Το παιχνίδι των λυγμών

4

Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου, από έξι συνολικά υποψηφιότητες, για ένα από τα τολμηρότερα δράματα του σύγχρονου σινεμά. Από την κοινωνική πολιτική σε αυτή του σεξ, ο Τζόρνταν εξερευνά με παρρησία και σκληρή, ειλικρινή ανθρωπιά τα θέματα της ταυτότητας, των φύλων, της πίστης και του πατριωτισμού.

Το παιχνίδι των λυγμών

Δημιουργός ο οποίος πατάει με το ένα πόδι του στη στέρεα βρετανική παράδοση του ρεαλισμού («Μόνα Λίζα», «The Butcher Boy») και με το άλλο στην ονειρική φαντασία («Η Παρέα των Λύκων», «Συνέντευξη με Ένα Βρικόλακα»), ο 71χρονος σήμερα Νιλ Τζόρνταν κέρδισε το 1992 το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για ένα από τα τολμηρότερα δράματα του σύγχρονου σινεμά. Βασισμένο στα πολιτικά γεγονότα που συντάραξαν την Ιρλανδία στο δεύτερο μισό του προηγούμενου αιώνα (The Troubles), το «Παιχνίδι των Λυγμών» αφηγείται συναρπαστικά μια απρόβλεπτη ερωτική ιστορία, παρασύροντάς μας βαθιά σε ένα λαβύρινθο στο κέντρο του οποίου συναντιούνται η ανθρώπινη επιθυμία και οι ιστορικοκοινωνικές επιταγές – το όνειρο και η πραγματικότητα.

Το παιχνίδι των λυγμών - εικόνα 1

O μύθος του βατράχου που μεταφέρει ένα σκορπιό στην πλάτη του για να διασχίσουν το ποτάμι και ο σκορπιός τελικά τον τσιμπά, μην μπορώντας να αντισταθεί στη φύση του, επανέρχεται στην ιστορία του Φέργκους, εθελοντή του IRA ο οποίος γίνεται φίλος με τον αιχμάλωτο Βρετανό στρατιώτη Τζόντι. Όταν ο τελευταίος δοκιμάζει να δραπετεύσει, τα πράγματα παίρνουν απρόοπτη τροπή, οδηγώντας τον Φέργκους στο Λονδίνο, όπου θα συναντήσει τη γοητευτική ερωμένη του Τζόντι, Ντιλ. Αυτό το οποίο ξεκινά ως πολιτικό θρίλερ, αλλάζει ρότα με μια δυναμική σεναριακή ανατροπή και εξελίσσεται σε ένα ερωτικό δράμα, κρύβει μέσα του μια σειρά από επιπλέον εκπλήξεις (μια απ’ όλες είναι επιπέδου… «Έκτης Αίσθησης»), καθώς εξαρχής όλα εδώ είναι στημένα σαν ένα παιχνίδι διαδοχικών μεταμφιέσεων και παραπλανήσεων.

Το παιχνίδι των λυγμών - εικόνα 2

Ο Τόσο η σύγχρονη Ιρλανδία όσο και οι ρόλοι του αρσενικού - θηλυκού αποκαλύπτονται σταδιακά ως «τόποι» θολής αλήθειας και αδύνατης συνύπαρξης, όπου οι άνθρωποι παγιδεύονται μέσα τους ανίκανοι να υπερβούν τους κανόνες που τους διέπουν. Είναι πολιτικοί οι λόγοι; Ιστορικοί; Ταξικοί; Ή μήπως όλα οφείλονται στην ανθρώπινη φύση; Από την κοινωνική πολιτική σε αυτή του σεξ, ο Τζόρνταν θέτει με παρρησία και σκληρή, ειλικρινή ανθρωπιά αναπάντητα ερωτήματα πάνω στις έννοιες της ταυτότητας, των φύλων, της πίστης και του πατριωτισμού. ΗΠΑ. 1992. Διάρκεια: 112΄. Διανομή: BIBLIOTHEQUE.

Περισσότερες πληροφορίες

Το Παιχνίδι των Λυγμών

The Crying Game
4
  • Δραματική
  • 1992
  • Διάρκεια: 112 '
  • Νιλ Τζόρνταν

Ο πολεμιστής του IRA Φέργκους γίνεται φίλος με τον αιχμάλωτο Βρετανό στρατιώτη Τζόντι. Όταν ο τελευταίος δοκιμάζει να δραπετεύσει τα πράγματα παίρνουν μια απρόοπτη τροπή, οδηγώντας τον Φέργκους στο Λονδίνο, όπου θα συναντήσει τη γοητευτική ερωμένη του Τζόντι, Ντιλ.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Επαγγελματίας Υπνοβάτης

Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
25/04/2024

Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Η πρώτη ταινία των Unboxholics είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, αλλά ελάχιστο ψαχνό. Δραματικά ισχνό και σκηνοθετημένο μονότονα, κορυφώνεται χωρίς την παραμικρή έκπληξη.

Οι Αντίπαλοι

Σεναριακό υπόδειγμα αθλητικού (μελο)δράματος πάνω στις απρόβλεπτες διαδρομές των ανθρώπινων επιθυμιών. "Χορογραφημένο" με ερωτική ένταση και σκηνοθετημένο με φλασάτη, βιντεοκλιπίστικη αυταρέσκεια.

Ζωντανό Πνεύμα

Δύο κόσμοι και τρεις γενιές συγκρούονται σε ένα δράμα ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, κωμωδίας και θρίλερ, το οποίο, όμως, ασθμαίνει για να βρει την ιδανική ισορροπία.

Ο Τελευταίος Ήρωας

Κουστουριτσική, ξέφρενη και βιτριολική σάτιρα, η οποία βγαίνει απ’ τα νερά της όταν προσπαθεί, αδίκως, να σοβαρευτεί και να περάσει "μηνύματα".

Σούπερ Μάγκι

Σίκουελ ενός διεκπεραιωτικά στημένου αυστραλέζικου animation, το οποίο καταγγέλλει απλοϊκά τους κινδύνους της υπνωτιστικά γοητευτικής νέας εικονικής πραγματικότητας.

Ο Μύλος και ο Σταυρός

Με κάδρα που παραπέμπουν σε πίνακες της φλαμανδικής και της ολλανδικής σχολής, ο Μαγιέφσκι στήνει μια οπτικά μεγαλοπρεπή αλληγορία πάνω στην τέχνη, την αληθινή ζωή και την ανθρώπινη μισαλλοδοξία.