πολιτικό θρίλερ, αλλάζει ρότα με μια δυναμική σεναριακή ανατροπή και εξελίσσεται σε ένα ερωτικό δράμα, κρύβει μέσα του μια σειρά από επιπλέον εκπλήξεις (μια απ’ όλες είναι επιπέδου… «Έκτης Αίσθησης»), καθώς εξαρχής όλα εδώ είναι στημένα σαν ένα παιχνίδι διαδοχικών μεταμφιέσεων και παραπλανήσεων.

Το παιχνίδι των λυγμών - εικόνα 2

Ο Τόσο η σύγχρονη Ιρλανδία όσο και οι ρόλοι του αρσενικού - θηλυκού αποκαλύπτονται σταδιακά ως «τόποι» θολής αλήθειας και αδύνατης συνύπαρξης, όπου οι άνθρωποι παγιδεύονται μέσα τους ανίκανοι να υπερβούν τους κανόνες που τους διέπουν. Είναι πολιτικοί οι λόγοι; Ιστορικοί; Ταξικοί; Ή μήπως όλα οφείλονται στην ανθρώπινη φύση; Από την κοινωνική πολιτική σε αυτή του σεξ, ο Τζόρνταν θέτει με παρρησία και σκληρή, ειλικρινή ανθρωπιά αναπάντητα ερωτήματα πάνω στις έννοιες της ταυτότητας, των φύλων, της πίστης και του πατριωτισμού. ΗΠΑ. 1992. Διάρκεια: 112΄. Διανομή: BIBLIOTHEQUE.

Περισσότερες πληροφορίες

Το Παιχνίδι των Λυγμών

The Crying Game
4
  • Δραματική
  • 1992
  • Διάρκεια: 112 '
  • Νιλ Τζόρνταν

Ο πολεμιστής του IRA Φέργκους γίνεται φίλος με τον αιχμάλωτο Βρετανό στρατιώτη Τζόντι. Όταν ο τελευταίος δοκιμάζει να δραπετεύσει τα πράγματα παίρνουν μια απρόοπτη τροπή, οδηγώντας τον Φέργκους στο Λονδίνο, όπου θα συναντήσει τη γοητευτική ερωμένη του Τζόντι, Ντιλ.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ελληνικό box office: Μπραντ Πιτ εναντίον δεινοσαύρων

Απογοητευτικό ξεκίνημα για το "Jurassic World: Αναγέννηση" και εύκολη πρωτιά ξανά για το γκαζωμένο "F1: Η Ταινία", την παράσταση όμως στα ταμεία έκλεψε ένας... σαλεμένος Γάλλος ψυχίατρος.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
08/07/2025

Τι νέο θα δούμε από αυτή την Πέμπτη (10/07) στα θερινά σινεμά

Όλες οι καινούριες ταινίες που κάνουν πρεμιέρα την Πέμπτη 10 Ιουλίου.

"Οι Μπαλκονάτες": επιστροφή στο γυναικείο βλέμμα

Η νέα κωμωδία που γρήγορα μετατρέπεται σε θρίλερ έρχεται στους κινηματογράφους από το Cinobo.

Το καλοκαίρι επιστρέφει με το 8ο Stroggylo Open Air Film Festival

Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα με όλες τις αγαπημένες, νέες και κλασικές ταινίες.

Φόβος και τρόμος στο 15ο Athens Open Air Film Festival!

Η Ακαδημία Πλάτωνος γίνεται το φόντο για μια horror ολονυκτία με τρεις ταινίες που στοίχειωσαν τη δεκαετία του ’80.

Λένε πως αυτή είναι η πιο ρομαντική ταινία με καρχαρίες που γυρίστηκε ποτέ

Και πότε κάνει πρεμιέρα στους ελληνικούς κινηματογράφους.

Κινηματογραφικές διαδρομές γυναικών μέσα από την κινούμενη εικόνα

Ένα ακόμη επεισόδιο του κύκλου "Προβολές της Ιστορίας. Αρχαιολογίες της κίνησης" από το Ethnofest και το Ινστιτούτο Γκαίτε.