Ένα θεατρικής λογικής ψυχόδραμα με ενδιαφέρουσες εξάρσεις, δυναμικές ερμηνείες και προβλέψιμη μέχρι τη (συμφιλιωτική) λεπτομέρειά του κατάληξη.
Βραβευμένο σε μια σειρά από διεθνή φεστιβάλ, ανάμεσά τους και του Κάρλοβι Βάρι, το μυθοπλαστικό σκηνοθετικό ντεμπούτο του Βόσνιου Άλεν Ντρλιέβιτς ακουμπά το δάχτυλό του επί των ακόμη ανοιxτών τραυμάτων του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου. Θέλοντας να τα ξαναφέρει στην επιφάνεια με τον πιο προφανή τρόπο δραματικά, συγκεντρώνει σε ένα απομονωμένο ξενοδοχείο –δεκαπέντε χρόνια μετά το τέλος του πολέμου– μια ομάδα βετεράνων από όλες τις εμπλεκόμενες χώρες.
Καθώς μοιράζονται τις εμπειρίες τους σε μια σειρά από ομαδικές συνεδρίες, επιχειρούν να ξεπεράσουν τα ακόμη νωπά τραύματά τους, σε ένα θεατρικής λογικής ψυχόδραμα με ενδιαφέρουσες εξάρσεις, δυναμικές ερμηνείες και προβλέψιμη μέχρι τη (συμφιλιωτική) λεπτομέρειά του κατάληξη. Και μπορεί αυτή να μην είναι αφελώς ρόδινη, δεν θα μπορούσε όμως να είναι και πιο συγκαταβατική, πολιτικά, ιστορικά και κινηματογραφικά.
Βοσνία, Σλοβενία. 2017. Διάρκεια: 98΄. Διανομή: NEO FILMS.
Περισσότερες πληροφορίες
Οι Άντρες δεν Κλαίνε
Δεκαπέντε χρόνια μετά τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο βετεράνοι από όλες τις εμπλεκόμενες χώρες συγκεντρώνονται σε ένα απομονωμένο ξενοδοχείο. Καθώς μοιράζονται τις εμπειρίες τους, επιχειρούν να ξεπεράσουν τα ακόμη νωπά τραύματά τους.
