Το 2013 ο 29χρονος τότε Άντονι Τσεν κέρδισε τη Χρυσή Κάμερα του Φεστιβάλ Κανών για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του «Ilo Ilo», την ιστορία μιας ιδιαίτερης φιλίας ανάμεσα σε μια Φιλιππινέζα νταντά κι ένα νεαρό αγόρι στη Σιγκαπούρη του 1997. Ήταν η αρχή της μεγάλης ασιατικής οικονομικής κρίσης, την οποία ο Τσεν κράτησε διακριτικά στο περιθώριο της απροσδόκητης σχέσης μιας γυναίκας που αναζητά μια καλύτερη ζωή σε ξένη χώρα και ενός παιδιού το οποίο βαδίζει προς την ενηλικίωση ανακαλύπτοντας τον κόσμο γύρω του.
Το ίδιο μοτίβο, ελαφρώς παραλλαγμένο, μεταφέρεται στη σύγχρονη Σιγκαπούρη την εποχή των μουσώνων. Η Λινγκ, μετανάστης από την Μιανμάρ, είναι μια παντρεμένη δασκάλα κινέζικων, η οποία νιώθει καταπιεσμένη τόσο από την προσωπική όσο και από την επαγγελματική της ζωή. Ο εργασιομανής σύζυγός της, του οποίου τον κατάκοιτο πατέρα φροντίζει αποκλειστικά εκείνη, μοιάζει όλο και πιο απόμακρος, παρά τις επίμονες προσπάθειές της να κάνουν επιτέλους παιδί. Στο σχολείο βρίσκεται απέναντι στην αδιαφορία των μαθητών και των συναδέλφων της όσον αφορά τα κινέζικα, ξένη γλώσσα που θεωρείται πια «άχρηστη» σε σχέση με τα αγγλικά. Ο Γουέι Λουν, όμως, λάτρης των πολεμικών τεχνών, είναι ένας μαθητής ο οποίος δείχνει ενδιαφέρον για τα μαθήματά της αλλά και την ίδια, ξεκινώντας μαζί της μια στενή σχέση που γίνεται όλο και πιο «ριψοκίνδυνη».
Ο φακός του Άντονι Τσεν καδράρει συχνά την Λινγκ μέσα στο αμάξι της, εντείνοντας μια αίσθηση εγκλεισμού, η οποία μεταφέρεται από τις εξωτερικές καταστάσεις (η υπό διαρκή βροχή Σιγκαπούρη) στην ψυχολογία των ηρώων. Ανθρώπων οι οποίοι «περισσεύουν» από μια εποχή η οποία αλλάζει ραγδαία προτεραιότητες θέλοντας να ξεχάσει το παρελθόν της. Η Λινγκ και ο Γουέι Λουν, όμως, είναι συνδεδεμένοι με το παρελθόν με διακριτικό μα βαθύ τρόπο, ο οποίος ξεκινάει από την κινεζική γλώσσα και φτάνει ως τη λατρεία του μικρού για τις πολεμικές τέχνες. Ο Τσεν μας το θυμίζει διακριτικά (η τηλεόραση που παίζει wuxia ταινίες), όπως ακριβώς κάνει τόσο με τη σχέση που οι δύο τους έχουν με τη Σιγκαπούρη (αυτή έχει έρθει από την Μιανμάρ, εκείνος σκοπεύει να δουλέψει στην Κίνα), όσο και με την αντίθεση των επαγγελμάτων της Λινγκ και του άντρα της, εκπροσώπου της νέας υπαλληλικής κουλτούρας των μεγάλων επιχειρήσεων.
Έτσι, τεχνολογία, πολιτιστική παράδοση, εθνικές και ταξικές διαφορές συγκρούονται αθόρυβα γύρω από μια απαγορευμένη και αδύνατη ερωτική σχέση, με την κάμερα να μένει σταθερά επικεντρωμένη στα ανθρώπινα αισθήματα. Αυτά τα οποία πρέπει να βρουν μια κοινή έστω και «ξεπερασμένη» γλώσσα, για να εκφραστούν σε έναν κόσμο οικονομικού κέρδους, απομόνωσης και αλλοτρίωσης.
Σιγκαπούρη, Ταϊβάν. 2019. Διάρκεια: 103΄. Διανομή: ONE FROM THE HEART.
Περισσότερες πληροφορίες
Η Εποχή της Βροχής
Στρεσαρισμένη από την προσωπική και επαγγελματική της ζωή, μια δασκάλα κινέζικων στην Σιγκαπούρη αναπτύσσει θερμά αισθήματα για έναν ανήλικο μαθητή της, ο οποίος την ερωτεύεται.