Προσπαθώντας να εγκλιματιστεί σε ένα οικοτροφείο για κωφάλαλους, ο νεαρός Σεργκέι θα γίνει μέλος συμμορίας μικροκακοποιών και θα ερωτευτεί μία από τις συμμαθήτριές του που δουλεύει ως πόρνη. Για χάρη της θα παραβιάσει τους άγραφους νόμους της «φυλής», σε ένα τολμηρό, σκληρό κοινωνικό δράμα γυρισμένο στη νοηματική γλώσσα (χωρίς υπότιτλους και αφήγηση off) και βραβευμένο στις Κάνες, στη Θεσσαλονίκη και στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
Πόσο εκκωφαντική μπορεί να είναι η σιωπή; Το σινεμά ανακάλυψε την πραγματική δύναμή της από τη στιγμή που εφηύρε τον ήχο, ο οποίος στη μεγάλη οθόνη ταυτίστηκε αμέσως και σχεδόν απόλυτα με την ανθρώπινη ομιλία. Αλλά επειδή δεν επικοινωνούμε μεταξύ μας μόνο με λόγια, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του 40χρονου Ουκρανού Μίροσλαβ Σλαμποσπίτσκι επιστρέφει σε μια πιο «πρωτόγονη» μορφή συνεννόησης (μία από τις σημασίες του τίτλου της ταινίας), όπου τα βλέμματα, οι γκριμάτσες, οι χειρονομίες και η στάση σώματος αποκτούν πρωταρχική σημασία. Οι ανθρώπινες ανάγκες κι επιθυμίες όμως παραμένουν ίδιες. Ακολουθούμε τον ακόμη ανήλικο Σεργκέι, ο οποίος φτάνει σε ένα ειδικό οικοτροφείο για κωφάλαλους του Κιέβου, όπου οι δυνατότεροι συμμαθητές του έχουν εγκαταστήσει ένα σύστημα αυστηρής, επιβεβλημένης διά της βίας ιεραρχίας. Εκείνος δεν θα αργήσει να γίνει μέλος της «φυλής», η οποία επιδίδεται σε μια σειρά κλοπών και τραμπουκισμών. Αποφασισμένος να επιβιώσει και να επιβληθεί, θα γίνει γρήγορα ο προστάτης δύο συμμαθητριών του οι οποίες εκπορνεύονται, αλλά όταν ερωτευτεί τη μία από αυτές, τα πράγματα θα αρχίσουν να περιπλέκονται.
Στηριγμένη στην ιδέα του αουτσάιντερ ο οποίος επιβιώνει δυναμικά σε μια εχθρική καινούργια πραγματικότητα και γίνεται ο πρωταγωνιστής της, η πλοκή της «Φυλής» είναι γνώριμη σε πολλές κινηματογραφικές περιπέτειες που αφορούν την ενηλικίωση και τον υπόκοσμο. Ακόμη και η διαδικασία μέσα από την οποία ο Σεργκέι θα έρθει αντιμέτωπος με την αναπόδραστη μοίρα του είναι προδιαγεγραμμένη, σχεδόν κλισέ – αν και το σοκαριστικό φινάλε αιφνιδιάζει παγώνοντας το αίμα. Και αυτό γιατί ο Σλαμποσπίτσκι ορίζει εξαρχής τους απαράβατους κανόνες ενός μικρόκοσμου αλλά και ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής (κάστα, κοινωνία, πολιτισμός), οι οποίοι εξασφαλίζουν την «εντός των τειχών» επιβίωση. Η παράβασή τους συνιστά μια κοινωνική ύβρη κι επιφέρει το ανάλογο τίμημα, που δεν τρομοκρατεί με τη βιαιότητά του, αλλά με τη βεβαιότητα που το συνοδεύει: είναι αδύνατο να μην καταβληθεί.
Ο τρόπος με τον οποίο η ταινία επιβάλλει αυτήν την τραγική αίσθηση είναι ωμά ρεαλιστικός και ταυτόχρονα επιδέξια διακριτικός. Μια αεικίνητη κάμερα χορογραφεί μια σειρά από πλάνα σεκάνς που αποφεύγουν το στιλιζάρισμα, αναδεικνύοντας μια γυμνή –αλλά όχι ντοκιμαντερίστικα στεγνή– πραγματικότητα. Οι διάδρομοι, τα δωμάτια και οι εσωτερικοί χώροι εγκαθιστούν μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, ενώ η απόλυτη σιωπή (και η προσπάθεια να μαντέψεις τι διαμείβεται) εντείνει την απειλητική εκκρεμότητα. Σε αυτόν τον κόσμο η βία εγκαθίσταται σαν ο αταβιστικά κυρίαρχος τρόπος επικοινωνίας/επιβολής και οι κραυγές των κατοίκων του ακούγονται ακόμη πιο σπαρακτικές.
Ουκρανία. 2014. Διάρκεια: 130΄. Διανομή: ΔΑΝΑΟΣ FILMS.
Περισσότερες πληροφορίες
Η Φυλή
Προσπαθώντας να εγκλιματιστεί στον τρόπο ζωής ενός ειδικού σχολείου για κωφαλάλους, ο νεαρός Σεργκέι θα γίνει μέλος μιας συμμορίας μικροκακοποιών και θα ερωτευτεί μια από τις συμμαθήτριές του που δουλεύει ως πόρνη, παραβιάζοντας για χάρη της τους άγραφους νόμους της «φυλής».
.jpg?quality=85&404=default&v=4)