Μια ποιητική, νοσταλγική ματιά για τον έρωτα στην τρίτη ηλικία, σκηνοθετημένη με ανθρωπιά κι έντονα συναισθήματα.
Στην Κούβα των αρχών του ’90, αμέσως μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, η οικονομία της χώρας δοκιμάζεται, ακριβώς όπως και η σχέση ενός ηλικιωμένου ζευγαριού. Η Καντελάρια και ο Βίκτορ βιώνουν δραματικές αλλαγές στη ζωή τους όταν αποκτούν τυχαία μια βιντεοκάμερα, που θα πέσει όμως σε λάθος χέρια.
Η ταινία του Τζόνι Χέντριξ, η οποία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας, ρίχνει μια μελαγχολική, ανθρώπινη ματιά στον έρωτα και στο σεξ στην τρίτη ηλικία. Η σχέση των δύο ηρώων (απολαυστική η ερμηνευτική χημεία των Λιν και Νάιγκθ) έπειτα από πολλά χρόνια γάμου έχει πια ξεφτίσει και η επικοινωνία τους περιορίζεται στα βασικά. Το σενάριο εισάγει τότε έξυπνα στη ζωή τους μια βιντεοκάμερα, η οποία επιδρά πάνω τους σαν ένα νέο ζευγάρι μάτια, ξυπνώντας ξεχασμένα πάθη και ωθώντας τους να ανασκευάσουν την εικόνα τους καθώς κινηματογραφούν ο ένας τον άλλον.
Τα συναισθήματα αναβλύζουν κατά τη διάρκεια αυτής της ανανέωσης, την οποία σκηνοθετεί με θαλπωρή και ισορροπία ο Χέντριξ, χωρίς δραματικές υπερβολές και διατηρώντας την πολιτική κριτική στο φόντο της αφήγησης. Ο λυρισμός του μεγαλύτερου μέρους της ταινίας δίνει κάποια στιγμή την θέση του στην αγωνία για την τύχη του ζευγαριού, όταν ένας απρόβλεπτος παράγοντας απειλεί την αξιοπρέπειά τους.
Η αντίδρασή τους επιβεβαιώνει το συνολικό σκεπτικό του Κολομβιανού σκηνοθέτη, το οποίο θέλει το χρόνο να νικά το σώμα, να αφήνει όμως αγέραστη την καρδιά. Γιατί, όπως αναρωτιούνται και η Καντελάρια με τον Βίκτορ, «τι είναι χειρότερο, να πεθαίνεις από πείνα ή από νοσταλγία;»
Κολομβία, Γερμανία, Νορβηγία. 2017. Διάρκεια: 87΄. Διανομή: ΔΑΝΑΟΣ.
Περισσότερες πληροφορίες
Candelaria: Ένα Τραγούδι για την Αβάνα
Στην Κούβα των αρχών του ’90 η σχέση ενός ηλικιωμένου ζευγαριού δοκιμάζεται όταν εκείνο αποκτήσει τυχαία μια βιντεοκάμερα, που θα πέσει όμως σε λάθος χέρια.